مورچه خوار؛ این حیوان عجیب و کمی چندش آور را بیشتر بشناسید!

مورچه خوار این حیوان زبان دراز از نظر وضعیت بقا در مرحله آسیب پذیری قرار دارد و اگر این وضعیت به صورتی که هست ادامه پیدا کند این جانور به زودی وارد مرحله «در خطر انقراض» گرفته ممکن است نسل آنها از روی کره زمین محو شود.

با ما در اطلس پلاس همراه شوید تا اطلاعات کاملی در مورد مورچه خوار این پستاندار عجیب و غریب به دست آورید.

مورچه خوار چگونه جانوری است؟

 بدون شک در برنامه های مستند نحوه شکار مورچه خوار را دیده اید، این حیوان که در  گروه پستانداران قرار دارد با استفاده از چنگال های بلند و تیز خود لانه مورچه ها و موریانه ها را ویران کرده با زبان طولانی خود مورچه ها و موریانه ها را شکار کرده می خورد. این جانور دمی پر مو دارد که در زمستان ها با آن خود را گرم می کند. زبان این حیوان چسپناک است و بلندی آن ممکن است به ۶۵ سانتی متر برسد. این جانور پستاندار گردنی کوتاه دارد. از زبان علاوه بر شکار در تمیز کردن نیز استفاده می کند. این شکارچی قهار حتی می تواند مورچه ها را از لانه های زیرین آنها شکار کند.  

زبان، دهان و معده مورچه خوار

نکته جالب توجه در مورد یک مورچه خوار غیرمعمول و تخصصی بودن سه عضو از بدن آنها یعنی دهان، معده و زبان آنها می باشد؛

زبان مورچه خوار

همان طور که گفته شد زبان مورچه خوار وقتی به طور کامل بیرون می آید در حدود ۶۰ تا ۶۵ سانتی متر طول دارد که تقریبا دو برابر کل سر آنها می باشد. زبان این جانور به جناق سینه آنها متصل است و در انتهای کاسه سرشان جمع می شود. زبان این حیوان یکی از عجیب ترین و در عین حال پرکاربردترین عضو بدن می باشد. زبان این جانور پولکی، باریک و به رنگ قرمز روشن است که روی آن صدها قلاب بسیار کوچک قرار دارد. مورچه خوارها دندان ندارند و نمی توانند فک خود را حرکت دهند بنابراین این قلاب ها به کمک بزاق بسیار چسپنده مورچه ها و موریانه ها را بدون اینکه جویده شوند وارد معده می کنند.  

معده

یکی دیگر از اعضای عجیب مورچه خوار معده خاص آن می باشد: معده این جانور مانند پرندگان یک سنگدان بسیار قوی دارد که مورچه ها و موریانه ها را له می کند. سیستم هضم غذا در این جانور بسیار شبیه پرندگان است. غذای اصلی این جانور مورچه و موریانه و برخی دیگر از حشرات است اما این جانور پستاندار بسته به گونه خود با روش های متفاوتی غذای خود را به دست می آورد.

دهان

دهان یک مورچه خوار سوای از انواع این پستاندار شکلی شبیه تیوب دارد که از نوک پوزه بلند جانور باز می شود. جانور با استفاده از این پوزه بلند تا وسط لانه مورچه ها و موریانه ها به پیش می رود. این پوزه بلند همین طور در کشتن حشرات به جانور کمک می کند.

انواع مورچه خوارها

نکته بعدی در مورد مورچه خوار، آشنا شدن با انواع این پستانداران عجیب و غریب می باشد. مورچه خوارها را به طور کلی می توان به دسته های «مورچه خوارهای کوچک و مورچه خوارهای بزرگ» تقسیم کرد؛

مورچه خوارهای کوچک

یک مورچه خوار کوچک دو انگشتی تنها ۱۵ اینچ طول دارد و از برگ درختان تغذیه می کند. مورچه خوارهای کوچک هنگام تهیه غذا خود را از شاخه درختان آویزان می کنند.

مورچه خوارهای بزرگ

یک مورچه خوار بزرگ زبانی دراز و همان طور که نامش نشان می دهد جثه ای بزرگ دارد. پوزه این نوع جانوران باریک و بلند  است و به کمک دم طویل خود از درختان بالا رفته تعادل خود را حفظ می نماید. قد یک مورچه خوار بزرگ ممکن است به دو متر برسد. این جانور پستاندار ۱۴ سال عمر می کند و چون تغذیه خوبی ندارند دمای بدنشان پایین است. این نوع از مورچه خوارها می توانند ۳۰ تا ۳۵ هزار مورچه را بخورند. دم بلند و پرموی این جانور در زمستان ها به گرم نگه داشتن او کمک می کند. این جانور چهار پای پوشیده از خز و به رنگ قهوه ای دارد. طول مورچه خوارهای بزرگ به چهار فوت(پا) می رسد. این گروه از مورچه خواران روی زمین زندگی می کنند. دم این جانور مانند یک دست اضافی عمل کرده این امکان را برایش فراهم می کند تا بتواند شاخه های درختان را بگیرد و سقوط نکند.

تولید مثل مورچه خوارها

نکته بعدی در مورد مورچه خوار، تولید مثل آن است؛ مورچه خوارها سالی یک بار تولید مثل می کنند و چون بدن آنها ساختار خاص خود را دارد نمی توانند بچه های خود را بغل کنند. این جانوران نوزادان خود را بر روی پشت خود حمل می کنند. مادر تا یک سالگی در کنار بچه ها می ماند تا بچه ها مستقل شوند و گشت و گذار و  تجربه لازم برای به دست آوردن غذا را به دست آورند. مورچه خوارها از لحاظ برخورد با بچه های خود شبیه خرس کوالا استرالیایی می باشد چون هر دو بچه های خود را بر پشت حمل می کنند.

محل های زندگی مورچه خوارها

محل زندگی یک مورچه خوار بسته به گونه آن ممکن است فرق کند اما بیشتر مورچه خوارها به ویژه مورچه خوار های غول آسا دوست دارند در نقاط مرطوب مثل جنگل های بارانی زندگی کنند. دیدن مورچه خوارها در دل حیا وحش کار ساده ای نیست چراکه این موجودات در محیط باز و بزرگ جنگلی زیست می کنند. آمریکای جنوبی و مرکزی، مکزیک و کاستاریکا از جمله کشورهایی است که بیشترین تعداد مورچه خوارها را در خود جای داده است.

گوشت مورچه خوار

جالب است بدانیم در برخی کشورها مانند ویتنام مردم گوشت مورچه خوار می خورند. گفته می شود یک بار ماموران گمری فرودگاهی در سنگاپور یک محموله ۱۴ تنی از گوشت مورچه خوار را کشف کردند که به صورت قاچاقی از نیجریه به سوی ویتنام بارگیری شده بود. در این محموله ۱۴ تنی نزدیک به ۳۶ هزار مورچه خوار کشته شده بود. مردم برخی از کشورها برای سلامتی خود از گوشت مورچه خوار استفاده می کنند اگرچه از سال ۲۰۱۴ به بعد شکار این پستاندار در جهان ممنوع شده است.

به هرصورت تصور اینکه روزی مورچه خوار در کره خاکی نباشد برای انسان سخت است چراکه مورچه ها و موریانه های زندگی انسان را نابود خواهند کرد.