عصر روز گذشته رکس تیلرسون وزیر خارجه ایالات متحده آمریکا در سفری غیر منتظره وارد کابل شد و با رهبران حکومت وحدت ملی در پایگاه نظامیان آمریکایی در بگرام دیدار کرد، این دیدار با موجی از انتقادات روبرو شده است. بسیاری این دیدار را با نشانه ضعف رهبران حکومت می دانند. این دیدار در حالی صورت می گیرد که حامد کرزی رئیس سابق در اواخر حکومتش درخواست اوباما را برای ملاقات در پایگاه بگرام رد کرده بود.
پنج سال پیش، هیئت مذاکرهکننده طالبان یکی از شرطهای خود را برای مذاکرات صلح، آزادی پنجتن از سران این گروه از زندان گوانتانامو اعلام کرد. سرانجام این خواسته به کرسی نشست و سه سال پیش این پنج نفر، در یک معامله با یک سرباز آمریکایی به اسم «بو برگدال» تبادله شدند.
یکی از مناطق خراسان قدیم که در حمله مغول در نیمه اول قرن هفتم هجری آسیب شدید دید، هرات بود. بخش بیشتر سکنه این شهر به دستور چنگیز قتلعام شدند و قسمتهای زیادی از شهر نیز به ویرانه تبدیل شد. این کشتار و ویرانی چنان مهیب بود که هرات تا یک قرن کمر راست نکرد.
طرح گتوسازى و حصار كشيدن به اطراف مناطق هزاره نشين، به انزوا كشاندن هزاره ها و زنداني سأختن مردم هزاره است. امنيت بايد در كابل و تمام شهرهاى افغانستان تأمين شود.
شرکت برشنا یا برق افغانستان سه روز پیش، از بدهکاری دهها مقام دولتی از این نهاد به خاطر عدم پرداخت هزینه برق خبر داد. این موضوع برای بسیاری از رسانهها و تحلیلگران به سوژه خبری تبدیل شد و از آن تعجب کردند.
مرگ شاه افغانستان در ایران، عنوانی است که در آن به ماجرای آواره شدن و سپس در گذشت یکی از شاهان افغانستان در ایران پرداخته شده است.
کموبیش هفته گذشته در جریان آزادی یک خانواده کانادایی- آمریکایی از چنگ طالبان- شبکه حقانی قرار گرفتید. آقای «جوشوا بویل» اهل کانادا و همسرش «کایتلن کلمن» از آمریکا در سال ۲۰۱۲ در افغانستان توسط طالبان- شبکه حقانی ربوده شده بودند.
روز 23 میزان، برابر با هشتادوهشتمین سالروز پایان کار حاکمیت 9 ماهه حبیبالله کلکانی مشهور به «بچه سقاو» است. 88 سال پیش در چنین روزی، محمد نادرخان پدر محمدظاهرشاه، به کابل وارد شد و سرراست به سلامخانه رفته و در حضور سران قبیله، بیانیهای ایراد کرد.
چند شب قبل، پلیس کابل نه تنها جلو یک حادثه تروریستی را گرفت، بلکه از یک تئوری توطئه همیشگی نیز جلوگیری کرد. شاید متوجه شده باشید که در گذشته، هرگاه انفجار قوی مثل حادثه چهارراه زنبق شهر کابل رخ داده، بلافاصله شائبهای از حمله موشکی نیز شکل گرفته است.
صبح زود، آدمها و بایسیکلها، خودشان را از لابهلای دود موترها، بیرون میکشند و از حاشیه به متن شهر میگریزند و با غروب خورشید، از متن به حاشیه بازمیگردند و شب در بیغولههای خود می خسبند و باز در فردایی دیگر، در این روزمرگی اندوهناک، در خاک، و بوی تعفنِ سرکها و کوچهها گم میشوند. این روزمرگیِ غفلتزا، رازهای مکنون کابل، این غول هراسناک را از یاد میبرد.