ناروی از جمله کشورهایی است که در مسایل صلح و حل منازعات خاورمیانه، دارای ابتکار و تجربه است. این کشور در راستای منافع ملی خود و مطرح شدنش به حیث یک کشور میانجی و صلح طلب در جهان، از سال ۲۰۰۷ بدین سو، روابط خود را با طرفهای درگیر جنگ در افغانستان افزایش داده است.
جهان غرب هم مانند اشرف غنی در برابر طالبان تروریست علنا عقب نشینی تاکتیکی را آغاز کردند.
هدی خموش به عنوان نماینده “جامعه مدنی افغانستان” خواسته‌های یک ملت را در حد مطالبات یک گروه کوچک فروکاسته است.
از هر زاویه که دیده شود اقدام کشور ناروی مبهم و مشکوک می نماید مگر این که هدف از برگزاری این گونه نشست ها و سیر و سفر دادن طالبان، بازکردن چشم این گروه و آشنا ساختن ایشان با جلوه های مدنیت شکفتهٔ جهان باشد که آن هم به نظر بی معنی می نماید!
دبی با سیاست های تساهل جهت جذب سرمایه که توسط شیخ “محمد بن راشد آل مکتوم” اجرا شد، در ۳ دهه گذشته پذیرای هزاران میلیارد دلار سرمایه خارجی بوده و اگر نماد اصلی آن مورد اصابت قرار گیرد و امنیت آن خدشه دار شود، بدون تردید روند خروج سرمایه و تجار بین المللی از آن آغاز خواهد شد
گروه طالبان هنوز هم نزد بسیاری از کشور های مهم دنیا به عنوان یک گروه تروریستی شناخته می شود.
بهترین واکنش زنان دعوت شده در نشست اسلو تحریم این نشست بود. این کار، آگاهی و استقلال زنان افغانستان را در برابر عملکرد جامعه جهانی به نمایش می‌گذاشت.
طنز روزگار را ببینید! نروژ کشوری مرفه شمال اروپا، با دولت سوسیال دموکرات و استانداردهای بالایی توسعه انسانی و حقوق بشر، طالبان کرام را دعوت کرده تا به آنها حقوق زنان و بشر تلقین کند!!!!!
نگرش پشتون ها به حکومت طالبان با نگاه تاجیکها، هزاره ها و ازبکها فرق بسیار دارد.
زنان، پرچم‌دار مبارزه با استیلای سیاه طالبانی هستند. از آغاز حضور طالبان در کابل، زنان با طرح شعارهای اساسی، واقعی‌ترین خواست مردم در بند افغانستان را طرح کرده‌اند.