کیم جونگ اون و قوانین عجیب و غریبش

شاید در مورد کره شمالی و قوانین و مقررات عجیب و غریب آن چیزهایی شنیده باشید. در این مقاله به تفصیل در مورد برخی از مقررات عجیب و غیر قابل تحمل این کشور صحبت می کنیم.

کره شمالی به طور کاملا ملموس و مشخص با دیگر کشورهایی متفاوت است. مردم این کشور در یک دنیای جداگانه با قوانین مزخرف شان زندگی می کنند.

کشوری که یک فرهنگ کاملا متفاوت به خود گرفته است و کیم جونگ اون که رهبری این کشور را بر عهده دارد قسم خورده است که این نوع زندگی بهترین نوع آن می باشد.

اکثر مردم این کشور از آمریکایی ‌ها متنفرند. قوانین در این کشور چیزی فراتر از آن چه است که شما در دیگر کشورها دیده و شنیده اید.

مردم آن هم باید بدون هیچ اعتراضی به این تابع این قوانین که اکثر آنها غیر معقول و غیر منطقی است باشند و دم نزنند، که البته نسل ها این گونه زندگی کرده اند و این مدل زندگی کردن برای شان عادی شده است.

برخی از قوانین غیر منصفانه و غیر عقلانی که کیم جونگ اون برای کشورش در نظر گرفته است از قرار زیر می باشد.

مجازات تا سه نسل

قانون سه نسل مجازات در کره شمالی وجود دارد و اگر ما اکنون در این باره می دانیم به دلیل این است که مردی به نام شین دونگ هیوک که در زندان کره شمالی به دنیا آمده است این مسئله را فاش کرده است.

طبق قانون سه نسل مجازات اگر یکی از اعضای خانواده به عنوان خائن یا مجرم شناخته شود که نشانگر ناسپاسی آن ها است کل خانواده گرفتار می‌شوند.

والدین، فرزندان و نوه‌ها همگی مجرم و خائن به شمار می روند و باید مجازات شوند. دونگ هیوک یکی از تنها کسانی است که از این زندان فرار کرده و توانسته ای مسائل را بازگو کند. او مصاحبه‌ای با اندرسون کوپر انجام داد و حقایق جدید و عجیبی عنوان کرد مثل اینکه او نمی‌دانست آمریکا وجود دارد و زمین گرد است.

زندگی در پایتخت

پیونگ یانگ پایتخت این کشور است که چیزی در حدود ۲.۵ میلیون نفر جمعیت دارد. برای زندگی در این شهر باید مجوز دولتی داشته باشید.

دولت با توجه به سطح درآمد شما و همین طور سطح تحصیلات تان و این که کارایی تان چقدر است و آیا می توانید مفید باشید یا خیر به شما اجازه می دهد که در این شهر زندگی کنید.

در کره شمالی به راحتی نمی توانید اینترنت در اختیار داشته باشید. در کشورهای دیگر، افراد معمولا به راحتی به اینترنت و تلویزیون و همه سرگرمی‌ها دسترسی دارند.

اما در کره شمالی این‌ ها کالای لوکس به حساب می‌آیند. ظاهر قضیه این را نشان می دهد که تنها کسانی که در این کشور به اینترنت دسترسی دارند کیم جونگ اون و برخی از شهروندانی هستند که برای انجام حرفه خود باید از کامپیوتر استفاده کنند.

در حقیقت مردم این کشور تنها ۲۸ وبسایت قابل دسترسی دارند که اکثرشان روی آگاه نگاه داشتن شهروندان از اقدامات روز رهبرشان تمرکز دارند. بقیه شامل سایت غذا می ‌شود که محتوای آن فقط دستور غذاهای سنتی کره شمالی را دارد و هر هنر و فرهنگی که در این شهر جریان دارد.

رانندگی در کره شمالی

در این کشور فقط مردان اجازه رانندگی دارند؛ و معمولا فقط مسئولین دولتی می‌توانند رانندگی کنند. این کشور درمورد شهروندانی که می‌خواهند کشورشان را ترک کنند نیز بسیار سختگیرانه عمل می کند.

اما در واقع حتی یک ماشین هم نمی‌تواند خیلی از کشور دور شود. بیایید فرض کنیم که مردم این کشور برای خرید ماشین در آمد کافی ندارند یا این که برای سلامتی شان می خواهند پیاده بروند یا از دوچرخه استفاده کنند.

