شرح دعای روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان

«اللَّهُمَّ وَفِّرْ حَظِّی فِیهِ مِنَ النَّوَافِلِ وَ أَکْرِمْنِی فِیهِ بِإِحْضَار الْمَسَائِلِ وَ قَرِّبْ فِیهِ وَسِیلَتِی إِلَیْکَ مِنْ بَیْنِ الْوَسَائِلِ یَا مَنْ لا یَشْغَلُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّینَ»
ترجمه: خدایا! بهره‌ام را در این ماه از مستحبات فراوان کن و مرا با تحقق درخواست‌ها اکرام فرما و از میان وسایل وسیله‌ام را به سویت نزدیک کن، اى که پافشارى اصرار ورزان مشغولش نسازد.

واژگان:

حَظِّی: الْحَظُّ: نصیب و سهم مقدر شده.
النَّوَافِلِ: از «نفل»‏: زیادت. عطیّه. نمازهای مستحبی، (مثل نماز شب.)
الْوَسَائِلِ: جمع «وسیله»: تقرّب و نزدیکى. راغب آن را توسل از روى رغبت گفته است. وسیله هم مصدر آمده و هم‌اسم یعنى آنچه با آن تقرّب حاصل شود.
إِلْحَاحُ: زیاد درخواست کردن، پافشاری کردن در طلب.

پاداش خواندن دعا

کسی که این دعا را بخواند، مثل آن است که همه گرسنگان را سیر کرده باشد و تمام تشنگان را سیراب کرده و هر زن و مرد مؤمن را در دنیا پوشانده باشد.

نکته‌ها

۱٫رمضان، ماه بهره‌وری از مستحبات.
در اولین فراز دعای روز بیست و هشتم، دعاکننده از خداوند درخواست دارد تا بهره و سهمش را از نوافل و مستحبات فراوان گرداند. «اللَّهُمَّ وَفِّرْ حَظِّی فِیهِ مِنَ النَّوَافِلِ»؛ خدایا! بهره‌ام را در این ماه از مستحبات فراوان کن.
۲٫قضای واجبات، مانع سهم گیری در مستحبات.
سهم گیری در مستحبات در صورتی برای انسان مؤمن امکان‌پذیر است، بدهکاری از ناحیه واجبات نداشته باشد، در بحث فقهی است که اگر کسی روزه قضای به گردن دارد، نمی‌تواند روزه مستحبی بگیرد؛ لذا سهم گیری در روزه‌های مستحبی محروم خواهد بود؛ بنابراین، دعاکننده در این فراز دعا در حقیقت به نکته اشاره دارد که خداوند توفیق ادای واجبات را به‌طور کامل به وی عنایت کند تا سهمی وافری در مستحبات داشته باشد.
۳٫لزوم بهره بردن از مستحبات در ماه مبارک رمضان.
با توجه به اینکه در آغازین فراز این دعا درخواست بهره‌مند شدن از مستحبات شده است، لازم است که مؤمنان، علاوه بر دعا و درخواست از خداوند، در انجام مستحبات، همانند، نمازهای مستحبی، رفتن به مساجد، افطاری دادن، اخلاق و رفتار نیکو با اطرافیان، سعی و تلاش نمایند.
۴٫اهمیت و بایستگی انجام مستحبات در ماه رمضان.
مستحبات را در زمان انجام دادن کار نیک و شایسته است؛ اما در ماه مبارک رمضان از اهمیت و ارزشمندی بیشتری برخوردار است؛ زیرا زمان و مکان در ارزشمندی اعمال مؤثر است.
۵٫یادآوری و پیگیری خواسته‌ها، از آداب نیایش.
در دومین فراز دعا، شخص دعاکننده که در طول بیست‌وهفت روز از خداوند درخواست‌هایی داشته است، در روز بیست و هشتم که کم کم به پایان ماه نزدیک می‌شود، خواسته‌های روزهای گذشته را یادآوری و پیگیری می‌کند. «وَ أَکْرِمْنِی فِیهِ بِإِحْضَار الْمَسَائِلِ»؛ و مرا با تحقق درخواست‌ها اکرام فرما.
۶٫استجابت دعا، نوعی کرامت برای دعاکننده.
اینکه در فراز دوم، با جمله‌ی «وَ أَکْرِمْنِی فِیهِ» شروع می‌شود، می‌رساند که تحقق درخواست‌ها و به استجابت رسیدن دعاها نوعی کرامت بخشی از سوی خداوند برای انسان تلقی می‌شود.
۷٫ضرورت توجه به وسایل نزدیک شدن به خداوند، در ماه رمضان.
در سومین فراز دعا: «وَ قَرِّبْ فِیهِ وَسِیلَتِی إِلَیْکَ مِنْ بَیْنِ الْوَسَائِلِ» از خداوند می‌طلبد تا ابزار و وسایل تقرب به خودش را از بین همه وسیله‌ها، نزدیک سازد؛ زیرا رمضان بهترین فرصت تقرب به خداوند و قطعاً بدون ابزار و وسیله تحقق نخواهد یافت.
۸٫بایستگی اصرار و پافشاری، در دعا و خواسته‌ها.
جمله «یَا مَنْ لا یَشْغَلُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّینَ»؛ اى که پافشارى اصرار ورزان مشغولش نمی‌سازد. می‌رساند که از آداب دعا و نیایش و تحقق یافتن خواسته‌ها، اصرار و پافشاری روی خواسته‌ها است.
۹٫توانمندی خداوند بر پاسخگویی تمامی درخواست‌کنندگان.
در پایان دعا طبق معمول، دعاکننده و نیایشگر، خداوند را چنین توصیف می‌کند: «یَا مَنْ لا یَشْغَلُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّینَ»؛ اى که پافشارى اصرار ورزان مشغولش نمی‌سازد.

نتیجه‌گیری

دعای روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان سه فراز دارد که در فراز اول، توفیق بهره‌مندی از نوافل درخواست شده است؛ در فراز دوم پی گیری خواسته‌های روزهای قبل یادآوری شده است؛ در فراز سوم دعا، درخواست نزدیک شدن وسایل تقرب به پروردگار از خداوند خواسته‌شده است.
در پایان توجه به اصرار و پافشاری بر خواسته‌ها موردعنایت قرارگرفته است و اینکه خداوند قادر متعال توانمندی آن را دارد که به تمام خواسته بندگان خودپاسخ دهد و اصرار و لجاجت آنان، مشغولیتی برای خداوند ایجاد نمی‌تواند.
حجت‌الاسلام والمسلمین فصیحی غزنوی