شرکت‌های تولید مرگ

شرکتهای تولید اسلحه علاوه بر اینکه سلاح کشتارگر می‎سازند، توسط دولتها اخلاق کشتارگر نیز تولید می‎کنند، طالب و داعش و بوکوحرام، هزاران گروه حرامی خون آشام محصول ایده‌های همین شرکتها هستند.

“جهاد” در افغانستان، سوریه، عراق و آفریفا همۀ محتوا و مضمونش دست‎ساخت شرکت‌های جنگ‌ساز و دولت‎های غاصب و مطیع جنگ است. مزدوران جنگ در این سرزمین‌ها موجودات درنده خویی هستند که  از هر نوع شرف و عزت و عقلانیت تهی شده‎اند.

جوانانی که به خشونت “بلی” می‎گویند، زمانی که دست یابی به تفنگ را نیاز می‎پندارند، بدانند که برده بدون مزد شرکت‌های تولید سلاح و انسان خور شده‎اند، این مزدورک‌های جنگ با زندگی بیگانه و دشمن خواهند شد.

توماس هابز، فیلسوف انگلیسی زمانی گفته بود «انسان گرگ انسان است» خشونت، برای بشر به قدری مذموم و ناموجه است که اساساً ادیان و مکاتب انسانی خشونت را صرفاً برای برخورد یا پیشگیری از خشونت موجه و مشروع دانسته‌اند. بر همین اساس، ماکس‌وبر از بنیانگذاران جامعه‌شناسی، از مفهوم خشونت برای تعریف دولت بهره گرفته است و می‌گوید: دولت عبارت است از نهادی که در یک قلمرو ملی آشکارا مرزبندی شده، از انحصار کاربرد «خشونت» برخوردار است. از نظر وبر، دولت در دو وجه می‌تواند خشونت را به کار گیرد، یکی توسط ارتش برای حفظ امنیت خارجی و دیگری توسط پلیس برای حفظ امنیت داخلی. بنابراین خشونت باید در «انحصار» دولت باشد.

جنگ، جنون و مرگ، سه همزاد ویرانگرند که وقتی به لوازم و علایق آن تن در دهیم بدون تردید در نهایت به خود زنی روی خواهیم آورد.

ضیاء صدر