شرح دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان
- انتشار: ۱۸ ثور ۱۳۹۹
- سرویس: اخبار مهم
- شناسه مطلب: 85360
اللَّهُمَّ طَهِّرْنِی فِیهِ مِنَ الدَّنَسِ وَ الْأَقْذَارِ وَ صَبِّرْنِی عَلَى کَائِنَاتِ الْأَقْدَارِ وَ وَفِّقْنِی لِلتُّقَى وَ صُحْبَهِ الْأَبْرَارِ بِعَوْنِکَ یَا قُرَّهَ عَیْنِ الْمَسَاکِین.
ترجمه: خدایا! مرا در این ماه از آلودگیها و ناپاکیها پاککن و برشدنیهای موردتقدیرت شکیبایم گردان و به پرهیز گاری وهم نشینی با نیکان توفیقم ده به یاریات ای نور چشم درماندگان.
پاداش خواندن دعا
ابن عباس از رسول اکرم: هرکه این دعا را بخواند خداوند بهاندازه هر سنگ و چوبی، حسنه و درجهای در بهشت به او عطا میکند.
واژگان:
دنس: مصدر دنِس، آلوده، ناپاک.
الاقذار: از قَذَر (به فتح ق، ذ) در لغت چرکین بودن و ضدّ نظافت و نیز به معنی چرک آمده است و قَذِر (به فتح قاف و کسر ذال) به معنی چرکین و غیر نظیف است.
کائنات: از کون و کان به معنى بود، هست، واقعشده و غیر آن میآید. واژه «کَانَ» عبارت از زمان گذشته است و در بسیارى از توصیفها درباره صفات خداوند خبر از معنى ازلیت میدهد مثل: «إِنَّ اللَّهَ کانَ عَلِیماً حَکِیماً» – و صدها آیه دیگر که از ازلى بودن علم و حکمت و قدرت و رحمت و بخشش حقتعالی خبر میدهد.
الاقدار: از قدر، به معنى تقدیر و اندازه- گیرى و نیز به معنى اندازه است. تَقْدِیر: اندازهگیرى و تعیین، راغب گفته: تقدیر خدا بر دو وجه است یکى اعطاء قدرت بر اشیاء. دیگرى آنکه به اقتضاء حکمت اشیاء را بر مقدار مخصوص و وجه مخصوص قرار بدهد.
تقی: از وِقَایَه یعنی نگهداشتن چیزى است که زیان و ضرر مىرساند، تقوی: انسان نفس و جان خود را ازآنچه که بیمناک از آن است نگه دارد، این حقیقت معنى تقوا است سپس گاهى خود خوف و ترس تَقْوَى نامیده شده.
صحبت: در عرف به کسى اطلاق میشود که ملازمتش زیاد باشد.
الابرار: معناى اصلى کلمه خشکى است و چون خشکى توأم با وسعت است بدان سبب به نیکى وسیع برّ (به کسر اوّل) و به بسیار نیکى کننده برّ (به فتح اوّل) گفتهاند. ابرار: یعنى نیکوکاران. برّ- از طرف خداى به بندگانش، زیادى ثواب و پاداش است و از جانب بندگان پرستش و طاعت، که این طاعت و پرستش خود دو گونه است: طاعت در عقیده و دیگر طاعت در اعمال و کارها.
وَ صَبـِّرْنى فیهِ عَلى کآئِناتِ الاَْقْـدارِوَ وَفِّقْنى فیهِ لِلتُّقى وَ صُحْبَهِ الاَْبْرارِ بِعَـوْنِکَ یا قُرَّهَ عَیْنِ الْمَساکینَ.
نکتهها
۱٫پرهیز از آلودگیها شاخصه افراد باایمان.
در فراز اول دعای روز سیزدهم، مهم ترین خواسته دعا کننده، دوری از آلودگی است. «اللّـهُمَّ طَهِّرْنى فیهِ مِنَ الدَّنَسِ وَ الاَْقْذارِ» ممکن است این آلودگی ظاهری باشد و ممکن است آلودگی باطنی و درونی باشد.
۲٫نظافت ظاهری مقدمه پاکی قلبی و درونی
۳٫مراتب گوناگون آلودگیها و ناپاکی
۴٫گناه و معصیت مصداق بارز ناپاکی و آلودگی
۵٫اثر سوء گناه و معصیت بر ظاهر و باطن انسان
۶٫عبادت و اطاعت تنها راه پاک کردن نفس از رذایل اخلاقى
۷٫ارتباط نزدیک تقوا و مصاحبت ابرار و نیکان.
۸٫نیکان و پاکان در اوج قرب به خدادوستى با ابرار و نیکان بزرگترین موهبت الهی.
حجتالاسلام والمسلمین فصیحی غزنوی