روز جهانی کودک

در هر کشوری کودکان به عنوان سرمایه های آینده به شمار می روند. کودکان برای این که مسیر رشد خود را به صورت صحیح طی کنند نیاز به کمک و راهنمایی بزرگ ترهای خانواده و مملکت دارند.

از آنجا که خانواده نقش مهمی در شکل گیری شخصیت کودکان به عهده دارد، بیشتر از همه خانواده و بعد از آن جامعه باید حقوق کودکان را بشناسند و خود را موظف به رعایت آن کنند.

دلیل نامگذاری روز کودک

ریشه این نام گذاری از زمانی بود که جنگ جهانی دوم فروکش کرد و کودکان زیادی در سراسر دنیا از آسیب های ناشی از جنگ و پیامد های بعد از آن دچار رنج شدند.

کودکان زیادی در اردوگاه ها جان سپردند و صدها هزار کودک بر اثر بمباران شهر ها و مراکز غیر نظامی به خاک سپرده شدند و هزاران کودک معلول و بی سرپرست بر جای ماندند.

این ویرانگری های پس از جنگ باعث بروز آسیب های عمیق روانی بر روح کودکان شد.

بعد از اتمام جنگ جهانی دوم، در سال ۱۹۴۶ در اروپا مجمع عمومی سازمان ملل به هدف حمایت از کودکان، سازمان یونیسف را ایجاد که اولین انجمن بین المللی کودکان سازمان ملل نام گرفت.

بعد از آن در سال ۱۹۵۳ یونیسف یکی از بخش های اصلی سازمان ملل متحد شد و مسئولین امر، روز ۸ اکتبر را به عنوان روز جهانی کودک نامگذاری کردند.

در کنفرانسی که به این منظور بر پا شده بود نمایندگانی از ۵۴ کشور جهان گرد هم آمده بودند تا منشوری برای حقوق کودکان و دفاع از آن تصویب کنند.

نامگذاری روزی برای کودکان به عنوان روز جهانی کودک، می تواند بهانه ای باشد برای ارتباط گیری بیشتر با این قشر آسیب پذیر هر جامعه و ورود به دنیای کودکانه شان.

روز جهانی کودک در ۵۰ کشور جهان در تاریخ اول ژوئن برگزار می شود. برخی کشورهای دیگر ماننده نیوزلند، در اولین یکشنبه ماه مارچ این روز را برای کودکان خود جشن می گیرند.

کشورهای تایوان و هنگ کنگ تاریخ ۴ آوریل را روز جهانی کودک نامگذاری کرده اند. بنگلادش ۱۷ مارچ، فلسطین ۵ آوریل و ترکیه ۲۳ آوریل را به این منظور گرامی می دارند.

در ایران نیز طی جلساتی که با حضور نمایندگان آموزش و پرورش انجام گرفت، در ابتدا ۹ اکتبر را به عنوان روز کودک تعیین کردند، اما بعد از تغییر و تحولاتی آن را به ۸ اکتبر که همان ۱۶ مهر است تغییر دادند.

کشور های کره جنوبی و ژاپن ۵ می، اسپانیا و انگلیس هم دومین یکشنبه ماه می را روز کودک می دانند.

مفاد عهدنامه حقوق کودکان

بر اساس ماده اول قانون نامه حقوق کودکان، به هر انسانی که سنی کمتر از ۱۸ سال داشته باشد کودک اطلاق می شود. این پیمان نامه شامل ۵۴ ماده و دو پروتکل اختیاری می باشد که چهار اصل به صورت پایه در جهت دهی آن سهم دارد.

•  اول اینکه هیچ کودکی نباید در تبعیض قرار بگیرد و از آن رنج ببرد.
• –   زمانی که در خصوص کودکان تصمیم هایی اتخاذ می شود باید منافع عالیه آنها در راس امور قرار گیرد.
• –      کودکان حق زندگی دارند و باید رشد و پیشرفت کنند.
• –   کودکان حق دارند که نظرات خود را آزادانه ابراز کنند و این نظرات در همه اموری که به کودک مربوط می شود باید مورد توجه باشد.

نتایج برگرفته از روز کودک

کسانی که این روز را به نام کودکان نامگذاری کردند هدف های زیادی را دنبال کردند و نتایج خوبی از آن مشاهده کردند.

دفاع از حقوق کودکان، تشویق برقراری رابطه دوستی میان نوجوانان در سراسر جهان و متعهد کردن دولت های جهانی برای اینکه از برنامه های این سازمان حمایت کنند از اهداف یونیسف به شمار می رفت.

یونیسف با پیشبرد این اهداف توانست وضعیت کودکان در جهان را تا حدودی بهبود ببخشد. به طوری که امروزه تقریبا نزدیک به ۹۰ درصد کودکان جهان در مقابل بیماری هایی مانند فلج اطفال، کزاز، دیفتری، سل و سرخک مایه کوبی می شوند.

مرگ و میرهایی که تا پیش از آن در جهان به وفور اتفاق می افتاد کم شده و حتی به نصف رسیده است.

شمار کودکانی که در سراسر جهان به مراکز آموزشی و مدارس می روند در هیچ برهه ای از تاریخ به این آمار نبوده است.

با وجود این حمایت ها و پشتیبانی ها، هنوز اقدامات دیگری نیز باید برای خدمت به کودکان صورت گیرد.

در جهان شمار زیادی از کودکان وجود دارند که در شرایط بحرانی و فقر فرهنگی و اقتصادی شدیدی به سر می برند.

تعداد زیادی از کودکان بر اثر بیماری هایی که قابل درمان هستند در سنین زیر پنج سالگی از بین می روند.

کودکان و نوجوانان زیادی در سراسر جهان در سنین بین ۵ تا ۱۷ سالگی مجبور و مشغول به انجام کارهای سنگین با حقوقی ناچیز برای تهیه معاش خانواده خود هستند.

یکی دیگر از کارهایی که سازمان جهانی یونیسف از دولت های جهان درخواست کرده ، این است که آنها لیستی از کارهای خطرناک از کارهایی که کودکان انجام می دهند تهیه کنند و آنها را ممنوع نمایند.

همچنین در روز جهانی کودک به جهانیان یادآوری می شود که با وجود این که هر ساله هزینه های فوق العاده سنگینی برای ساخت سلاح های هسته ای و غیر هسته ای خرج می شود، کودکان زیادی هستند که به دلیل عدم وجود مشکلات بهداشتی و سوء تغذیه و هزاران چیز دیگر جان خود را از دست می دهند.

کودک و تلویزیون

کودکان خیلی بیشتر از بزرگترها متاثر از فیلم ها و برنامه های تلویزیونی هستند. پیام هایی که از این طریق وارد ذهن کودک می شود باعث پرورش و رشد ذهنی او می شود.

اگر بخواهیم مفاهیمی را هر چند خشک، به کودکان القاء کنیم، با جای دادن آن مطلب در برنامه های شاد و جذاب به راحتی می توان این کار را انجام داد.

از سوی دیگر برخی برنامه های تلویزیونی که تخیلات و صحنه های غیر واقعی را به تصویر می کشند می تواند برای ذهن کودکان مضر باشد.

هیجانات کاذب، خیالات، ماجراجویی های غیر واقعی و … اگر به صورت افراطی در برنامه های تلویزیونی جای داشته باشند می تواند اثرات منفی در رشد شخصیت کودکان داشته باشد.

اثر مخرب این دست از کارتون ها و برنامه های تلویزیونی می تواند در دوران بلوغ باعث ناهنجاری های روانی خطرناک شود.