تماس تلفنی خارج از کشور

تلفن یکی دیگر از کالاهای لوکس کره شمالی به شمار می رود در این کشور حتی ابتدایی‌ترین تلفن ‌های همراه هم وجود ندارد. آن ‌ها از تلفن ‌های ثابتی استفاده می‌کنند که به شدت کنترل می‌شود و قوانینی برای استفاده از تلفن دارند.

یکی از این قوانین وضع شده تا در این کشور تماس بین المللی انجام نگیرد.. در سال ۲۰۰۷ مردی که بیش از یک تماس بین المللی داشت کشته شد. کسانی که این قانون را زیر پا می‌گذارند در مقابل چشم ۱۵۰ هزار نفر اعدام می‌شوند!!

هزینه تحصیل فرزند

در کره شمالی اگر کسی بخواهد فرزندان خود را به مدرسه بفرستید باید هزینه زیادی برای آن پرداخت کند. هر کودکی که به مدرسه می‌رود، والدین نه تنها باید هزینه لباس و شهریه او را پرداخت کنند، بلکه هزینه میز، صندلی، و هرچیز دیگری که در مدرسه استفاده می‌شود را هم برعهده دارند.

پرهیز از کتاب مقدس

کتاب مقدرس نمادی از فرهنگ کشورهای غربی است و آن‌ ها فرهنگ غرب را ممنوع کرده اند. کتاب مقدس مسیحیان اصلا در این کشور غیر قانونی است و هرکسی که با آن دستگیر شود به دردسر می افتد.

دولت مردان کره شمالی ترس دارند که مبادا این کتاب روی شهروندان تاثیر بگذارد یا باعث تغییر مذهب آن‌ها به دینی شود که در کره شمالی پذیرفته شده نیست و این قانون را بسیار جدی می‌گیرند.

برندهای معروف

در کره شمالی برخی برندها هستد که به هیچ قیمتی حق ندارند محصولاتشان را در کره شمالی توزیع کنند. این برندهای خاص اپل، مایکروسافت و سونی هستند.

اما این قانون هم مانند بسیاری دیگر از قوانین هیچ توضیح و توجیهی ندارد. شاید، چون آمریکایی هستند کیم جونگ اون دوست ندارد با آن‌ها کار کند.

علاوه بر این، مردمان این کشور اطلاعات زیادی درباره تکنولوژی ندارند. آن‌ها آنقدر منزوی هستند که حتی نمی‌دانند چه چیزهایی ندارند.

ادبیات غرب ممنوع

همان طور که کتاب مقدس در این کشور ممنوع است ادبیات غرب هم پذیرفته شده نیست و تنها فروش و نگهداری آثار ادبی مربوط به کره شمالی مجاز است. (که چقدر هم اهل فرهنگ و هنرند!)

اگر یک نفر که عقل خود را از دست داده بخواهد به کره شمالی سفر کند همه کتاب ها و نوشته های مربوط به کشورش را باید تحویل دهد.

تلویزیون در کره شمالی

از آنجایی که تلویزیون از فرهنگ غرب آمده آن‌ها فقط ۳ کانال دارند. این کانال‌ها معمولا حول اقدامات رهبرشان در آن روز می‌گردد و فقط می‌توانند از بین فیلم ‌ها و مستندهای تکراری و اخبار انتخاب کنند.

هشتم ژوئن

هشتم ژوئن رهبر پیشین کره شمالی از دنیا رفت و این روز به سوگواری او اختصاص داده شده است. در این روز هیچکس نمی‌تواند در این روز بخندد یا خوشحال باشد و شهروندان به طور کلی باید غمگین باشند. حتی اگر او را دوست نداشته باشند مجبورند برایش سوگواری کند.

نباید بخوابید

در کره شمالی اگر در یک جلسه خوابتان ببرد یا خمیازه بکشید غیر قانونی است و با آن برخورد سختی می شود.  وزیر دفاع کره شمالی بطور اتفاقی در جلسه‌ای که توسط کیم جونگ اون برگزار شده بود، خوابش برد. او به طرز بی رحمانه‌ای اعدام شد. جرم او بی احترامی بود. (بیچارۀ خسته!!)