سرویس دیدگاه

افغانستان

بر بلندا یا هم‌‌نشین خاک

از مشکلات اساسی در جامعه ما، یکی این است که مردم، آن گونه که باید برای آزادی، برای ارزش‌های انسانی و برای حقوق خود مبارزه نمی‌کنند. معمولا منفعلانه کنار می‌ایستند و آه و ناله سر می‌دهند و منتظر هستند که دیگران باید برای حقوق و کرامت انسانی آن‌ها مبارزه کنند.

حکمتیار و مفهموم انتخابات

وی گمان می‌کند پیروز انتخابات، (که البته نمی‌تواند تاجیک، هزاره یا ازبک باشد) فعال مایشاء و مسلط بر سرنوشت مردم خواهد بود!

آخرین مشکل کشور

فقط یک مشکل باقی مانده بود و آن ظاهر اسلامی مردان مسلمان است که باید ریش داشته باشند، این مشکل هم امروز با دستور وزارت امر بالمعروف حل شد، پس خوش باشید و زندگی کنید و این‌قدر به امارت اعتراض نکنید!

گروگانگیری طالبان

طالبان هیچ الگوی مدیریتی برای آینده افغانستان ندارند و صرفا با وضع محدودیت و محرومیت بر حیات اجتماعی مردم ، فضای اختناق و سرکوب را به کشور تحمیل می کنند و تاوان خودکامگی آنها را مردم می دهند.

افغانستان

روزگارِ کابوس‌وار

ترکیب اسلام افراطی، تفکر و مدیریت قبیله‌ای، یعنی ضخامت عقده، نفرت و جهالت، باعث شده‌است که افغانستان هنوز درگیر امور ابتدایی و پیش‌پاافتاده باشد و این‌که آیا دختران باید مکتب بروند یا نروند آیا نوروز حلال است یا حرام و…

سطح مطالبات ما از طالبان در حد فاجعه است

تاسف بار است که عده ای، حقوق اولیه ای که هر انسانی تحت هر شرایط، باید و حتما از آن حقوق بهره‌مند باشد را به عنوان مطالبات اصلی و جدی از اداره فعلی کابل می انگارند و عنوان می‌کنند.