تجزیه پلاستیک در طبیعت چند سال زمان می برد؟

در این مقاله قصد داریم در خصوص تجزیه پلاستیک و اینکه پلاستیک ها چند سال در طبیعت می مانند مطالبی را ارائه دهیم. قبل از شروع بحث تجزیه پلاستیک بهتر است مواردی را بدانیم :

پلاستیک ها محصولاتی هستند با کاربردهای مختلف. می‌توانند سخت باشند یا نرم، شفاف باشند یا کدر و مات. برای ساخت انواع اسباب بازی ها به کار می‌رود و یا حتی برای دریچه های قلب از آن استفاده می‌شود.

در حاضل حاضر بیش از ده هزار نوع پلاستیک در جهان وجود دارد. مواد خام اولیۀ پلاستک نفت و گاز هستند. این سوخت ها گاهی با اکسیژن و گاهی با کلر ترکیب می‌شوند تا انواع پلاستیک را تشکیل دهند.

پلاستیک کلمه ایست یونانی به معنای شکل پذیر(plastikos). استفاده از پلاستیک به دلیل سبک وزن بودن آن و مقاومت بالا در مقابل شکستن بسیار رایج شده است.

پلاستیک به دلیل اینکه خیلی کم و به ندرت در اثر تجزیۀ بیولوژیکی و شیمیایی نابود می‌شود، به یکی از منابع عمدۀ تولید زباله در جهان تبدیل شده است.

تاریخچه پلاستیک:

آغاز مصرف پلاستیک به زمان های بسیار قدیم بر می‌گردد، به زمانی قبل از کشف پلاستیک های سنتزی. پیشرفت صنعت پلاستیک از سال ۱۹۳۲ شروع شد.

اولین پیشرفت های صنعتی در خصوص پنج پلیمر مهم گرمانرم امروزی به وجود آمده است. این پلیمرها عبارت هستند از: پلی اتیلن، پلی پروپیلن، پلی وینیل کلراید، پلی استایرن و پلی متیل متاکریلات.

از آنجایی که پلاستیک قابل تجزیه نیست، جهان برای بازیافت آن تلاش های زیادی کرده است. به طوری که سالانه هشت میلیون تن پلاستیک های زباله ای به دریاها و اقیانوس ها ریخته می‌شود.

زمانی که انواع مختلف پلاستیک در کنار هم ذوب می‌شوند تمایل دارند فازهای خود را جدا کنند. مرزهای فاز سبب به وجود آمدن ضعف در ساختار مواد حاصله می‌شود.

پلاستیک به طور گسترده تولید می‌شود و عملی مثل پلی پروپیلن و پلی اتیلن دارد که باعث محدود شدن بازیافت می‌شود. برای بازیافت پلاستیک  استفاده از بلوک هایی تحت عنوان بخیه های مولکولی در این صنعت رایج است.

بخیه های مولکولی یا شار جوش ماکرو مولکولی برای چیرگی بر مشکلاتی که به جداسازی فاز مربوط می‌شود در طی بازیافت استفاده می‌شود.

انواع پلاستیک در طبیعت:

پلاستیک ها را می‌توان از نظر دو جنبه حرارتی و کاربردی قابل تقسیم دانست. پلاستیک هایی که حرارتی هستند را چه از طریق پلیمر شدن انبساطی و چه تراکمی تهیه  می‌کنند.

پلاستیک ها را می‌توان به دو گروه گرمانرم و گرماسخت دسته بندی کرد.

پلاستیک های گرمانرم:

این نوع پلاستیک ها در دمای اتاق جامد می‌مانند و با گرما دادن نرم می‌شوند. گرما نرم ها یک سری محصولات پلیمری هستند که مولکول های خطی دارند و به همین دلیل در بین آنها امکان اینکه مولکول ها نسبت به یکدیگر بلغزند وجود دارد.

گرمانرم ها در حال حاضر به عنوان یکی از دسته های مهم مواد پلاستیکی از نظر تجاری به حساب می آیند.

پلاستیک های گرما سخت:

برخی مواد بر اثر واکنش های تراکمی محصولات پلیمری تولید می‌کنند که توانایی گرما نرمی دارند اما در شرایط
ویژه به دلیل ساختاری که دارند مولکول های شاخه ای به هم پیوسته می‌دهند که بعد از اینکه قالب گیری شدند شکلی ثابت به خودشان می‌گیرند.

