مناجات هفتم خمس عشر؛ مناجات مطیعین لله + شرح، متن و ترجمه

هفتمین دعا از مناجات خمس عشر که به نام مناجات مطیعین لله مشهور ا ست به معنی مناجات فرمانبرداران خدا می باشد. همراه بااطلس پلاس مروری داشته باشیم بر محتوا و پیام مناجات هفتم خمس عشر.

محتوای مناجات مطیعین لله

موضوعات مهم مطرح شده در مناجات هفتم خمس عشر، درخواست توفیق بندگی از خدای متعال و نیز درخواست رهایی از شک و وسوسه های شیطانی است. بدیهی است که انسانی که در پی انجام وظیفه الهی خویش باشد، قبل از آنکه درخواست دیگری از خداوند متعال داشته باشد، توفیق انجام واجبات و اعمالی که سبب قرب انسان به جایگاه والای الهی می شود و نیز ترک محرمات و تمام هر چیزی که در نزد خداوند متعال نکوهیده و ناپسند است را از «رب» می خواهد.

پس از درخواست توفیق بندگی خواسته و درخواست امام سجاد علیه السلام در مناجات هفتم خمس عشر درخواست زدوده شدن شک و ریب و تردید از دل انسان است چرا که شک و گمان فاسد بستر و آبستن فتنه و انحرافات هستند، همچنین حضرت می خواهند که حجاب هایی را که مانع مشاهده حقایق می گردد را از دل ایشان بردارد.

پس از این درخواست ها، و در ادامه مناجات هفتم خمس عشر، حضرت تقاضا دارد که خدای تبارک و تعالی ایشان را بر کشتی‏ های نجات و رحمت خویش بنشاند، تا از لذت مناجات با معبود بهره مند و سرشار گردند.

مسلم است که چشیدن طعم مناجات با خدا و لذت بردن از دعا توفیقی است که نصیب هرکس نمی شود و فقط کسانی که دل را از ظلمت ها و تاریکی ‏ها پاک ساخته اند و انوار هدایت الاهی را بدان وارد ساخته اند این توفیق را درک خواهند نمود.

در ادامه ی مناجات هفتم خمس عشر یا همان مناجات مطیعین حضرت سجاد علیه السلام به ما می آموزد و یادآور می شوند که همت بلند داشته باشیم و نگاه مان به سوی افق های بلند و متعالی باشد که همانا عالی ترین این مقامات هم نشینی با پیامبران الهی است که در قسمت پایانی دعا به آن اشاره شده است. اینکه حضرت درخواست قرار گرفتن در زمره «المصطفین الاخیار» (برگزیدگان و خوبان) را می نمایند موید این مطلب است.

البته در نگاه حضرت سجاد در مناجات هفتم خمس عشر این خوبان و صالحان و نیکان که درخواست همنشینی با آنان می شود متصف هستند به این صفت که در فضائل و مکارم اخلاقی از دیگران پیشی گرفته اند و عمر با برکت خویش را در راه انجام اعمال شایسته و ماندگار گذرانده اند.

چنانکه می دانید «باقیات الصالحات» اعمال جاوادنه و ماندگاری است که با هدف جلب رضایت خدای تعالی و تقرب به او و در راستای بندگی حضرتش انجام می شود. و از آنجا که این اعمال برای رضایت خداوند انجام گرفته اند رنگ ماندگاری و جاودانگی به خود می گیرند و ارزشمند اند.

خداوند در برخی از آیات قرآن مصادیق «الباقیات الصالحات» را معرفی می کند و می‏فرماید: مَا عِنْدَکُمْ یَنْفَدُ وَ مَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ وَ لَنَجْزِیَنَّ الَّذِینَ صَبَرُوا أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ‌ ؛ «آنچه نزد شماست پایان پذیرد و آنچه نزد خداست ‏ماندنی ‏است ‏و کسانی که ‏شکیبایی کردند مزدشان ‏را بر پایه نیکوترین کاری که می کردند پاداش دهیم».

همچنین در آیه دیگری «الله» را خیر و جاوید معرفی کرده و می فرمایند: إِنَّا آمَنَّا بِرَبِّنَا لِیَغْفِرَ لَنَا خَطَایَانَا وَ مَا أَکْرَهْتَنَا عَلَیْهِ مِنَ السِّحْرِ وَ اللَّهُ خَیْرٌ وَ أَبْقَى‌؛ «ما به پروردگارمان ایمان آوردیم تا لغزش ‏های ما و آنچه را از جادوگری ‏که ‏بر آن‏ وادارمان ‏کردی ‏بیامرزد و خدا بهتر و پاینده ‏تر است»

و در آیه بعدی «سرای آخرت» را جاوید را معرفی می نمایند: وَ الْآخِرَهُ خَیْرٌ وَ أَبْقَى‌ «و سرای آخرت بهتر و پاینده‏ تر است».

