هزینه های مشترک آپارتمانها بر چه مبنایی تعیین می شوند؟

با رشد روز افزون جمعیت و گسترش آپارتمان نشینی مشکلات انسان های مدرن نیز افزایش یافته است؛

یکی از این مشکلات هزینه های مشترک مانند قبوض آب و برق و گاز و نیز شارژ ساختمان برای ساکنین مجتمع های آپارتمانی می باشد.

محاسبه سهم هر یک از واحد های آپارتمانی در قبوض از آنجایی که فرمول ثابت و مشخصی ندارد همواره جنجال هایی را به وجود آورده است.

در برخی موارد این جنجال ها به درگیری فیزیکی و رجوع به دادگاه منجر شده است.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تعیین هزینه های مشترک آپارتمان ها و مبانی آن با ما در خواندن این مطلب همراه شوید:

محاسبه هزینه های مشترک بر اساس متراژ

ساکنان واحدهای آپارتمانی اگر برای تعیین هزینه های مشترک روش های خاصی را در نظر نگرفته باشند بدون شک به جنجال و مشکل می خورند.

در بسیاری موارد ساکنان ساختمان هزینه های مشترک را بر اساس متراژ و مساحت واحد ها و همچنین تعداد نفرات محاسبه می کنند.

قسمت های اختصاصی و قسمت های مشترک

برای اینکه با روش ها محاسبه هزینه های مشترک آشنا شویم بهتر است قبل از هرچیز بخش های اختصاصی و بخش های مشترک یک مجتمع آپارتمانی را بشناسیم.

بخش مشترک همان طور که نامش نشان می دهد عبارت از قسمت هایی از ساختمان است که در ملکیت مشاع تمام شرکای ملک است و آنها می توانند به طور مستقیم یا غیرمستقیم مورد استفاده تمام شرکا قرار گیرند.

بخش های اختصاصی عکس مورد مشترک بوده و تنها برای استقاده اختصاصی شخص یا واحدی خاص در نظر گرفته شده است.

بخش های مشترک یک مجتمع آپارتمانی شامل «زمین زیربنا، منبع آب، مرکز حرارت و تهویه، رختشوی خانه، کنتورها، تلفن مرکزی، انبار  عمومی ساختمان، اتاق سرایدار، درها، پنجره ها، راهروها، پله ها، پاگردها، پشت بام و محوطه ساختمان می باشد.  

تقسیم هزینه های مشترک بر اساس تعداد نفرات ناعادلانه است

همان طور که گفته شد محاسبه قبوض آب و برق و گاز در مجتمع های آپارتمانی یکی از چالش های کلان در زندگی امروزی که آپارتمان نشینی رشد کرده می باشد.

یکی از روش های محاسبه هزینه های مشترک تعیین هزینه ها براساس تعداد نفرات واحدها می باشد. 

این روش اگرچه روش خوبی ست اما معایب خاص خود را نیز دارد. اگر در یک واحد تنها یک نفر زندگی کند در این روش مجبور است هزینه ای پرداخت کند که عادلانه نیست.

از سویی دیگر اگر تعداد نفرات یک واحد پنج باشد این امکان وجود دارد که مقدار مصرفشان به اندازه دو نفر هم نباشد.

بنابراین همان طور که مشاهده کردید محاسبه هزینه های مشترک براساس نفرات معایت خاص خود را دارد.

اگر بدانیم که قانون نحوهه محاسبه دقیق هزینه های مشترک را تعیین کرده بدون شک مشکلات کمتری در تعیین سهم هر یک از واحد ها خواهیم داشت.

قانون هزینه های مشترک آپارتمان ها…

حال که قانون نحوه محاسبه و تعیین هزینه های مشترک واحد ها در مجتمع های آپارتمانی را تعیین کرده بر تمام ساکنین آپارتمان ها واجب است که با این قوانین آشنا شوند تا مقدار جنجال های خود را به حداقل برسانند.

