
جمهوریت خونین و افسانۀ داعش
به راستی اگر گروه داعش در افغانستان حضور دارد و دشمن طالبان هم هست، چرا در روزگارِ پیشروی و پیروزی و استیلای این دشمنان دیرین خود، دست از انتحار و انفجار و کشتار غیرنظامیان برداشته است؟
به راستی اگر گروه داعش در افغانستان حضور دارد و دشمن طالبان هم هست، چرا در روزگارِ پیشروی و پیروزی و استیلای این دشمنان دیرین خود، دست از انتحار و انفجار و کشتار غیرنظامیان برداشته است؟
طالبان بعد از یک هفته ورود به کابل تا هنوز هیچگونه رابطهی با مردم، نخبگان سیاسی، فرهنگی و فکری که دخیل در فساد و فحشا نبودهاند و منتقد وضع موجود، خصوصا تبعیض، فساد و فحشا بودند برقرار نکردهاند و فقط با سردستگان فساد، فحشا و جنایتکاران که اتفاقا همه از یک تبار هستند، گفتگو دارند!
این روزها طالبان و سیاستمداران مخالفان از ضرورت تشکیل «دولت همهشمول» سخن میگویند. حکومت همهشمول، تعبیر مبهم و فریبا است. دغدغۀ مردم مشارکت چند نفر از اقوام مختلف در حکومت نیست، مردم تنها به نظام مردمسالار رضایت واقعی خواهند داشت.
باوجودی که کرزی پدر طالبان خوانده شده و طبق گزارش نیورکتایمز، ۶۰۰ میلیون دالر از پول ملی را برای احیای طالبان مصرف کردهاست، به نظر میرسد که طالبان دیگر از او خط و جهت نمیگیرند. اکنون کرزی و عبدالله دو گروگان طالبان هستند که بهای آزادی شان، راضی کردن مخالفین آنان از جمله احمد مسعود و همراهان شان میباشد.
احمد مسعود، پنجشیر را سنگر پایداری و مقاومت ساخته است. پنجشیر در دوره های پیشین استیلای طالبان بر افغانستان نیز، یک دژ سخت جان برای مقاومت بود. رهبری تیزهوشانه ی احمدشاه مسعود، این دژ را تسخیر ناپذیرتر ساخته بود.
یکی از واژههایی که معنای آن را حتی بزرگان و باسوادهای افغانستانی هنوز نفهمیده یا در رابطه با آن دچار مغالطه هستند، “امنیت” است.
طالبان را به عنوان یک گروه می توان نام گرفت اما تحمیل عنوان “امارت اسلامی” را هرگز نمی توان قبول کرد زیرا هنوز نوع نظام و حکومت تعیین نشده است. با این وضعیت با طالبان سرکردن مشکل خواهد شد.
طالبان هنوز باور نکردهاند که با این سرعت و سهولت، بام بلند دنیا را تسخیر و سران و سرداران جمهوریت را متواری کردهاند. آن دسته از تفنگدارانِ موتورسیکلتسوارِ طالبان که اینک در ارگ و سپیدار و پارلمان و کاخهای دوستم و عطا و اسماعیل خان و … قدم میزنند، یقیناً گهگاه از خود میپرسند که ما خوابیم یا بیدار! آنچه میبینیم رؤیاست یا واقعیت!
بررسی افکار عمومی در افغانستان نشان می دهد غالب مردم این سرزمین، تصور می کنند ملایمت رفتاری این روزهای طالبان، فریبی است که فقط تا زمان تسلط کامل آن ها بر قدرت دوام خواهد یافت.
سوال اینجا است که طالبان چرا همه جا را به اصطلاح با زور گرفتند ولی در دهنه دره پنجشیر توقف کرده حمله نمیکنند؟