تجاهل طالبان ؟
امیر خان متقی و ذبیح‌الله مجاهد، چهره های سیاسی ورسانه ای طالبان ، بعد از جلسه ویژه شورای امنیت ملل متحد درباره افغانستان، گفتند که جهان تعریف مشخصی از حکومت همه شمول ارائه نکرده وما معنی دقیق آن را نمی فهمیم .
سرویس دیدگاه
یک شهر و دو نرخ!
آیا کشورهای اسلامی و جهان سوم حق دارند با استناد به همین قاعده و قانون (جرم بودن دریافتِ کمک از خارج) تمامِ مؤسسات و انجیوها و نهادها و رسانه‌ها و مراکز آموزشی وابسته به غرب را در کشورهای اسلامی تعطیل کنند و بدینوسیله روزنه‌ها و مسیرهای نفود و سلطه‌ای غرب را برای همیشه مسدود نمایند؟!
طالبان در تقلاى کسب مشروعیت!/ لویه جرگه یا شوراى علما ؟
بزرگترین معضل فراراه امارت طالبان در حال حاضر، عدم مقبولیت داخلى و فقدان مشروعیت خارجى است.
پیرو مذاکرات اسلو و آینده افغانستان
در مورد دولت فراگیر باید اذعان کرد که فراگیری دولت تنها جنبه قومی نداشته باشد. دولتی فراگیر است که مشارکت منطقی قومی، مذهبی و جنسیتی در آن لحاظ شود. نسبت حضور اقوام در دولت و حضور شیعیان نسبت به جمعیت و نفوس شان منطقی باشد. همچنین زنان در بدنه دولت حضور منطقی و عقلایی و تعریف‌شده داشته باشند متناسب با موازین شرعی و اسلامی.
یاد پیشینی‌ها بخیر!
حالا که نوبت به حکومت قورمه‌ای کنونی رسیده است، برخلاف پیش‌بینی‌ها دیده می‌شود که خارجی‌دوستی این‌ها به مراتب از دو حکومت پیشین بیشتر بوده است.
پیام نشست اسلو!
باتجربه سقوط جمهوریت و برگزاری چنین نشست هایی باید استراتژی و اصول سیاست جهانی برای ما روشن شده باشد، و ما به این درک و فهم رسیده باشیم تا زمانی که خود ما “کسی” و “قدرت”ی نشویم، عدالت و حقوق بشر هم به زیان قربانیان و به سود قاتلان داوری خواهد کرد.
راه نجات افغانستان
لازم است همه اقوام و نیروهای طرفدار یک افغانستان قابل زیست فارغ از خشونت و جنایت بشری تمام تلاش های مداوم خود را برای تدوین قانون اساسی و انتخابات منسجم کنند. یقینا کسانی که سیاست تعامل با طالبان و پذیرش آن گروه به عنوان حاکمان آینده کشور را در پیش گرفته اند فقط به نسل حاضر و فردای این سرزمین جفای نابخشودنی می کنند.
شکست هیبت طالبان/ دوری از قهرمان‌سازی
اکنون هیمنه و ابهت این گروه که روزگاری جوی خون در افغانستان جاری کرده بود، شکسته شده است. اکنون جریانی از عدالت‌خواهی در داخل و خارج افغانستان شکل گرفته که این گروه در برابر آن احساس عجر، ناتوانی و درماندگی می‌کند.
رژیم طالبان در یک قدمی به رسمیت شناخته شدن است ؟
در عرف مناسبات بین المللی ، به رسمیت شناختن نظام سیاسی یک کشور از سوی کشور های دیگر جهان، عمل حقوقی اختیاری است که اگر کشور ویا کشور های منافع خودرا در به رسمیت شناختن آن رژیم بدانند، مانعی در حقوق بین الملل برای جلو گیری از آن وجود ندارد .
خوب؛ اما ناکافی
متن سخنرانی، نماینده زنان معترض در اسلو، با این‌که دارای نکات مثبتی بود، در آن به حقوق برابر زنان و نظام مشروع اشاره شده بود؛ ولی به صورت کلی، انسجام و استحکام لازم را نداشت و دارای پراکنده‌گویی‌های بسیاری بود.