سیاف، اپوزیسیون تشکیل می دهد؟

برخى منابع مى گويند که در کابينه جديد، مجاهدين به حاشيه رانده شده و به اصل شايسته سالارى توجه نشده است.

يک منبع نزديک به يکى از رهبران جهادى، به آژانس پژواک گفته تعهداتى که از سوى رييس جمهور و رييس اجرايى در خلال کمپاين هاى انتخاباتى به جريان هاى سياسى و رهبران جهادى، داده شده بود، عمل نشده است.

منبع افزوده:”در گزينش نامزدوزرا خيلى سليقوى برخورد شده و بيشترين کسانى که معرفى گرديده اند، بقاياى رژيم هاى کمونيستى تحت حمايت شوروى سابق هستند؛ در حالى که توقع اين بود، افرادى که معرفى مي شوند، مسلکى و اکثر آنان مجاهد باشند و نبايد کسانى باشند که گذشتۀ ضديت با مجاهدين داشته باشند.”

وى گفته که رهبران و فرماندهان جهادى در زون مرکز، از معرفى کابينه به این صورت، ناراضی اند و حلقه جديد مجاهدين را با محوريت عبد رب الرسول سياف شکل خواهند داد.

این گزارش در حالی منتشر می شود که از همان ابتدا نیز وقتی لیست واقعی و رسمی کابینه در اختیار رسانه ها قرار داده شد، یکی از جدی ترین پرسش های ناظران و کارشناسان مسایل افغانستان این بود که در کابینه ای که قرار است همه طیف ها و جناح ها در آن نماینده داشته باشند، چه کسی به نمایندگی از آقای سیاف حضور دارد؟

این پرسش از آنجایی که با هیچ پاسخ مصداقی و مشخص همراه نشد، خود به یک علامت سؤال بزرگ تبدیل شد: جای سیاف در حکومت وحدت ملی کجاست؟

کابینه جدید به عقیده ناظران، برآیند حضور جریان ها و جناح های سیاسی، در کمپاین های انتخاباتی بر له یا علیه یکی از دو نامزد اصلی، فارغ از گرایش های فکری و ايدئولوژیک و یا وابستگی قومی آنها است.

اگرچه ترکیب این کابینه عینا و دقیقا تمامی وعده هایی را که هر یک از دو رهبر حکومت وحدت ملی در جریان مبارزات انتخاباتی به حامیان خود داده بودند محقق نکرده است. مثلا محمد محقق اخیرا در همایشی که در مزار شریف به هدف تقدیر از کارکردهای عطامحمد نور؛ سرپرست آن ولایت برپا شده بود گفت که در جریان معامله ای که بین او و داکتر عبدالله صورت گرفته بود، قرار بود پس از پیروزی به او پنج وزارتخانه داده شود؛ اما اکنون تنها سه وزارتخانه داده می شود؛ بنابراین می توان ادعا کرد که کابینه کنونی، حد اقل های معاملات انتخاباتی را تحقق بخشیده است؛ با این حال به نظر می رسد در مورد آقای سیاف و طیفی که او از آن نمایندگی می کرد حتی همین حد اقل ها نیز در نظر گرفته نشده است.

سیاف که در دور اول انتخابات ریاست جمهوری امسال، خود یکی از نامزدهای اصلی بود، با پذیرش شکست، در دور دوم، از اتخاذ موضعی صریح به حمایت از یکی از دو نامزد باقیمانده اجتناب کرد.

هرچند باربار خبرهایی در زمینه اعلام پشتیبانی او از داکتر عبدالله منتشر شد؛ اما این خبرها هیچگاه مستقیما توسط خود وی تایید نشد؛ اما هم تیمی های او غالبا از نامزدی داکتر عبدالله حمایت کردند.

علاوه بر آن، ستاد انتخاباتی او نیز در جریان کارزار دور اول انتخابات ریاست جمهوری، تلویحا غرب برگشته هایی را که هیچ سهمی در مبارزات مردم افغانستان در نبرد با استعمار شوروی و تروریزم بین المللی بازی نکرده اند مورد حمله های سنگین قرار می دادند؛ حمله هایی که از دید تحلیلگران، یکی از اهداف آن اشرف غنی و طیف و تیم تحت رهبری او بود.

به این ترتیب، تقریبا مشخص می شود که آقای سیاف تنها از داکتر عبدالله انتظار داشته است با استفاده از امتیاز ۵۰ درصدی اش برای سهم گیری در کابینه، عموما مهره های وفادار به مجاهدین را معرفی کند؛ اما او در یکی از کلیدی ترین وزارتخانه ها یعنی وزارت امور داخله، نورالحق علومی را معرفی کرده است. کسی که از فعالان سیاسی جریان های کمونیستی بوده و به روسیه نزدیک است.

بنابراین، پیش بینی می شود آقای سیاف، اینک برخلاف دوره کرزی، احساس می کند بیرون از جرگه قدرت مانده و با تشکیل حلقه جدیدی از مجاهدین، تلاش خواهد کرد به مثابه یک نیروی منتقد و مخالف سیاسی حکومت وحدت ملی، حضورش را در بازی های سیاسی، حفظ کند.