درباره جشن هالووین بیشتر بدانیم!

جشن هالووین یکی از جشن ها و آیین های سنتی است که در کشورهای غربی به شکل گسترده ای به آن اهمیت داده می شود. البته برخی دیگر از کشورها نیز به تقلید از این آیین غربی سالانه در کشور خود این جشن را بر پا می دارند.

این جشن خرافی هر سال در ۳۱ ماه اکتبر، یعنی شب اول نوامبر که در از ماه‌های شمسی برابر با نهم آبان می باشد برگزار می شود.

ریشه و فلسفه ی جشن هالووین

جشن هالووین ریشه ای کهن دارد و به جشن های سلتیک ها که دو هزار سال پیش سال نو خود را در روز اول ماه نوامبر جشن می گرفتند.

آنها این روز را با عنوان آغازین روز فصل سرد و آخرین روز فصل تابستان و برداشت محصول به شادی و پایکوبی می پرداختند. آنها بر این اعتقاد بودند که شب قبل از سال نو مرز میان جهان زندگان و مردگان محو شده و از بین رفته است. در شب سی و یکم اکتبر آنها ساوین را جشن می گرفتند، با این اعتقاد که ارواح مردگان به زمین بر می گردند.

در روزگاران دور، با شروع فصل سرما، بیماری های متعددی نیز آغاز می شد و همزمان با آن، محصولات کشاورزی نیز سرمازده می شدند و از بین می رفتند.

مردم آن زمان بر این عقیده بودند که روح رفتگان و همچنین اجنه و شیاطین در بروز و شکل گیری این بیماری ها و از بین رفتن محصولات شان نقش دارند و برای این که این بلاها و اتفاقات را از خودشان دور کنند، به روشن کردن آتش در راستای ترساندن ارواح و شیاطین اقدام می کردند.

این مراسم همان طور که گفته شد با شروع سال جدید انجام می شد و به مدت سه شبانه روز ادامه داشت.

مردم علاوه بر روشن کردن آتش، انواع غذاها و نوشیدنی ها را برای ارواح جلوی در خانه های شان قرار می دادند تا مانع ورود آنها به خانه شان شوند!

همچنین شمع ها و چراغ هایی در مسیر روشن می کردند و مشعل های بزرگ قرار می دادند تا راه برگشت به دنیای دیگر را به شیاطین و اجنه نشان دهند.

سلت ها بر این باور بودند که حضور ارواح در این روز جز بروز مشکل و آسیب زدن به محصولات، باعث آسان تر شدن کار پیشگویی کاهنان می شود.

آنها این پیشگویی ها در مورد آینده را منبع مهمی برای هدایت خود در طول زمستان و سرما و تاریکی می دانستند.

کاهنان برای یادبود این واقعه، آتشکده‌های مقدس و بزرگی را بر پا می کردند تا مردم در آن جمع شوند و محصولات و قربانی های خود را تقدیم خدایان نمایند.

در طول این جشن مردم لباس های محلی می پوشیدند، لباس هایی از جنس پوست حیوانات و در صدد بازخوانی طالع یکدیگر بودند.

بعد از پایان جشن ها دوباره آتش ها را شعله ور می کردند، زیرا این اجاق ها و آتشدان ها به خاطر آتشکده مقدس خاموش شده بودند.

جشن های هالووین امروزی

در این روز مردم با چهره های نقاشی شده و ظاهر ترسناک و لباس های عجیب به خیابان ها می آیند و کودکان نیر در مراسمی به عنوان قاشق زنی برای برای جمع کردن شکلات در خانه دیگران را می زنند.

در قرن هشتم میلادی شب اول نوامبر به طور رسمی به عنوان گرامی داشت قدیسان و کشته شدگان در راه خدا نامگذاری شد و در آیین مسیحیت هالووین با رفتن به کلیسا و رفتن کنار مقبره مردگان و در گذشتگان و گرامی داشت یاد آنها سپری می شد.

اما رفته رفته، این مراسم مذهبی تبدیل به جشن های تفریحی شد و حالا، جشن هالووین با لباس های عجیب و گریم های ناجور و تزئین خانه ها به شکل ترسناک و دیدن و شنیدن فیلم ها و داستان های وحشتناک شناخته می شود.

بعد از جشن های کریسمس، هالووین به عنوان یکی از پر هزینه ترین جشن های آمریکایی به شمار می رود.

نمادهای هالووین

نماد اصلی این جشن کدو تنبل بزرگی است که داخل آن را خالی کرده و روی آن، شکلی ترسناک و یا خنده دار حک کرده اند و داخل آن شمع هایی روشن می کنند.

داستان این کدو تنبل از این قرار است که؛ طبق افسانه ها، در روزگاران قدیم کشاورزی به نام جک زندگی می کرد. جک بسیار باهوش، خوش زبان اما تنبل بود.

یک روز شیطان برای وسوسه جک به سراغش رفت، اما او شیطان را فریب داد و مجبور کرد از درختی بالا برود. شیطان روی درخت گی می افتد و نمی تواند پایین بیاید، در نتیجه از جک برای خلاصی کمک می گیرد.

جک برای او شرط می گذارد و می گوید زمانی که مرگ به سراغش آمد، شیطان مانع رفتن او به جهنم شود. او نیز شرط را قبول می کند و با کمک جک از درخت پایین می آید.

سال ها بعد که جک از دنیا می رود، او را به جهنم می برند اما شیطان به خاطر قولی که به او داده بود مانع ورود او به جهنم می شود، جک را به سمت بهشت هدایت می کنند که به خاطر اعمال بدش به بهشت هم راه پیدا نمی کند.

جک بعد از این که می بیند راه به جایی ندارد، داخل کدو تنبلی را که به همراه داشت خالی می کند و چراغی از آن می سازد و به دنبال جایی می گردد تا بتواند آرام بگیرد و به وسیله همین نور فانوسش مردم را راهنمایی می‌ کند.

سنت استفاده از کدو تنبل به عنوان چراغ به همین افسانه بر می گردد، عقیده ای که بر طبق آن، در روزهای پایانی سال ارواح به زمین می آیند و ساخت این فانوس های ترسناک باعث می شود تا این شیاطین و ارواح به انسان ها نزدیک نشوند.

از دیگر رسوم جشن های هالووین، آتش بازی و روشن کردن آتش در فضای باز است. در گذشته سلت ها، دانه های گیان، حیوانات و در برخی مواقع فرزندان خود را درون آتش می
انداختند و به عنوان قربانی تقدیم خدایان شان می کردند و آتش های مورد نیاز خود را از آن آتش بزرگ می گرفتند و بر این عقیده بودند که این آتش در فصل سرد و تاریک سال از آنها محافظت می کند.