English العربية پښتو

سرویس دیدگاه

کشتی صلح خلیلزاد به منزل نمی رسد

انشعاب عمیق و فراگیر که در بین گروه طالبان به وجود آمده آنها را به دو گروه موافق و مخالف با موافقت نامه امضا شده با امریکا تقسیم کرده است.

هزاره ها و رقابت برای پراکندگی/ چرا به اینجا رسیدیم؟

در شرایطی که دیگران منسجم تر می شوند، جامعه هزاره و تشیع به سوی چند پارگی گام بر می دارد. بدون شک حزب سازی در صورتی که روند طبیعی و بر اساس نیازمندی های جامعه و پروسه باشد، نه تنها مطلوب که مقوله ضروری پنداشته می شود. اما چنان چه احزاب، شکل پروژه به خود بگیرد، بدون شک جامعه را چندپاره خواهد ساخت.

چرخش طالبان از چپ به راست

فشار امریکا بر حکومت و طالبان برای مذاکرات صلح یک حرکت موقتی و مصرفی است و هدف آن برجسته کردن کارنامه ترامپ در انتخابات پیش‌روی امریکاست؛ امّا استراتژی بلندمدّت امریکا در افغانستان بدون تردید جنگ و ناامنی می‌باشد.

آمریکا

امریکا؛ همگامی با امارت و خنجرزنی به جمهوریت

ایالات متحده همانگونه که در امضای پیمان صلح با گروه طالبان، دولت و ملت افغانستان را قربانی پیروزی جمهوریخواهان در انتخابات ریاست جمهوری امریکا نمود؛ اینبار نیز با اعلام خروج زودهنگام نیروهای خود از این کشور، بار دیگر جمهوریت و ارزش‌های صادراتی غرب (آزادی، دموکراسی، حقوق بشر، حقوق زنان و …) را قربانی بقای ترامپ در کاخ سفید نمود و نشان داد که امریکا یک شریکِ غیرقابل اعتماد است.

کمونیسم؛ استبداد و جوانان

گرچه امروز، در کشورهای مدعی کمونیستی مثل چین یا کوریای شمالی، که در بسیاری از مولفه های کمونیسم کوتاه آمده اند و اقتصاد سوسیالیستی را با اقتصاد بازار نوعی مخلوط هم کرده اند، اما باز هم نتوانستند بدون اجبار و زور و استبداد، حکومت کنند و پر واضح است اگر دیکتاتوری را کنار بگذارند و به آرای مردمی تن در دهند، دیگر خبری از کمونیسم نخواهد بود. پس کمونیسم و استبداد توامانند.

حقه ای دیگر از ترامپ

مطلبی که ترامپ در توییت خود از آن سخن گفته، بیش از آن که یک واقعیت باشد، حقه ای برای کنترل افکار عمومی داخل آمریکا در آستانه انتخابات ریاست جمهوری این کشور است.