چرا این‌بار از هند حمایت نمی‌کنیم؟

هرگاه پاکستان و هند درگیر شده‌اند، شمار زیادی از شهروندان افغانستان طرف هند را گرفته و با این کشور احساس همدردی کرده‌اند. عدم دخالت هند در امور افغانستان و کمک‌های هند به کشورما، دو علتی بوده که شهروندان افغانستان به پاس این خدمات، همیشه جانب هند را گرفته‌اند.

اگر موضوع دخالت پاکستان را در امور داخلی افغانستان هم به آن اضافه کنیم، انگیزه مضاعفی برای حمایت و پشتیبانی افغانستانی‌ها از هند در برابر پاکستان، بوده است اما این‌بار اوضاع در هند فرق می‌کند. اکنون در هند، تراژدی انسانی در حال وقوع است. با این که نقش مخرب پاکستان را نباید در متشنج کردن اوضاع شبه‌قاره نادیده گرفت اما این‌بار هندوهای افراطی در سایه سیاست‌های مودی نخست‌وزیر هند، در حال خلق فاجعه انسانی هستند.

به فجایع انسانی نباید از دریچه دین، مذهب، زبان، نژاد و منطقه نگاه کرد. به انسان‌ها باید دیدگاه انسانی داشت. گاهی این دیدگاه شامل حال فلسطینیان، گاهی یمنی‌ها، گاهی سوری‌ها، گاهی اویغورها و گاهی روهنگیایی‌ها است. دیدگاه انسانی به انسان، چنان گسترده و وسیع است که همه انسان‌های عالم با هر اعتقاد و باور را دربر می‌گیرد.

روزگاری درباره هند، یادداشت “عذر تقصیر در پیشگاه ملت هند” را نوشتم. زمانی یادداشت “ملتی به بلندای تاریخ” را در وصف مردم هند نگاشتم. “شادزی آبادزی”، “همدردی با هند چرا” و “گاندی گامی به‌سوی انسانیت” از دیگر یادداشت‌هایم در وصف هند و عظمت هندیان است اما اکنون که پای لگدمال شدن کرامت انسانی در هند به میان آمده است، وظیفه خودم می‌دانم از مظلومیت انسان‌هایی که در آتش خشم افراط‌گرایان هندو می‌سوزند، به اندازه نوشتن این یادداشت دفاع کنم. کاش فراتر از این توان می‌داشتم تا نگذارم، خون بی‌گناهی در هند ریخته شود و خانه‌ای آتش بگیرد.

محمد مرادی