سلام رحیمی با چه هدفی به کابل برگشته است؟؟

اگر سریال House of Cards یا همان خانه‌ی پوشالی را دیده باشید فرانسیس آندروود که رئیس جمهور آمریکا است رئیس دفتری به نام داگ استمپر دارد.‌ استمپر در واقع همان رئیس دفتری است که هر مقام سیاسی رده بالایی باید داشته باشد. کاملاً وفادار و در عین حال سنگدل و د جان زن.

با کمی اغماض میتوانیم بگوئیم سلام رحیمی هم همچین کسی در حلقه اطرافیان غنی بود. سابقه آشنایی غنی با رحیمی به سالها قبل برمیگشت و اولین همکاری رسمی و دولتی اینها با یکدیگر زمانی بود که غنی وزیر مالیه بود و رحیمی معاونش. او هیچ وقت چهره رسانه‌ای نبود و در پشت پرده مشغول جذب فاند و بودجه برای NGO اش بود. در زمان کمپاین انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۴ هم زیاد کسی او را نمیدید. غنی که رئیس جمهور شد طی یک فرمان اداره امور و ریاست دفتر را ادغام و عبدالسلام رحیمی را در راس آن مقرر کرد. رحیمی کم کم جای پای خود را در ارگ محکم کرد. وقتی محب معاون برنامه‌های ریاست جمهوری بود زیاد به رحیمی تن نمیداد و خودش مستقلانه کارهای خود را پیش میبرد. محب که بحیث سفیر در آمریکا مقرر شد رحیمی معاونیت او را از تشکیل اداره امور حذف کرد. اندکی بعد تشکیل معاونیت پالیسی اداره امور را هم حذف و به وزارت مالیه منتقل کرد و قدرت مطلقه‌اش را گسترش داد. آن زمان اتمر همه کاره حکومت نزد خبرنگاران و رسانه‌ها و مردم محسوب میشد ولی قدرت و نفوذ رحیمی اگر از اتمر بیشتر نبود، کمتر مطلقاً نبود. رحیمی همچنان مشغول یکه‌تازی بود تا اینکه مزاحمی به نام داود نورزی پیدا شد. یک معاونیت در چوکات اداره امور به نام نورزی درست کردند ولی نورزی به آن قانع نبود. نورزی کم کم توانست نظر غنی را برای تفکیک دوباره ریاست دفتر و اداره امور جلب کند و غنی هم همین کار را کرد. با این تفاوت که رحیمی فقط تعمیر اداره امور را به نورزی تسلیم کرد. ریاست‌ها و صلاحیت‌های اصلی را یا برای ریاست دفتر نگه داشت یا به کمیسیون اصلاحات اداری منتقل کرد. رسانه‌ها و مردم یکی دو سال اخیر حکومت غنی را برای قضاوت در مورد حکومت او ملاک قرار میدهند در حالی که زیاد به دولت اول او پرداخته نمیشود. رحیمی کم آدمی نیست. ارتباطات زیادی با طرف‌های داخلی و خارجی زیادی دارد. در عین حال سرمایه و امکانات زیادی هم در کابل و در کل افغانستان دارد. بدون شک که حفظ آنها هم برایش اهمیت زیادی دارد ولی این تمام دلیل برگشتنش به افغانستان نیست. شاید زمینه‌سازی برای بازگشت عده‌ی دیگری باشد. باید منتظر ماند و دید.

عمار واعظی