هویت زدایی/ آنچه که طالبان در سر دارند

  • انتشار: ۴ اسد ۱۴۰۲
  • سرویس: دیدگاه
  • شناسه مطلب: 147411

آنچه که طی دو سال گذشته از سوی طالبان بر مخالفین تحمیل شده، ناظر به حذف آنها از ساختار قدرت و در برخی موارد حذف فیزیکی آنها بوده است.

اما آنچه که اکنون در دستور کار طالبان است، حذف هویتی است.

اعمال محدودیت های شدید بر عزاداری ماه محرم، که گزارش‌های تایید شده، نشان از گستردگی آن در سطح کل کشور دارد، مبین این نکنه است که طالبان از اساس، با برگزاری چنین آیینی مخالف است.

ادعای وجود مشکلات امنیتی از سوی طالبان، با اعمال محدودیت ها در مناطقی که حتی یک درصد هم احتمال خطر در آن مناطق وجود ندارد، هم خوانی ندارد و پرده از انگیزه های پشت پرده طالبان برمیدارد.

عقب نشینی های مکرر جریان هایی که مدعی تعامل با طالبان بودند، اکنون طالبان را به این نتیجه رسانده که زمان مناسب آغاز پروژه هوبت زدایی فرا رسیده است.

طالبان، هویت زدایی را از مبارزه با زبان فارسی آغاز کردند و زمانیکه با مخالفت چندانی مواجه نشدند، ان را به هویت زدایی مذهبی تسری دادند.

هرچند که هدف کنونی طالبان در هوبت زدایی مذهبی، شیعیان هستند و این اقدام نیز از اعمال محدودیت فوق العاده گسترده با عزاداران سیدالشهداء علیه السلام که گاه با لت و کوب آنها نیز همراه بوده آغاز شده، اما اگر در مقابل این جسارت، ایستادگی نشود، به همین جا متوقف نخواهد شد.

طالبان به دنبال ایجاد یک جامعه یکدست از مدلی که خود آن را می‌پسندند هستند و پس از محدود کردن عزاداری، ممکن است بر کیفیت ادای نماز های یومیه و جمعه و سایر واجبات شرعی نیز قوانین مطابق میل خود را تطبیق کنند.

بدیهیست که این روند، منحصر در هویت زدایی شیعیان نخواهد ماند و پس از شیعیان، نوبت به احنافی می‌رسد که به آنچه که افراط گرایان طالب می اندیشند، باور ندارند.

عدم مقاومت در برابر هویت زدایی، عملا جامعه را با یک سقوط وحشتناک روبرو خواهد کرد.

هرچند که ایستادگی در برابر این هویت زدایی، ممکن است هزینه بردار باشد، اما برای بقا، تنها گزینه پیش روست.

اکنون که وضعیت به چنین سرحدی رسیده، شاید این حرف که می‌گفتیم کمک به استقرار حاکمیت گروه طالبان و تقویت این جماعت، خلاف مصلحت است، برای مدعیان تعامل با طالب، قابل فهم تر شده باشد.

هرچند که اکنون، مسیر بازگشت کاملا مسدود شده، اما هنوز هم مقاومت در برابر سلطه طلبی و انحصار گرایی طالبان، تنها راه ادامه حیات است.
مقاومتی از جنس پافشاری بر حفظ هویت فرهنگی و دینی که می‌تواند بقای ما را تضمین کند.

سید احمد موسوی مبلغ

نظرات(۰ دیدگاه)

نظر شما چیست؟