معجزات حضرت عیسی علیه السلام در قرآن کریم

در قرآن مجید در موارد متعددی از معجزات حضرت عیسی سخن به میان آمده است. اعجاز یا معجزه در لغت به معنای عجز و ضعف است و در اصطلاح علوم قرآنی به معنای انجام کاری خارق العاده و فوق العاده است که دیگران از انجام آن ناتوان باشند.

معجزه چیست؟

معجزه عبارت است از انجام امری خارق العاده با ارادۀ خداوند توسط کسی که ادعای پیامبری دارد تا نشانه راستی ادعای نبوت او قرار گیرد.

حضرت عیسی بن مریم از پیامبران اولوالعزم است که صاحب شریعت بوده کتاب آسمانی او انجیل نام دارد. ایشان حدود ششصد سال قبل از اسلام بر بنی اسرائیل به عنوان پیامبر مبعوث شدند. قوم ایشان به نصاری و مسیحیت معروف هستند.

در قرآن با نام های متعددی از جمله عیسی، عیسی بن مریم، مسیح، رسول الله، کلمه و روح از ایشان یاد شده است.

معجزات حضرت عیسی

کسانی که ادعا می‌کنند از طرف خداوند به عنوان رهبر تعیین شده‌اند باید سند روشنی برای این ارتباط از خود ارائه بدهند تا از طریق آن هدایت مردم را بر عهده بگیرد.

ولادت حضرت عیسی

در قرآن کریم اولین معجزه ای از معجزات حضرت عیسی ولادت آن حضرت می‌باشد. که قرآن چگونگی تولدش را شرح می‌دهد.

خدای دانا و حکیم به مریم دختر عمران در حالی که دختری باکره بود و همسری نداشت فرزندی عطا می‌کند: «إِذْ قالَتِ الْمَلائِکهُ یا مَرْیَمُ إِنَّ اللَّهَ یُبَشِّرُک بِکلِمَهٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسِیحُ عِیسَی ابْنُ مَرْیَم…»

ای مریم! خداوند متعال به تو کلمه ای از طرف خود بشارت و مژده می‌دهد که نامش مسیح، عیسی پسر مریم است. خداوند عیسی را به “کلمه” وصف کرده است و به خودش نسبت داده است (با واژۀ منه).

این یعنی که جنین بدون اسباب عادی تشکیل شده که خلاف حالت عادی در رشد جنین است. این امر عجیب و عظیم، معجزه رسالت و نبوت می‌شود.

ولادت حضرت عیسی بدون وجود پدر دلیلی قاطع بر قدرت الهی است و می‌تواند نشانه صدق رسالت عیسی باشد. خداوند در قرآن تولد حضرت عیسی را به خلقت حضرت آدم تشبیه می‌کند و می‌فرماید که هر دو بدون نطفه آفریده شده اند.

تکلم عیسی در گهواره

حضرت مریم از اینکه بدون پدر فرزندی به دنیا بیاورد به شدت در ترس و وحشت و اضطراب بود. تا اینکه به امر خدای حکیم عیسی به دنیا آمد.

عیسی بعد از تولد، مادرش را دلداری داد و به او گفت هیچ سخنی بر زبان نیاورد تا خود حضرت از مادر دفاع کند. زمانی که حضرت مریم در مقابل انتقاد و اتهام مردم قرار گرفت کودک شروع کرد به سخن گفتن و دفاع از مادر.

“من بنده خدا هستم او به من کتاب آسمانی داده و مرا پیامبر خود قرار داده است”. اینگونه مادر را از هر گونه اتهام رها کرد و جلالت خود را بر مردم آشکار ساخت.

حضرت عیسی بن مریم بعد از رسیدن به مقام پیامبری و رسالت برای اثبات نبوت خود، رو به بنی اسرائیل فرمود: من از طرف پروردگار شما نشانه هایی برای تان آورده ام.

جان دادن به مجسمه

حضرت در درجه اول برای اثبات رسالت خود به بنی اسرائیل فرمود من از گل چیزی به شکل یک پرنده می‌سازم و در آن دمیده به امر خدا تبدیل به پرنده ای خواهد شد.

این ساخت پیکر و دمیدن جان به آن مجسمه گلی و بی روح و دست ساز، به فرمان الهی از جمله معجزات حضرت عیسی بود که حجتی بر حقانیت ایشان قرار گرفت.

شفای بیماری های لاعلاج

از دیگر معجزات حضرت عیسی شفای کور مادر زاد و همچنین شفای افراد مبتلا به پیسی بود.

کور مادر زاد یا کور مطلق کسی است که از نعمت بینایی محروم است و علاجی جز قدرت الهی ندارد. برص و پیسی نیز یک بیماری پوستی است که لکه های سفیدی در پوست به وجود می‌آید و از بیماری‌های صعب العلاج به شمار می‌رود.

حضرت عیسی با دست مسیحایی خود چشم نابینا و پوست بیماران پیس را لمس می‌کرد و در همان لحظه به فرمان خدا بیماران شفای کامل می‌یافتند.

زنده کردن مردگان

از دیگر معجزات حضرت عیسی علاوه بر دمیدن روح به گل، زنده کردن مردگان نیز بود. از تعبیر زنده کردن مردگان که به صورت جمع عنوان شده است، می‌توان فهمید که حضرت، مرده های زیادی را زنده کرده‌اند.

زمانی که مرده‌ای را زنده می‌کرد با او به سخن گفتن می‌پرداخت و سپس دوباره او را می‌میراند. بیرون کردن مردگان یعنی زنده کردن آنها. امواتی که ایشان زنده می‌کردند مردگان مدفون بوده است که با بیرون کردن از قبر به آنها حیات می‌داد.

اخبار از غیب

از دیگر معجزات حضرت عیسی که در قرآن کریم از آن یاد شده است خبر دادن از غیب می‌باشد. “…از هر آنچه که می‌خورید و ذخیره می‌کنید در خانه های خود، به شما خبر می‌دهم.

مائده آسمانی

در قرآن کریم از داستان مائده آسمانی که به حواریون آن حضرت نازل شد از دیگر معجزات حضرت عیسی یاد شده است.

این امر با درخواست حضرت عیسی از خداوند برای نشان دادن قدرت الهی و صداقت و راستی در پیامبری بر حواریون آن حضرت وارد شد.

به صحابه مخلص عیسی الهام شد که “به من و رسول من ایمان بیاورید”. آنها نیز تسلیم امر پروردگار شدند. اینکه حواریون مائده آسمانی از عیسی خواستند به منظور رضایت الهی بر انجام این عمل بود.

حواریون، خود از اهل ایمان بودند و به قدرت خدای متعال ایمان داشتند. دیگر اینکه هدف آنها از بیان این درخواست مشاهده با چشم و رسیدن به اطمینان قلبی بود.

مانند حضرت ابراهیم که از خداوند خواست زنده کردن مردگان را به او نشان دهد تا با این کار به آن اطمینان قلبی که باید، برسد.

لذا درخواست حواریون به این دلیل بود که اطمینان قلبی حاصل کنند و یقین خود را نسبت به قدرت الهی و صدق نبوت حضرت عیسی بیشتر کنند.

حضرت عیسی در پی این خواسته سفره ای آسمانی از خداوند طلب کرد که روز نزول آن، برای انسان های همان عصر و اقوام بعدی به عنوان عید نامگذاری شود.

یعنی روزی باشد که مردم آن را با عظمت و با شرافت بشمارند و رزق و روزی جسم و جان شان باشد و به عنوان یکی از معجزات حضرت عیسی از آن یاد شود.