کاپیتولاسیون، حافظ قاتل جنرال

قرباني شدن جنرال رازق نه يك حادثه امنيتي بلكه ترور سياسي است. در مجلسي كه جنرال ميلر؛ همه كاره و مكناتن افغانستان، حضور داشته باشد و جنرال كشته شود و حتي خراش و آسيبي به ميلر نرسد و سپس طالبان بگويد كار آنان است، بايد براي دو موضوع متاسف بود.

براي جهاد كه دشمنش را مسلمان و داخلي معرفي كرده. اين همان اسلام ابوسفيان و يا همان اسلام امريكايي است كه سيد قطب مي گفت براي منافع امريكا مي جنگد.

براي نظام سياسي ما بايد متاسف بود. نظامي كه بايد نماينده حاكميت ملي و روحيه ملي همه افغان ها باشد؛ براساس پيماني كه با امريكا بسته و مصونيت قضايي كه براي انان داده حتي نمي تواند جنرال ميلر و يا حتي محافظانش را به عنوان شاهد صحنه قتل يك دگرجنرال مبارز و مردمدار و جنرالي كه رئيس امنيت ملي بود، به محكمه فرا بخواند. براي آقاي كرزي بايد همدلي كرد كه چقدر از جانب غربي ها و مخصوصا امريكايي ها تحقير شده، براي رئيس جمهور غني و اقاي عبدالله بايد دلسوز بود كه حالا تحقير مي شوند و ذلت مي كشند. براي ديگر سياستگران، رسانه ها و كارشناسان بايد متاسف بود كه هرجايي كه پاي امريكا باشد، احتياط مي كنند. انگار پاي يك قدرت فوق طبيعي در ميان است. انگار جنرال رازق و جنرال مومن در بلاي طبيعي كشته شده، در زلزله، سيلاب، فروريختن كوه يا هر بلاي ديگر كه منطق بازخواست نداشته باشد.

شجاع محسنی