متن مناجات هفتم خمس عشر

بسم الله الرّحمن الرّحیم

اَللَّهُمَّ اَلْهِمْنا طاعَتَکَ، وَجَنِّبْنا مَعْصِیَتَکَ، وَیَسِّرْ لَنا بُلُوغَ ما نَتَمَنّى‏ مِنْ‏ اِبْتِغآءِ رِضْوانِکَ، وَاَحْلِلْنا بُحْبُوحَهَ جِنانِکَ، وَاقْشَعْ عَنْ بَصآئِرِنا سَحابَ الْأِرْتِیابِ، وَاکْشِفْ عَنْ قُلُوبِنا اَغْشِیَهَ الْمِرْیَهِ وَالْحِجابِ، وَاَزْهِقِ الْباطِلَ عَنْ ضَمآئِرِنا، وَاَثْبِتِ الْحَقَّ فى‏ سَرآئِرِنا، فَاِنَ‏ الشُّکوُکَ وَالظُّنُونَ لَواقِحُ الْفِتَنِ، وَمُکَدِّرَهٌ لِصَفْوِ الْمَنایِح ِ وَالْمِنَنِ

اَللَّهُمَّ احْمِلْنا فى‏ سُفُنِ نَجاتِکَ، وَمَتِّعْنا بِلَذیذِ مُناجاتِکَ، وَاَوْرِدْنا حِیاضَ حُبِّکَ، وَاَذِقْنا حَلاوَهَ وُدِّکَ وَ قُرْبِکَ، وَاجْعَلْ جِهادَنا فیکَ، و هَمَّنا فى‏ طاعَتِکَ، وَاَخْلِصْ نِیَّاتِنا فى‏ مُعامَلَتِکَ، فَاِنَّا بِکَ وَلَکَ، وَلا وَسیلَهَ لَنا اِلَیْکَ اِلاَّ اَنْتَ،

اِلهى‏ اِجْعَلْنى‏ مِنَ الْمُصْطَفَیْنَ الْأَخْیارِ وَاَلْحِقْنى‏ بِالصَّالِحینَ الْأَبْرارِ، السَّابِقینَ اِلىَ الْمَکْرُماتِ، الْمُسارِعینَ‏ اِلىَ الْخَیْراتِ، الْعامِلینَ لِلْباقِیاتِ الصَّالِحاتِ، السَّاعینَ اِلى‏ رَفیعِ الدَّرَجاتِ ‏

اِنَّکَ عَلى‏ کُلِّشَىْ‏ءٍ قَدیرٌ وَبِالْأِجابَهِ جَدیرٌ، بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ.

ترجمه مناجات هفتم خمس عشر

«خدایا، طاعت و بندگی ات را به قلب ما الهام کن، و عصیانت را از ما دور ساز، و راه وصول به آنچه را آرزومندیم از رضای تو برای ما فراهم ساز، و ما را در میان بهشت جاودان منزل ده، و از برابر چشم بصیرت ما ابرهای تیره شک را بردار، و از دل های ما پرده های ظلمانی تردید و حجاب را دور ساز، و باطل را از باطن ما برطرف ساز، و حقیقت را در درون ما مستقر گردان؛ همانا شک‏ ها و گمان‏ های فاسد آبستن فتنه ها هستند و صفای نعمت ها و بخشش‏ هایت را مکدر و ناگوار می ‏سازند

خدایا، ما را در کشتی ‏های نجات خود بنشان و با لذت مناجات خود کامیاب گردان و بر جویبارهای محبتت وارد ساز و به ما شیرینی مقام قرب و دوستی ات را بچشان و جهد و کوشش ما را در[ راه معرفت] خود قرار ده و همت ما را به طاعت خود مصروف دار و نیت ما را در معامله با خودت خالص گردان که وجود ما به تو قائم است و از توایم و وسیله ای به سوی تو جز تو نداریم

خدایا، مرا در زمره برگزیدگان و خوبان قرار ده و به نیکان و صالحان ملحق ساز. همانان که به مقامات متعالی سبقت جسته اند و به سوی اعمال خیر می شتابند و به کارهای شایسته و ماندگار می پردازند و در رسیدن به درجات رفیع (بهشت رضوان) می کوشند. (ای خدای بنده ‏نواز، دعایم را اجابت کن) که البته تو بر هر چیز قادری و شایسته اجابت دعای بندگان خود هستی، به حق رحمتت ای ارحم‏ الراحمین».