راهنمای تولید مرغ عشق در خانه و کسب درآمد از آن

تولید مرغ عشق برای کسانی که علاقۀ زیادی به این پرنده آرام و زیبا دارند می‌تواند اهمیت زیادی داشته باشد. در میان پرنده هایی که قابل نگهداری در منزل هستند این مرغ زیبا محبوب تر از بقیه است.

در این نوشته سعی کرده ایم تا با ارائۀ مطالبی که می‌تواند به کارتان بیاید شما را با مراحل پرورش و تولید مرغ عشق آشنا کنیم. برای پرورش هر موجود زنده ای، اعم از گیاه و حیوان و پرنده نیاز به شناخت ویژگیهای آنها داریم. پس لطفا تا زمانی که نحوۀ صحیح نگهداری مرغ عشق را نیاموخته اید اقدام به پرورش این پرنده نکنید.

مراحل تولید مرغ عشق در خانه

برای پرورش و تولید مرغ عشق باید به نکاتی که دانستن آن ضروری است توجه شود. مواردی از جمله؛ تعیین جنسیت پرنده، بیماری هایی که مرغ های عشق به آن مبتلا می‌شوند، تغذیۀ مناسب، شیوۀ نگهداری و…

یکی از مهم ترین و حساس ترین مراحل شروع نگهداری و پرورش این پرنده مرحلۀ تهیۀ مولد است. ولی شما تا زمانی که اصول نگهداری این پرنده را ندانید با خرید بهترین مولد ها هم نمی‌توانید به سود برسید.

تغذیه

توجه به تغذیۀ مرغ عشق یکی از فاکتورهای مهم برای نگهداری و پرورش آن است. مقولۀ تغذیه در حیواناتی که در طبیعت زندگی می‌کنند با آنهایی که خانگی هستند بسیار متفاوت است.

در طبیعت از انواع تخم های خشک شدۀ گیاهان و یا ارزن های درشت برای تغذیه استفاده می‌کنند. اما کسانی که قصد پرورش و تولید مرغ عشق دارند برای تغذیۀ مرغ های خود از ارزن، ترکیب کتان و هفت تخم به اندازۀ معین استفاده کنند.

برای تکمیل تغذیۀ مرغ عشق خود از موارد زیر استفاده کنید؛

– دانه هایی مثل عدس، لوبیای پخته و ماش می‌توانند تغذیۀ مرغ عشق شما را تکمیل کنند.

– نان و بادام خیس شده در آب نیز برای این پرنده مفید است.

– سیب، انگور، توت فرنگی و دیگر میوه های تازه را به عنوان وعده به مرغ عشق بدهید.

– سبزی هایی با ویتامین آ. هویج، کاهو و چغندر برای این پرندۀ زیبا و حساس پر فایده است.

تعیین جنسیت مرغ عشق

برای اینکه بفهمید مرغ عشقی که در خانه دارید و یا قصد خریدش را دارید نر است یا ماده بهترین روش توجه به منقار پرنده است.

بالای منقار این پرندۀ پوستی قرار دارد که اگر مرغ عشق نر باشد آن پوست به رنگ آبی تیره یا بنفش است. اما در اگر مرغ عشق شما ماده باشد، پوست روی منقار او آبی روشن است، گاهی هم قهوه ای یا مایل به قهوه ای.

در نوع نر این پرنده رنگ آبی کاملا مشخص است. اما در نرهای مریض رنگ آبی کمی مات می‌شود. و اگر مرغ عشق شما سن بالایی داشته باشد پوست آن قهوه ای و دارای ترک است.

رنگ پوست منقار در مرغ های عشق ماده متغیر است، در زمانی که می‌خواهند تخم بگذارند رنگ پوست شان صاف تر و روشن است و بعد از این دوره رنگ آن تیره شده و چروک می‌شود.

جوجه کشی

هر پرنده ای متناسب با نوع و ساختار فیزیکی اش زمان مشخصی برای جوجه کشی دارد. یک مرغ عشق برای این کار تقریبا ۲۲ تا ۲۵ روز زمان نیاز دارد.

در همۀ انواع پرندگان برای تولید جوجه عوامل دما و رطوبت از اهمیت زیادی برخوردار است. اگر هر کدام از اینها خارج از حد استاندارد باشند تخم های مرغ عشق از بین می‌روند.

رطوبتی که برای جوجه کشی از تخم ها نیاز است تقریبا بین ۵۸ تا ۶۳ درجه است و دمای لازم برای زمان ستر۵/۳۷ و زمان هچر ۲/۳۷ درجه است.

آن عده از تخم های مرغ عشق که نطفه دارند بسیار گران قیمت هستند. برای تولید جوجه از این نطفه ها باید از دستگاه های جوجه کشی خانگی با کارایی بالا استفاده کرد.

مرغ عشق چیست؟

این پرندۀ زیبا از دستۀ طوطی سانان است. اندازۀ آن تقریباً کوچک است. اولین بار این پرنده در استرالیا دیده شده است. مرغ های
عشق دو دسته هستند، انگلیسی و ساده. گونۀ انگلیسی این مرغ بیشتر در کشور انگلستان است ولی در ایران هم به وفور می‌توان این گونه از مرغ عشق را یافت.

طول عمر این پرنده ها بسته به نژاد آنها متفاوت است. گونۀ انگلیسی آن در حدود ۴ تا ۶ سال عمر می‌کند. گونۀ سادۀ مرغ عشق تقریبا بین ۵ تا ۱۰ سال عمر دارند.

ویژگی های مرغ عشق

مرغ عشق یک پرندۀ زیرک و اجتماعی است. به سوت زدن علاقۀ زیادی دارد و از بارز ترین ویژگیهای این پرنده توانایی اش در تقلید کلمات است. مرغ عشق قادر است کلماتی را که می‌شنود تقلید و تکرار کند.

از دیگر ویژگی های این پرندۀ خوش ذوق که باعث محبوبیت او در سراسر جهان شده این است که مرغ عشق خیلی زودتر از سایر پرنده ها اهلی می‌شود و خود را با خانه و اهل آن عادت می‌دهد.

اصول نگهدای و تولید مرغ عشق

مرغ های عشق معمولا به صورت دوتایی و جفت نگهداری می‌شوند. وقتی مرغ ها را جفت کنید بسیار با یکدیگر صمیمی می‌شوند.

قرار گرفتن این پرنده ها در زیر تابش نور خورشید به صورت مستقیم ممنوع است.

این پرنده ها را در جاهای بلند نگهداری نکنید، گاهی به آنها اجازۀ خارج شدن از قفس و پرواز را بدهید.

در محل نگهداری آنها نباید حیوانات شکارچی وجود داشته باشند.

هنگامی که پرنده را به پرواز در می آورید توجه داشته باشید که همۀ درها و پنجره ها بسته باشد تا فرار نکند.

اگر می‌خواهید پرنده را به صورت جفت نگهداری کنید حتما به اندازۀ قفسی که تهیه می‌کنید توجه نمایید.

هرگز در یک قفس به دلیل درگیری که ممکن است بین آنها پیش بیاید بیشتر از یک جفت مرغ عشق را قرار ندهید.

برای کف پوش قفس مقواها یا کاغذهای ساده تهیه کنید. روی آنها مقداری شن بریزید.

هر هفته این کفی ها را تعویض کنید.

شاخه هایی از درخت را در قفس آنها قرار دهید، زیرا این پرندگاه علاقه زیادی به نشستن بر روی شاخۀ درختان دارند.

عمل نوک زدن به شاخۀ درخت، باعث می‌شود که نوک پرنده کوتاه تر شود.