تست پنی سیلین چیست و چه کسانی به پنی سیلین حساسیت دارند؟

معمولا برای درمان عفونت های باکتریایی از سوی پزشک تزریق پنی سیلین تجویز می شود، پنی‌ سیلین‌ها گروهی از داروهای آنتی‌بیوتیک هستند که در برابر ارگانیسم‌های آسیب‌پذیر به خصوص باکتریهای گرم مثبت به کار می‌روند و اولین گروه از دسته آنتی ‌بیوتیکهای بتالاکتام هستند. اما علم پزشکی به ما می گوید که هیچ کسی از از خطر بروز شوک آنافیلاکسی هنگام و یا پس از تزریق آمپول پنی سیلین در امان نیست. از این رو قبل از تزریق معمولا تست پنی سیلین باید انجام شود.

آنافیلاکسی جدی‌ترین عارضه پنی سیلین است که در ۰٫۵ درصد بیماران روی می‌دهد. مرگ در اثر آنافیلاکسی در ۰٫۰۰۲ درصد بیماران (یک در پنجاه هزار) به چشم می‌خورد و صرف اینکه یک نفر قبلا تزریق پنی سیلین داشته است نمی تواند احتمال بروز این شوک را در تزریق های بعدی از بین ببرد.

اما میزان واقعی کارایی تست پنی سیلین در نشان دادن حساسیت به این دارد نیز کمی مورد تردید است و حتی برخی از متخصصان بر این عقیده اند که وقوع شوک بعد از تست نیز ممکن است اما بسیاری از موارد حساسیت های موجود به پنی سیلین را می توان بوسیله تست و قبل از وقوع شوک تشخیص داد.

نحوه تست پنی سیلین

قبل از انجام تست رعایت نکات زیر ضروری می باشد:
– قبل از تزریق حتماً بایستی سابقه آلرژی به پنی سیلین از بیمار سؤال شود.
– تزریق پنی سیلین باید زیر نظر پزشک انجام شود و تزریـق در محلـی انجـام گیـرد کـه تمـام
وسایل درمان شوک آنافیلاکسی موجود باشد.
– تـزریـق بایستی در وضعیت خوابیده انجام شود و بیمار حدود نیم ساعت پس از تزریـق تحـت
نـظر بـاشـد زیـرا اکـثر شـوک های آنافیلاکسی ظرف ۲۰ تا ۳۰ دقیقه اول بعد از تزریق به وجـود می آیند

انجام تست در دو مرحله تست خراش پوستی و تست داخل جلدی صورت می گیرد؛ اما
باید دانست که انجام تست پوستی قبل از تزریق پنی سیلین ضروری است

در روش تست خراش پوستی خراشی به طول ۳ تا ۵ میلیمتر در پوست ایجاد می شود سپس یک قطره از محلول پنی سیلین G پتاسیم رقیق شده بـر روی ایـن خـراش می ریزیم به مدت ۱۵دقیقه این منطقه باید تحت نظر باشد؛ وجود کهیر با قطر ۵ تـا ۱۵ میلـی متـر و یـا بیشتر که با اریتم و خارش همراه باشد بعنوان واکنش مثبت تلقی می شود.

در روش تست جلدی ۰٫۰۲ میلی لیتر از محلول پنی سیلین G پتاسیم رقیق شده را با سرنگ B.T کشیده و
به صورت داخل جلدی تزریق می شود پس از ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در صورت عدم ایجاد کهیر و تورم , حداقل به اندازه ۶*۶ میلی متر و یا حداقل ۳ میلی متر بزرگتر از آزمون کنترل منفی , تست منفی خواهد بود.

توصیه می‌شود تمامی داروهای تزریقی به‌ ویژه پنی‌ سیلین را در مراکز درمانی تزریق کنید تا از عوارض احتمالی آنها در امان باشید زیرا پنی‌ سیلین‌ به ‌دلیل ساختمان شیمیایی خاص ممکن است باعث ایجاد حساسیت و شوک آنافیلاکسی شوند؛ به همین دلیل باید حتما در مراکز درمانی مجهز به دستگاه احیا تزریق شوند.

