هیات عالی رتبه افغانستان به رهبر داکتر عبدالله عبدالله رئیس شورای عالی مصالحه ملی که چند روز پیش برای از سر گیری مذاکرات صلح به دوحه قطر رفته بود پس از پس از دو روز نشست با هیات طالبان به نتیجه خاصی نرسید.
رهبری هیأت مذاکره کننده طالبان، ایجاد یک نظام قوی متمرکز را راه حل برای افغانستان خوانده است! اما واقعیت امر اینست که موجودیت نظام قوی متمرکز که قبلا توسط حامد کرزی و فعلا توسط اشرف غنی و ملا غنی حمایت می شود، عامل اصلی و اساسی مشکلات افغانستان می باشد.
واقعیت تلخ این است که هنوز تفکر طالبانی و منطق عمل تخریبگرانه میداندار عمل و فکر در افغانستان است.
وحدت و اتفاق رمز پیروزی است، این حقیقت ساده را همه میدانند. در عین اینکه همه میدانیم درد چیست و درمان آن کدام است، باز هم هر روز سر مسائل جزئی مشغول خودزنی هستیم!
طالبان به جز شهرهای کوچک و دشت های افغانستان تا به حال موفق به کنترل یک شهر مهم در افغانستان نشده است.
حدود یک هفته قبل رییس ستاد مشترک ارتش بریتانیا با صراحت تمام گفت که طالبان در میان مردم پشتون نفوذ دارند اما(۶۰٪) مردم افغانستان که غیر پشتون هستند، آنها را نمی‌خواهند.
طالبان اخیراً اعلام کرده‌اند که در بدل آزادی ۷۰۰۰ زندانی طالب و حذف نام اعضای بلندپایه‌ی‌شان از لیست سیاه سازمان ملل، حاضر به آتش‌بسِ سه‌ماهه هستند.
سند خط دیورند را دقیق نمیدانم که عبدالرحمن ناخوانده امضا کرده یا خوانده و امضا کرده است.
صلح با واگذاری فرق می‌کند. وضعیت فعلی کشور و خونریزی امروز طالبان نتیجه واگذاری در مراحل قبلی و آزادی ۵ هزار قاتل به عنوان پیش‌شرط صلح است.
آنچه پافشاری ترکیه بر ادامه حضور در افغانستان خوانده میشود، نه تنها بدون رضایت آمریکا و ناتو نیست بلکه ترکیه این تصمیم را براساس درخواست ناتو و آمریکا گرفته است.