گزارشی از معامله های بزرگ برای واگذاری ولسوالی ها به طالبان

گزارش هایی در دست است که بعضی از ولسوالی ها و مراکز نظامی، با قیمت بالایی از طرف مقامات نظامی به شبه نظامیان طالب به فروش می رسد.

تلویزیون یک گزارش می دهد که تنها دلیل افزایش جنگ در هلمند و سقوط برخی از ولسوالی‌های این ولایت به دست طالبان، راهبردی بودن هلمند نیست؛ بلکه معامله‌گری‌های بزرگ، جنگ در این ولایت را افزایش داده است.

این یافته‌های نشان می‌دهد که همدستی مقام‌های محلی با طالبان، فروش پاسگاه‌های امنیتی به این گروه، رابطه‌ی نزدیک طالبان با قاچاقبران مواد مخدر، آب این ولایت، فساد در تجهیزات نیروهای امنیتی و آوردن شورای کویته به این ولایت، عامل‌های اصلی جنگ در هلمند است.

احمد شاه خان، فرمانده پولیس ناوه، این ولسوالی را به طالبان تسلیم کرده است و این معامله پنج ماه پیش در بدل ۲۰۰ هزار دالر صورت گرفته است.

او این معامله را با شریف الله و مولوی عمر، فرماندهان طالبان در این ولایت، انجام داده است.

بر بنیاد یافته‌های تلویزون ۱، بارها پاسگاه‌های نیروهای امنیتی در ولسوالی‌های هلمند از سوی فرماندهان‌شان در بدل پول به طالبان واگذار شده است.

گلی خان، فرمانده پیشین پولیس ولسوالی سنگین، دوازده پاسگاه این ولسوالی را به طالبان واگذار کرده است.

این معامله در سال ۱۳۹۴ و با به دست آوردن ده‌ها هزار دالر صورت گرفته است.

ناظم مشهور به شفیع‌الله و حاجی کریم الله آغا مشهور به هاشمی، فرماندهان طالبان در ولسوالی سنگین، این معامله را با گلی خان انجام داده است.

گلی خان هم اکنون در یکی از قرارگاه‌های ولسوالی گرشک، فرمانده نیروهای امنیتی است.

حاجی گل آغا، حاجی عبدالسلام، حاجی لعل جان و حاجی ملا قادر آخند، قاچاقبران مواد مخدر در ولسوالی سنگین نیز در این معامله دخیل بوده‌اند.

در پیوند به این موضوع وزارت امور داخله گفته است که هیچ کسی نمی‌توانند چنین کاری را انجام بدهد و اگر چنین شود، عاملان آن مورد پیگرد قانونی قرار می‌گیرند.

صدیق صدیقی، سخنگوی این وزارت گفت: “تا به حال هیچ سند و شاهدی نداریم که بیانگر معامله‌‎ی ننگین یک شخص باشد.”

اما عبدالجبار قهرمان، فرستاده‌ی پیشین رییس جمهور برای مدیریت جنگ در هلمند، باور دارد که درگیری‌های این ولایت ساختگی و تجارتی است و مدیریت ناکام باعث افزایش آن شده است.

به گفته‌ی قهرمان، هر دو طرف جنگ در یک تفاهم هستند که در آن پاسگاه‌های امنیتی به طالبان واگذار شده است.

در شماری از منطقه‌های هلمند، طالبان، قاچاقبران مواد مخدر و برخی مقام‌های محلی رابطه‌ی بسیار نزدیک با هم دارند.

وکیل راز محمد، رحمان شاه و حاجی قادر خان قاچاقبران مواد مخدر ناوه هم عاملان بزرگ دیگر در افزایش تسلط طالبان بر این ولسوالی است.

جدا از این، فساد و حیف و میل تجهیزات، تیل و مواد نفتی، واسطه‌‎های نقلیه‌ی نظامیان کشور از سوی فرماندهان‌شان، دلیل‌های دیگر جنگ در این ولایت است.

گفته شده است که فرماندهان نیروهای امنیتی تجهیزات و حتا موتر‌های نظامی را در بدل معامله‌های سیاسی و پولی، به طالبان تسلیم کرده‌اند.

در مورد‌هایی هم آهن پاره‌‎‌های زره پوش‌ها و موترهای امنیتی را با قیمت نه چندان بلند به فروش رسانیده‌اند.

بنابر گزارش‌ها، در حال حاضر برای نظامیان کشور در این ولایت سه میلیون لیتر تیل فرستاده می‌شود؛ اما میزان مصرف آنان کمتر از نیم این رقم است و مقدار باقی مانده سوی استفاده می‌شود.

در کنار این، تلاش طالبان برای انتقال شورای کویته به هلمند و آب این ولایت، دلیل‌های دیگر جنگ هلمند دانسته شده است.

جدا از این معامله‌ها، شمار نیروهای امنیتی در این ولایت بیشتر از شمار طالبان است.

شمار نظامیان کشور در هلمند به ۳۵ هزار می‌رسد؛ در حالی که بنابر گزارش‌ها هفت هزار طالب در مقابل این نیروهای می‌جنگند.

شمار نیروهای ارتش در قول اردوی۲۱۵ ارتش ملی که در این ولایت مستقر است به ۱۸ هزار می‌رسد و هشت هزار پولیس ملی هم در این ولایت حضور دارند.

جدا از این، در دو لوای پولیس نظم عامه هم شش هزار پولیس و در کنارش پنج هزار پولیس سرحدی در این ولایت مشغول اجرای وظیفه‌اند.

با آنکه تفاوت نیروهای امنیتی و طالبان بسیار زیاد است؛ اما بر خلاف شمار کشته‌شدگان نظامیان کشور در هلمند بیشتر است که به گونه اوسط روزانه به ۲۰ تن می‌رسد.

همزمان انتقاد‌هایی وجود دارد که استخدام مقام‌های محلی و فرماندهان نظامی هلمند از مرکز، بر بنیاد رابطه‌‎ها، شناخت و پرداخت پول صورت گرفته است.

هم اکنون چهار ولسوالی هلمند ( دیشو، باغران، موسی قلعه و نورزاد) به گونه‌ی کامل و حتا حوزه‌ی چهارم لشکرگاه نیز ماه‌هاست که در اختیار طالبان قرار دارد.

در ولسوالی‌های سنگین، ناوه، نادعلی، کجکی، واشیر، خانشین، نهر سراج، گرمسیر و گرشک حاکمیت دولت تنها در مرکز ولسوالی‌ها و بخش‌های اندک آنها متمرکز است.

حیات‌الله حیات، والی هلمند گفته است که جنگ در این ولایت عامل‌های زیادی دارد و نه تنها طالبان افغانی؛ بلکه استخبارات و هراس‌افگنان منطقه می‌خواهند که در این ولایت ناآرامی ایجاد کنند