روابط تنش زای کابل-اسلام آباد به روایت «دیپلمات»

به گزارش خبرگزاری اطلس به نقل از فارس، دیپلمات در گزارشی نوشت:

دفتر ریاست جمهوری افغانستان چندی پیش بیانیه داد که شبکه حقانی هنوز فعال است و پاکستان همچنان مانند گذشته تنها ادعا می‌کند که زیرساخت‌های این گروه را از بین برده‌اند و آنها در داخل خاک این کشور فعالیت ندارند.

بنابراین گزارش، چند ماه پیش رئیس جمهور افغانستان طی یک کنفرانس مطبوعاتی صداقت اسلام‌‌آباد در پیشبرد مذاکرات صلح را زیر سوال برد و به دنبال آن «نوازشریف» نخست وزیر پاکستان اظهار داشت که روابط بین کابل و اسلام‌‌آباد هرگز بهبود نخواهد یافت.

چند ماه بعد، افغانستان ادعا کرد که پاکستان بر عناصری که از داخل این کشور به اقدامات آشوبگرانه علیه کابل دست می‌زنند، کنترل کافی ندارد؛ این در حالی است که اسلام‌‌آباد ادعا می‌کرد ۸۰ درصد عناصر شورشی در خاک افغانستان هستند.

عدم اعتماد و بن‌بست‌ مذاکرات صلح «مری»

دیپلمات نوشت: علی‌رغم انتخابات سال گذشته، عدم اعتماد این ‌۲ کشور همسایه منجر به این شد که مذاکرات صلح «مری» بدون نتیجه به پایان برسد.

این گزارش می‌افزاید: در حالی که هنوز صداقت پاکستان در پیش‌برد مذاکرات صلح کابل و طالبان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد، با توجه به تجربه تاریخی دخالت‌های این کشور در افغانستان این امر مسلم است که هرگونه تلاش برای آشتی سیاسی- چه کوتاه مدت و چه بلندمدت- از جانب اسلام‌آباد با بدبینی مقامات کابل روبرو خواهد بود.

بنابر این گزارش، پاکستان در طول جنگ سرد نیز با حمایت از گروه‌های قومی خاص در افغانستان به عمیق شدن منازعات قومی این کشور دامن زد؛ پس از عقب نشینی نیروهای شوروی از خاک افغانستان، اسلام‌آباد به عنوان تنها بازیگر مسلط و عمده در این کشور باقی ماند.

این نشریه ژاپنی با اشاره به اینکه زمانی عوامل تحت حمایت پاکستان، نفوذ چندانی بر کابل نداشتند و به همین دلیل اسلام‌آباد دست به دامن یک قدرت در حال ظهور یعنی طالبان شد، نوشت: عده‌ای از سیاستمداران پاکستانی به این فکر افتادند که طالبان در مقایسه با سیاست دیرینه آنها در حمایت از مجاهدین، فرصت بسیار مناسبی برای اجرایی کردن خواسته‌های آنها در افغانستان خواهد بود؛ اما این موضوع تنها ناامیدی اسلام‌آباد را به دنبال داشت.

دیپلمات نوشت: طالبان خود را به عنوان نیرویی نشان داد که می‌توانست همزمان با متحد نگه داشتن افغانستان، روابط نزدیک خود با پاکستان را نیز حفظ کند.

استیلای این گروه بر افغانستان، منجر به نابودی دولت رو به زوال کابل شد و نفرت هرچه بیشتر مقامات پاکستانی را به دنبال داشت.

کاهش نفوذ اسلام‌‌آباد بر کابل پس از ۱۱ سپتامبر

این نشریه در ادامه گزارش خود به سیاست‌ها و موقعیت پاکستان در افغانستان پس از ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۱ اشاره کرد و نوشت: پاکستان بعد از ۱۱ سپتامبر و لشکرکشی گسترده نیروهای آمریکایی به افغانستان، موافقت کرد که روابط خود را با طالبان قطع نماید اما به طور مخفیانه از این گروه حمایت می‌‌کرد.

دیپلمات نوشت: پس از ۱۱ سپتامبر نفوذ پاکستان در افغانستان کاهش و در مقابل نفوذ هند در این کشور افزایش یابد.

پاکستان از رابطه نزدیک کابل و دهلی‌نو واهمه دارد

پاکستان همواره از رابطه نزدیک کابل و دهلی‌نو  واهمه داشت و مقامات این کشور با این استدلال که نفوذ استراتژیک هند در افغانستان منجر به افزایش خصومت کابل و اسلام ‌آباد خواهد شد، دنبال کاهش نفوذ هند بودند در این کشور بودند.

در حالیکه طالبان حملات خود را در افغانستان افزایش داده بود، پاکستان دولت کابل را به سمت مذاکرات صلح با این گروه سوق داد.

این گزارش می‌افزاید: شکاف‌های داخلی در گروه طالبان پس از  تایید مرگ «ملاعمر» و خبر پیوستن برخی از اعضای این گروه به داعش، روند صلح را با مشکلاتی روبرو کرد.

این وضعیت در کنار ادعاهای مقامات افغانستانی مبنی بر اینکه اکثر حملات کابل با هماهنگی و همکاری پاکستان به وقوع پیوسته است، اوضاع را پیچیده‌تر ساخت.

در انتهای این گزارش آمده است: علی‌رغم تلاش‌های به ظاهر صادقانه اسلام‌آباد در حل مسائل امنیتی ۲ جانبه با کابل، مردم این کشور  دخالت‌های گسترده پاکستان در افغانستان را فراموش نخواهند کرد.

علاوه بر این اگر کابل و اسلام‌‌آباد بخواهند که روابط خود را بهبود بخشند و بی‌اعتمادی را کنار بگذراند، آنها باید به نگرانی‌های امنیتی خود توجه بیشتری کرده و از اتهام زنی به یکدیگر بپرهیزند.