یکی از مهم‌ترین عوارض این شوک، تنگی نفس است و اگر بیمار با استفاده از این دستگاه‌ها احیا نشود، ممکن است جان خود را از دست بدهد. علاوه براین، حساسیت به پنی‌سیلین می‌تواند باعث ایجاد مشکلات پوستی از جمله خارش و کهیر و همچنین کم‌خونی همولیتیک شود. لازم به ذکر است که این شوک بلافاصله بعد از تزریق ایجاد می‌شود؛ یعنی اگر تزریق انجام شد و بیمار علائمی نداشت دیگر شوک آنافیلاکسی ایجاد نمی‌شود. اگر به هر دلیلی تزریق پنی‌سیلین خارج از مراکز درمانی انجام شد به ‌محض مشاهده علائمی مانند خارش شدید، کهیر و تنگی‌نفس باید بلافاصله اورژانس را خبر کرده و همزمان تنفس دهان به دهان، ماساژ قلبی و اقدامات احیا را شروع کرد و تا رسیدن اورژانس به این اقدامات ادامه داد.

چه کسانی به پنی سیلین حساسیت دارند؟

تقریباً ۹۰ درصد مردم تست پوستی منفی دارند (به این معنا که حساسیت به پنی سیلین ندارند). این به آن علت است که آنها یا حساسیت را در طول زمان از دست داده اند یا از ابتدا هرگز حساس نبوده اند. تحقیق نشان داده است که بیمارانی که برچسب حساسیت به پنی سیلین دارند، بیشتر محتمل است که آنتی بیوتیک های بسیار پرقدرت دریافت کنند که این آنتی بیوتیک ها هم باکتری های خوب و هم باکتری های بد را از بین می برد و عوارض جانبی بیشتری نسبت به آنتی بیوتیک های ساده تر دارند.

همچنین به افرادی که برچسب حساسیت به پنی سیلین داده شده است در مقایسه با بیمارانی که گزارش از حساسیت به پنی سیلین نداشته اند بیشتر محتمل است که دچار مشکل مشخص برای درمان عفونت های مقاوم شوند و نیازمند اقامت های طولانی تر در بیمارستان ها هستند. بنابراین مشخص کردن این که آیا فرد می تواند به طور ایمن پنی سیلین بگیرد می تواند مفید باشد.

تست حساسیت به پنی سیلین به خصوص در شرایط زیر مهم است:

– افرادی که مورد مشکوکی از حساسیت به پنی سیلین (یا آنتی بیوتیک مرتبط مشابه) دارند و نیازمند پنی سیلین برای درمان یک شرایط تهدید کننده حیات هستند که هیچ آنتی بیوتیک جایگزینی برای آن مناسب نیست.

-افرادی که عفونت های مکرر دارند و حساسیت های مشکوک به آنتی بیوتیک های زیادی دارند که گزینه های اندکی برای درمان باقی می ماند.

حساسیت زدایی از پنی سیلین

حساسیت زدایی می تواند برای افرادی که به پنی سیلین حساسیت واقعی دارند اما نیازمند درمان با آن یا آنتی بیوتیک نزدیک به آن هستند انجام می شود.

حساسیت زدایی به روندی از دادن یک دارو در یک روش تدریجی و کنترل شده اشاره می کند که به فرد اجازه می دهد که به طور موقت بدون یک واکنش حساسیتی آن را تحمل کند.

حساسیت زدایی می تواند با داروهای خوراکی یا داخل وریدی انجام شود اما همیشه می بایست به وسیله یک متخصص آلرژی انجام شود. روش های مختلفی برای حساسیت زدایی وجود دارد. بعضی از بیماران تحت حساسیت زدایی در یک کلینیک خارج بیمارستانی تحت نظارت قرار می گیرند در حالی که سایرین در واحد مراقبت های ویژه درمان می شوند.