قانون سهم هر واحد را بر اساس مساحت هر واحد تعیین می کند. به طور مثال اگر مساحت یک واحد دو برابر مساحت دیگر واحد باشد مالک یا مستاجر واحد بزرگ تر باید دو برابر سهم دیگران هزینه های قبوض آب، گاز و برق را بپردازد.

شارژ ساختمان هم بر همین منوال محاسبه می گردد. در کنار قانون، توافقات شرکای ساختمان هم در تعیین سهم هر واجد می تواند ملاک تقسیم بندی هزینه های قبوض باشد.

به این معنی که ساکنین آپارتمان ها می توانند براساس تعداد نفرات یا تعداد واحدها هزینه های مشترک را تعیین کنند.

در صورت عدم چنین توافقی بین مالکان یا مستاجران علاوه بر قبوض آب، برق و گاز سایر هزینه های مشترک مانند هزینه های سرایه داری، نگهبان، متصدی، آسانسور، باغبان، تزئینات بخش های مشترک باید به صورت مساوی بین مالکان و مستاجران در یک مجتمع آپارتمانی تقسیم گردد.

البته باید دانست که هزینه های مشترک از یک آپارتمان تا آپارتمان دیگر متفاوت است. برخی از آپارتمان ها هزینه های مشترکشان فقط مربوط به قبوض و هزینه نظافت راه پله ها می باشد

اما در برخی دیگر از آپارتمان ها هزینه هایی چون چاه آب، پمپ، منبع آب، مرکز حرارت و تهویه، رختشوی خانه، تابلوهای برق، کنترل ها، تلفن مرکز، انبار  عمومی ساختمان، اتاق سرایه داری، آسانسور، چاه های فاضلات، گذرگاه های شوت زباله، زنگ اخبار و شیرهای آتش نشانی را نیز به عنوان هزینه مشترک دارند.

اجاره نامه هزینه های مشترک را مشخص می کند

اینکه یک مجتمع آپارتمانی چه تعداد امکانات مشترک هزینه بردار دارد در نحوه محاسبه هزینه های مشترک تاثیری ندارد.

آنچه مهم است مشخص کردن وظیفه مالکان، مستاجران و مدیر ساختمان از قبل می باشد.

اگر در قرار داد ذکر شود که هزینه های مشترک بر عهده مالک است اما مالک از پرداخت آن خودداری کند مستاجر می تواند این هزینه را از محل اجاره بها کسر کند.

اما اگر پرداخت هزینه های مشترک برعهده مستاجر است مدیر ساختمان این هزینه را از او مطالبه خواهد کرد.

به طور کلی پرداخت هزینه های مشترک بر عهده مستاجران می باشد.

تصمیم اهالی ساختمان مبنای تعیین هزینه های مشترک

همان طور که دیدید علی رغم وجود قانون در تعیین هزینه های مشترک بیشتر ساکنان مجتمع آپارتمانی ترجیح می دهند براساس اراده و تصمیم خود روش های تعیین هزینه های مشترک را مشخص کنند.

در صورتیکه ساکنان مجتمع آپارتمانی روش های خاصی برای تعیین هزینه های مشترک تعیین نکرده باشند براساس قانون متراژ هر واحد مبنای تعیین هزینه های مشترک قرار خواهد گرفت.

تعیین هزینه های مشترک بر اساس نفرات هم می تواند روش قانونی به حساب آید.

به هر صورت در دنیای مدرن امروزی که با انفجار جمعیت روبرو هستیم به دلیل کمبود فضا مجبور هستیم در آپارتمان زندگی کنیم و این خود مشکلات تازه ای برای ما خلق کرده است.

هزینه های مشترک یکی از این مشکلات است که در مواردی منجر به درگیری نیز شده است. بهترین راه برای این هزینه های مشترک روش های خاصی ست که اهالی مجتمع های آپارتمانی تعیین می کنند.