امروز ما سخت نیازمند الگوهای مثل امام صادق هستیم برای زندگی فردی، اجتماعی و در هر زمینه ای دچار ضعف شده ایم؛ آستانه ای تحمل ما در حد صفر است و برخورد ما با هم دین و هم مذهب مان برخورد انسانی نیست؛ فضای مجازی پر است از فحاشی ها و هتاکی ها از جانب مدعیان شیعه امام صادق علیه کسانی که آن ها شهادتین بر زبان جاری می کنند.
در طول سالهای متمادی، حوزه علمیه به مکتب امام صادق (ع) شناخته شده و محصلین آن که اعم از طلاب و فضلاء و اساتید و مراجع باشند را به “شاگردان مکتب امام صادق” معرفی شده اند.
امروز (۱۶ جوزا) سالروز تاسیس کمیسیون مستقل حقوق بشرافغانستان است. این نهاد ضرورت و مشروعیت خود را افزون بر اندیشه و ارزش های انسانی و عدالت خواهانه، از متن قانون اساسی مبنی بر نظارت بر وضعیت حقوق بشر و کارکرد حکومت در رعایت حقوق بشر و توسعه ارزش های حقوق بشری، بدست آورده است.
این خروج، طبعاً پیامدهای مهمی به دنبال داشته است که نمی توان از آن ها چشم پوشید. که در واقع، مسأله اصلی مورد بررسی، روند حضور ناتو در افغانستان و همچنین چالش ها و تبعات حقوقی بین المللی خروج نیروهای ناتو از افغانستان خواهد بود.
امروزه کلمه “مرز” ذهن بسیاری از مسلمانان را به خود مشغول کرده و این پرسشها را به وجود آورده است: آیا از نظر اسلام مرزهای کنونی در میان کشورهای اسلامی اعتبار دارد؟ آیا دین اسلام این مرزها را به رسمیت میشناسد؟ دیدگاه عالمان بزرگ دینی در این مورد چیست؟
هرگونه مدیریت نادرست در خروج نیروهای امریکایی از افغانستان می تواند خطر ناکامی و شکست برای متحدینی که قرار است در افغانستان بماند را به همراه داشته باشد.
شاید برای تمام مردم ما روشن شده باشد که چرا امریکا در دوحه با طالبان مواقفنامه امضا نمودند، و هیچ انتظاری هم نمی توان داشت که روند صلح کنونی درجهت منافع واقعی مردم و کشور باشد، بلکه فقط یک پیراهن عوض کردن است و تغییر در تاکتیک جنگ. استراتژی جنگ کثیف هم چنان باقی است.
طرح امنیتی محمد محقق را که راجع به ایجاد نیروهای مقاومت در بعضی مناطق آسیب پذیر هزارستان و مناطق هزاره نشین شهر کابل بود اشرف غنی احمدزی رد و مسوولیت آن را به خاطر که محقق آزرده نشود به گردن امنیت ملی انداخته است و طرح آقای دانش را نه رد و نه مورد تایید قرار داده بلکه آن را مانند طرح های قبلی نادیده گرفته است .
در یک تاملی کوتاه می توان یکی از ویژگی های امام خمینی (ره) با سایر رهبران انقلابی را به غیر از “پارسایی سیاسی” در توجه به سیاست خارجی و اصول و مؤلفه ها و اهمیت آن، حتی قبل از تشکیل حکومت اسلامی دانست.