
دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان
اللّٰهُمَّ أَعِنِّى فِیهِ عَلَىٰ صِیامِهِ وَقِیامِهِ، وَجَنِّبْنِى فِیهِ مِنْ هَفَواتِهِ وَآثامِهِ، وَارْزُقْنِى فِیهِ ذِکْرَکَ بِدَوامِهِ، بِتَوْفِیقِکَ یَا هادِىَ الْمُضِلِّینَ.
اللّٰهُمَّ أَعِنِّى فِیهِ عَلَىٰ صِیامِهِ وَقِیامِهِ، وَجَنِّبْنِى فِیهِ مِنْ هَفَواتِهِ وَآثامِهِ، وَارْزُقْنِى فِیهِ ذِکْرَکَ بِدَوامِهِ، بِتَوْفِیقِکَ یَا هادِىَ الْمُضِلِّینَ.
«اللهمّ اجْعَلْنی فیهِ من المُسْتَغْفرینَ واجْعَلْنی فیهِ من عِبادَکَ الصّالحینَ القانِتین واجْعَلْنی فیهِ من اوْلیائِکَ المُقَرّبینَ بِرَأفَتِکَ یا ارْحَمَ الرّاحِمین. »
اللّٰهُمَّ قَوِّنِى فِیهِ عَلَىٰ إِقامَهِ أَمْرِکَ، وَأَذِقْنِى فِیهِ حَلاوَهَ ذِکْرِکَ، وَأَوْزِعْنِى فِیهِ لِأَداءِ شُکْرِکَ بِکَرَمِکَ، وَاحْفَظْنِى فِیهِ بِحِفْظِکَ وَسَِتْرِکَ، یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ.
اللّٰهُمَّ ارْزُقْنِى فِیهِ الذِّهْنَ وَالتَّنْبِیهَ، وَباعِدْنِى فِیهِ مِنَ السَّفاهَهِ وَالتَّمْوِیهِ، وَاجْعَلْ لِى نَصِیباً مِنْ کُلِّ خَیْرٍ تُنْزِلُ فِیهِ، بِجُودِکَ یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِینَ.
اللهمّ قَرّبْنی فیهِ الى مَرْضاتِکَ و جَنّبْنی فیهِ مِن سَخَطِکَ و نَقماتِکَ و وفّقْنی فیهِ لقراءهِ آیاتِکَ برحْمَتِکَ یا أرْحَمَ الرّاحِمین.
در مفاتیح الجنان می خوانیم: شیخ کفعمی در «مصباح» و «بلدالامین» و شیخ شهید در مجموعهی خود از حضرت رسول (ص) نقل کردهاند که آن حضرت فرمود: هرکه این دعا را در ماه رمضان، پس از هر نماز واجب بخواند، حقتعالی گناهان او را تا روز قیامت بیامرزد.
اللّٰهُمَّ اجْعَلْ صِیامِى فِیهِ صِیامَ الصَّائِمِینَ، وَقِیامِى فِیهِ قِیامَ الْقائِمِینَ، وَنَبِّهْنِى فِیهِ عَنْ نَوْمَهِ الْغافِلِینَ، وَهَبْ لِى جُرْمِى فِیهِ یَا إِلٰهَ الْعالَمِینَ، وَاعْفُ عَنِّى یَا عافِیاً عَنِ الْمُجْرِمِینَ.
در مفاتیح الجنان می خوانیم: شیخ طوسی از حارث بن مغیره نضری روایت کرده: که امام صادق (ع) در شب آخر ماه شعبان و شب اوّل ماه رمضان این دعا را میخواند:
اللّٰهُمَّ إِنَّ هٰذَا الشَّهْرَ الْمُبارَکَ الَّذِى أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ وَجُعِلَ هُدىً لِلنَّاسِ وَبَیِّناتٍ مِنَ الْهُدىٰ وَالْفُرْقانِ قَدْ حَضَرَ فَسَلِّمْنا فِیهِ وَسَلِّمْهُ لَنا وَتَسَلَّمْهُ مِنّا فِى یُسْرٍ مِنْکَ وَعافِیَهٍ، یَا مَنْ أَخَذَ الْقَلِیلَ وَشَکَرَ الْکَثِیرَ اقْبَلْ مِنِّى الْیَسِیرَ؛خدایا، این ماه مبارک که قرآن در آن نازل شده و هدایتی برای مردم و دلایل روشنی از هدایت و تمیز میان حق و باطل قرار داده شده است، فرا رسید، پس ما را در آن بهسلامت بدار و آن را برایمان سالم نگهدار و از سوی خویش در حال آسانی و سلامت کامل از ما تحویل بگیرش، ای آنکه اندک را بپذیرد و بسیار را قدر نهد، از من اندک را بپذیر.
حضرت آیت الله سیستانی، روز شنبه را روز آخر ماه شعبان اعلام کردند.
از امام رضا (ع) روایت شده است: هرکه سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگیرد و آن را به ماه مبارک رمضان پیوند دهد حقتعالی ثواب روزه دو ماه پی در پی را برای او بنویسد.