راههای وصول سفته

سفته سندی است که به موجب آن ، کسی که امضا می کند متعهد می شود مبلغی را در زمان تعیین شده و یا هر زمان که حامل سفته پولش را بخواهد بپردازد.

این برگه قدیمی و پیر یکی از اسناد تجاری است که اشخاص عادی و بازرگانان در معاملات خود از آن استفاده می کنند و کاربرد آن از برات بیشتر است.

در حقیقت سفته یک سند برای تعهد پرداخت است و دو نفر یکی متعهد و یکی ذی نفع حول آن هستند ، امضا کننده متعهد می شود مبلغ درج شده روی سند را به فردی که سفته را در دست دارد پرداخت کند.

هر برگ از سفته شما را تا سقف خاصی متعهد می کند ، به عنوان مثلا اگر روی سفته شما نوشته شده تا یک میلیون ریال ، یعنی آن سفته حداکثر برای تعهد ۱۰۰ هزار تومان اعتبار دارد و با آن نمی توانید مبلغ بیشتر از آن را متعهد شوید.

نحوه تهیه سفته

برگه های سفته معمولاً در بانک ها پیدا می شوند و باید این برگه ها را از باجه های بانکی دریافت کنید ، اما گاهی از بازار و دکه های روزنامه فروشی داخل شهر نیز می توانید آنها را تهیه کنید.

فرقی که سفته های بازاری با نوع بانکی ان دارد این است که، معمولاً این سفته ها گران تر از سفته های بانکی هستند ، دیگر این که ممکن است از درجه اعتبار ساقط و یا جعلی باشند.

پس بهترین گزینه برای تهیه سفته شعب اصلی بانک ها هستند.

قوانین مربوط به سفته

کسی که سفته را در دست دارد باید در سر رسید سفته را مطالبه کند. اگر مبلغ سفته پرداخت شد که مشکلی نیست ولی در غیر این صورت دارنده سفته باید ظرف مدت ده روز از تاریخ سر رسید ، سفته را واخواست کند.

راههای وصول سفته

شما برای وصول سفته می توانید از دو راه اقدام نمایید ؛

• راه اول از طریق شعب اجرای اسناد رسمی است ، از آنجایی که سفته جزء اسناد لازم الاجرا محسوب می شود ، در صورتی که دارنده ی آن به وظایف خود در قبال قانون عمل کرده باشد ، می تواند علیه امضا کننده و یا صادر کننده سفته ، کسی که پشت نویسی سفته را انجام داده و ضامن آن به اجرای اسناد رسمی که در اداره ثبت حضور دارند مراجعه کند و تقاضای توقیف اموال اشخاص نام برده را کرده ، طلب خود را وصول نماید.
• راه دوم از طریق مراجع قضایی دادگستری می باشد ، به این ترتیب که ، کسی که سفته را در دست دارد دادخواستی حقوقی بر علیه یک یا تمام کسانی که مسئولیت سند را بر عهد دارد تنظیم می کند.

اینجا ، در صورتی که به محکومیت قطعی امضا کننده سفته منجر شود و اگر اموالی از فرد محکوم گرفته نشود ، می توانید با استناد به قانون نجوه اجرای محکومیت های مالی، درخواست بازداشت شخص محکوم را بنمایید.

شما به عنوان کسی که سفته را در دست دارد برای اینکه بتوانید قانونا از مزایایی برخوردار باشید باید توجه به نکات ذیل را داشته باشید؛

همان طور که پیش تر گفته شد ابتدا دارنده ی سفته باید در سر رسید سفته را طلب کند که در صورت عدم پرداخت وجه باید سفته را واخواست کند.

واخواست سفته برای بهره مندی از مزایایی قانونی آن می باشد. بعد از این کار شما می توانید خسارت تاخیر تادیه و توقیف اموال قبل از صدور حکم و دیگر مزایای تجاری را مطالبه کنید.

هر چند بدون واخواست هم شما می توانید این مطالبات را داشته باشید اما در این حالت سفته مانند یک رسید عادی خواهد بود و دعوی ناشی از آن هم پایه و اساسی نخواهد داشت.

واخواست چیست

واخواست اعتراض رسمی است که به سفته ای که در سر رسید آن پرداخت نشده بر علیه کسی که سفته را امضا کرده است انجام می شود.

واخواست ها معمولاً در برگه هایی آماده در دادگستری یافت می شوند و به طور رسمی به امضا کننده سفته ابلاغ می شود.

واخواست در سه نسخه مشابه به وسیله کاربن تنظیم می شود و شامل یک نسخه اصلی و دو نسخه رونوشت می باشد و به وسیله واخواست کننده امضا می شود.

پس از آنکه تمبر با مبلغ تعیین شده از سوی دادگاه روی آن چسبانده شد ، به دستور رئیس دادگاه ، سفته بر اساس مقررات مربوط به ابلاغ به صادر کننده یا امضا کننده ی سفته ابلاغ می شود.

باید بدانید که هیچ نوشته ای نمی تواند جای واخواست نامه را بگیرد ، نسخه اصلی آن به واخواست کننده و نسخته سوم رونوشت در درفتر واخواست در دادگاه بایگانی می شود و مامور نسخه دوم واخواست نامه را به محل اقامت ابلاغ شونده می رساند.

به منظور استفاده از مسئولیت تضامنی پشت نویس ها ، کسی که سفته را در دست دارد باید ظرف مدت یک سال از تاریخ واخواست ، دادخواست خود را به دادگاه ارائه دهد.

اگر کسی که سفته را در دست دارد ، یعنی همان دارنده سفته ، این وظایف قانونی را انجام نداد، ادعای او بر علیه پشت نویس ها قابل پذیرش نخواهد بود.

دارنده سفته که واخواست شده و در زمان تعیین شده دعوی کرده است می تواند از دادگاه تقاضا کند که اموال طرف مقابل را قبل از رسیدگی و صدور حکم به نفع او توقیف نماید.

در این حالت بعد از این که حکم اصلی صادر شد، کسی که سفته را در دست دارد در وصول طلب خود از اموال توقیف شده به افراد دیگر پیشی و تقدم دارد.

دادگاه هم به محض تقاضای دارنده سفته ممکن است معادل مبلغ نوشته شده در سفته بخشی از اموال وی را به عنوان تامین توقیف نماید.

در صورتی که دعوی اقامه شود، علیه امضا کننده و صادر کننده سفته و همچنین پشت نویس در برگه دادخواست در قسمت ستون مربوط به خوانده می توان نام صادر کننده و کسانی که پشت نویسی کرده اند را قید کرد و در توضیح دادخواست در قسمت شرح دعوی از دادگاه محکومیت خوانده ردیف اول من حیث صادر کنده و خوانده ردیف دوم من حیث پشت نویس را به شکل تضامنی درخواست نمود.