اینها را نمی‌توان به طور مجدد ذوب و دوباره قابل استفاده کرد بلکه در اثر حرارتی که به آنها می‌رسد فقط تخریب می‌شوند.

انواع ضایعات پلاستیکی:

پلی اتیلن سنگین و سبک هر کدام به ترتیب ۴۰ و ۲۷ درصد، پلی پروپیلن ۴ درصد، پلی وینیل کلراید ده درصد، پلی استایرن ۵/۸ درصد و پلی اتیلن ترفتالات ۵/۶ درصد ضایعات دارند.

مراحل بازیافت پلاستیک:

برای بازیافت پلاستیک ها معمولا از سه روش کلی استفاده می‌شود.

• بازیافت مکانیکی
• بازیافت شیمیایی
• بازیافت انرژی

تجزیه پلاستیک در طبیعت:

پلاستیک  ها یکی از دیر تجزیه پذیر ترین مواد تشکیل دهندۀ طبیعت هستند. تجزیه پلاستیک چیزی بین ۲۵۰ تا ۵۰۰ سال به طول می‌انجامد.

پلاستیک در واقع طوری در چرخۀ طبیعت چرخیده است که همه جا می‌توان این زباله تجزیه ناپذیر را دید. پلاستیک ها گاها در اعماق دریاها هم قابل مشاهده هستند.

پلاستیک یک مادۀ شیمیایی است که بهداشت مواد غذایی را نیز مانند محیط زیست تحت تأثیر قرار می‌دهد. استفاده دراز مدت از این ظروف می‌تواند اثرات منفی بر سلامت افراد بگذارد.

برخی از پلاستیک ها قبل از اینکه تبدیل شوند با موادی ترکیب می‌شوند، این مواد افزودنی باعث می‌شوند که اثرات منفی استفاده از این ظروف چند برابر شود.

تجزیه پلاستیک و انواع زباله ها:

متاسفانه انسان تنها موجودی است که با بی توجهی می‌تواند به راحتی محیط زیست خود و دیگر جانداران را از بین ببرد. در طبیعت فقط انسان را می‌توان به عنوان موجودی که توانایی تخریب و ساخت همزمان را ندارد نام برد.

تا به حال به این موضوع که زباله هایی که در طبیعت رها می‌کنیم به طور طبیعی چند سال طول می‌کشد تا تجزیه شوند فکر کرده ایم؟

خوب است بدانیم یک انسان به طور متوسط ۷۰ تا ۸۰ سال عمر طبیعی دارد و این در حالی است که می‌تواند آثاری از خود بر جای بگذارد که حتی بعد از مرگ هم آن اثرات همچنان باقی بمانند.

زمان لازم برای تجزیه پلاستک و سایر زباله ها به قرار زیر است:

• شیشه ۴ هزار سال طول می‌کشد که تجزیه شود.
• قوطی های فلزی نوشابه برای تجزیه خود به صد سال زمان نیاز دارند.
• کاغذ ها و یا روزنامه ها بین سه تا دوازده ماه برای تجزیه شان زمان لازم است.
• اما تجزیه پلاستیک بیش از پانصد سال و نزدیک هزار سال زمان نیاز دارد.

این یعنی اگر انسانی در هنگام تولد پلاستیکی را در طبیعت رها کرده باشد و بیشتر از حدی که باید یعنی صد سال عمر کند، تجزیه پلاستیکی که در طبیعت از او بر جای مانده است ده قرن بعد از تولد او انجام می‌شود.

اگر هر قرن را سه نسل حساب کنیم، سی نسل پس از آن فرد، همچنان شاهد آثار مخرب پلاستیک هایی که توسط او در طبیعت رها شده اند خواهیم بود.

فاجعه بار است اگر تصور کنیم نتیجه یک تفریح کوچک آخر هفته ای و تعداد ظرف ها و بطری های پلاستیکی رها شده در طبیعت چه خواهد شد!

اگر این روند ادامه پیدا کند به زودی دیگر بر روی زمین جایی برای زندگی بشر باقی نمی‌ماند.