فارسی والی

زبان پشتو می‌توانست در افغانستان یک حلقه وصل باشد، اما اکنون عامل فصل است.

تقصیر از زبان پشتو نیست، اما پشتو زبان‌ها، آنچنان حس خود برتر پنداری دارند و همه چیز را در انحصار خود می‌خواهند که مشکل جامعه با آنها به مشکل مردم با زبان پشتو هم مبدل شده است.

مسأله اصلی این است که پشتو زبانها می‌خواهند با حذف یک سابقه تمدنی دهها سده ای، یک زبان کم مایه و ضعیف را بر همه مردم افغانستان قالب کنند و قوانین عرفی یک اقلیت را با عنوان پشتونوالی، قاعده عمومی یک سرزمین جا بزنند.

آنچه که طالبان بر سر زنان آورده اند، دستور شریعت نیست ، بلکه عرف پشتون هاست که آن را به نام شریعت جا می‌زنند.

تنها راه ایستادگی در برابر زیاده خواهی پشتو زبان ها و نفی دیگران توسط آنها،  رفتن در همان مسیری است که خود آنها در پیش گرفته اند.

اگر پشتونها میخواهند با پشتون والی، مردم افغانستان را تابع خود نمایند، تنها راه ایستادگی در برابر آنها، فارسی والی است.

منضبط کردن قوانین فارسی والی، میتواند همه فارسی زبان ها را زیر یک چتر گرد آورد.

ذات تمدن فارسی، انحصارگرا نیست و لذا با زبان پشتو دشمنی ندارد، اما  جمع شدن اقوام مختلف زیر چتر زبان فارسی و تعهد آنها به مشترکات تمدنی، میتواند از استحاله آنها جلوگیری کند.

سید احمد موسوی مبلغ