سفر معصیت چیست و چه حکمی دارد؟

سفر معصیت به سفری گفته می شود که هدف فرد در آن سفر انجام معصیت است. و یا اینکه پدر و مادر راضی به این سفر نیستند و یا از وسایل و اموال بیت المال در این سفر به مقاصد شخصی انجام می گیرد و یا اینکه بیم خطر برای خود یا سایرین وجود دارد.

سفر معصیت احکام خاص خود را دارد و شخصی که به چنین سفری رفته است باید از این احکام مطلع باشد.

شاید با خودتان بگویید کسی که قصد دارد در سفری معصیت کند، دیگر مسلما نیاز نمی بیند که احکامی در آن خصوص بخواند و یا در مورد آن کار احکام اسلامی را رعایت کند، در جواب باید بگوییم، هستند کسانی که به دین و احکام آن پایبند هستند و ممکن است سفری برای شان پیش بیاید که ناچار به انجام آن سفر هستند، این احکام برای این افراد مطرح شده است.

در این نوشته می خوانید که چه عواملی باعث می شوند که سفر شما سفر معصیت باشد و چه احکامی باید در آن سفر رعایت شوند، با ما همراه باشید.

احکام سفر معصیت

در احکام سفر معصیت می خوانیم که اگر شخص سیدی به سفر معصیت رفته است و در راه خرج سفر را تمام کرده و نیاز به کمک دارد، هر چند که او وابن السبیل به شمار می آید، کسی نمی تواند به او خمس بدهد و از طریق خمس به او کمک کند، مگر آن که آن شخص توبه کند و سفر او از حالت معصیت خارج شود.

یعنی خمس که حق مسلم سادات است، در هنگام سفر معصیت بر آنها حرام می شود!

همچنین اگر شخصی غیر سید به سفر معصیت رفته و خرجی خود را تمام کرده و در راه مانده ( وبن السبیل ) به شمار می رود، کسی نمی تواند به او کمکی تحت عنوان زکات کند، مگر آن که شخص توبه کرده باشد تا از سفر معصیت خارج شود.

همان طور که می دانید نماز مسافر شکسته است، اما در این سفر منکر، نماز فرد به صورت کامل خوانده می شود و باید نمازهای چهار رکعتی خود را به صورت کامل و چهار رکعت بخواند و مانند مسافرینی که سفر معصیت نکرده اند نمی توانند دو رکعتی بخوانند.

اگر شخصی در ماه رمضان اقدام به سفر معصیت کرد، هر چند که مسافر است و روزه بر مسافر واجب نیست، باید در مسافرت مانند روزهای عادی روزه بگیرد.

ممکن است برای تان سؤال پیش بیاید که اگر شخصی قصدش از سفر، انجام معصیت نیست اما در راه مسافرت مرتکب معصیت می شود، تکلیفش چیست؟ آیا أمیرالمؤمنین نیز باید احکام سفر معصیت را رعایت کند یا خیر؟

باید بگوییم، خیر کسی که از ابتدا قصدش از انجام سفر ارتکاب معصیت نبوده است، نیازی به اجرای احکام سفر معصیت ندارد و سفر او سفر معصیت محسوب نمی شود.

در کل اگر کسی سفری را به قصد ترک واجب و یا انجام فعل حرام انجام ندهد، اما در بین راه و در مسافرت معصیتی را مرتکب می شود نماز و روزه هایش حکم نماز و روزه مسافر معمولی را دارد و سفرش سفر معصیت به شمار نمی آید.

اگر شما قصد سفر برای تفریح و یا خرید مایحتاج زندگی تان را دارید اما بر این موضوع آگاه هستید که در مکان مورد نظر جایی برای خواندن نماز و فراهم شدن مقدمات آن وجود ندارد، بهتر است به آن سفر نروید مگر آن که ترک آن سفر موجبات مشفت و یا ضرر را برای شما به همره داشته باشد.

همچنین اگر شخصی به قصد معصیت و گناه سفر نکند و از ابتدا هیچ نیتی در این خصوص نداشته باشد ولی در میانه ی راه برای ادامه و تکمیل سفر قصد انجام گناه داشته باشد باید نمازش را به صورت کامل و تمام بخواند و نمازهایی را که بعد از تصمیم به ادامه سفر به قصد گناه شکسته خوانده است باید اعاده کرده و کامل بخواند.

همچنین است شخصی که از خودرو بیت المال برای کارها و سفرهای غیر اداری اش استفاده کند باید گفت که وسیله نقلیه تاثیری در کامل و یا شکسته خواندن نماز وی ندارد و همین طور نیاز نیست دیگر احکام سفر معصیت را در این سفر انجام دهد.

یکی از سؤال هایی که ممکن است مبتلابه زیادی داشته باشد عدم رضایت زوج و زوجه برای سفر است.

با توجه به این مطلب که ارتباط زناشویی مرد با زوجه در حداقل چهار ماه واجب است، اگر رضایت زوجه در سفری که بیشتر از چهار ماه برای زوج به طول می انجامد وجود نداشته باشد، آیا زوج با انجام این سفر دچار معصیت می شود؟

در جواب این سؤال این گونه آمده است که در صورتی که سفر واجب باشد گرفتن رضایت از زوجه واجب نیست ولی اگر سفر ضرورتی ندارد هر چند عرفاً، خوب است که احتیاط را به جای آورد و حق زوجه را مراعات نماید.

در واقع ملاک سفر معصیت آن است که خود سفر معصیت به شمار بیاید، مثلاً سفر یک خانم بدون اجازه همسر. در این سفر نیازی نیست معصیتی مرتکب شده باشید، نفس این عمل و این سفر، به خودی خود معصیت به شمار می رود.

همچنین حکم سفر معصیت برای کسانی که سفرهای کاری و ضروری دارند چنین است، افرادی که سفر برای آنها ضرورت دارد و یا احتمال می رود که در آن سفر کشته شوند سفر، سفر معصیت به شمار می رود و باید نماز خود را تمام خوانده روزه هم بگیرند.

اگر کسی می داند که در سفر نمی تواند آب پیدا کند، بخاطر این که سفر او به قصد انجام فعل حرام و یا ترک واجب صورت نگرفته است حرام نمی باشد و نمازهای مسافر شکسته خوانده می شوند.

همین طور فرزندان اگر به سفری غیر واجب و به خاطر آزار پدر و مادر اقدام کنند ، سفر معصیت انجام شده است و نماز در آن سفر تمام است و باید روزه اش را بگیرد.

اگر شخصی به دلایل شغلی مجبور است به امر ظالمی سفر کند تا زمانی که سفر او کمکی به ظلم آن ظالم نکند نمازش شکسته خوانده می شود.

اگر یک خانم واجب الحج شده باشد نیازی به اجازه شوهر ندارد یعنی باید سفر خود را انجام دهد.

توبه در سفر حرام

اگر کسی که از سفر معصیت و حرام برگشته است توبه کند و تا مکانی که می خواند باز گردد هشت فرسخ یا بیشتر از آن راه باشد، باید نماز خود را شکسته ادا کند، همچنین است اگر توبه نکرده باشد ولی در هنگام بازگشت به گناه آلوده نیست.