بادکنک ماهی “فوگو”؛ غذایی محبوب امّا سمّی

بادکنک ماهی با نام علمی دایودان هولا کنتوس از گونه های ماهی جعبه ای شکل است.

یک ماهی با چشمانی بسیار درشت،  سری زاویه دار و پوستی سفید که بر روی پوستش خال های سیاه رنگی وجود دارد.

البته برخی قسمت های بدن این ماهی، پوستش سایه دار به نظر می رسد، اگر بگذارند که این ماهی به رشد کامل خود برسد، طولی در حدود ۵۰ سانتی متر خواهد داشت.

این ماهی یک ظاهر آرام و غیر تهاجمی دارد و در حالت هایی که احساس خطر نکند، رفتاری دوستانه و مهربان دارد.

محل زندگی بادکنک ماهی ها دریا و در میان تپه های مرجانی، صخره های بستر دریا و قسمت های حاوی گیاهان دریایی می باشد.

شما تقریبا در همه آب های کره زمین می توانید این ماهی را ببینید. بادکنک ماهی ها در آب هایی با عمق کم زندگی می کنند و بسیار کم پیش می آید که در آب های دارای عمق صد متر وجود داشته باشند.

فوگو یک شکارچی است و در طول روز استراحت می کند و خود را در شکاف های کوچک سطح دریا و غارها پنهان می کند و بعد از فرا رسیدن شب، برای اینکه غذایی به دست آورد و شکاری داشته باشد به فعالیت می پردازد.

این ماهی ها دارای بال های بسیار کوچک و ضعیفی هستند که باعث می شود نیروی کمی را تولید کنند اما در کنار این حالت ضعف بادکنک ماهی، همین بال های ضعیف به حرکت این ماهی ثبات خوبی می بخشند.

آرواره های این ماهی بسیار قوی هستند و دهان شان خار دار می باشد.

فوگو اندازه بزرگی ندارد و به همین دلیل در منوی غذایی بسیاری از جانوران دریایی قرار می گیرد، اما این ماهی به دلیل حالت دفاعی فوق العاده ای که دارد به راحتی می تواند از چنگ شکارچیان بگریزد.

زمانی که فوگو احساس خطر کند، به سرعت آب را درون معده خود می کشد، تا زمانی که بدنش پر از آب شود و ازحالت مستطیلی شکل خارج گردد.

خارهایی روی بدن این ماهی وجود دارند که در حالت عادی خوابیده هستند و همین که بدن او به وسیله آب باد می شود این خارها بلند می شوند و شکارچی دیگر نمی تواند او را به عنوان یک طعمه ی خوشمزه ببلعد.

البته زمانی هم وجود دارد که شکارچی سرعت عمل بالایی دارد و تا قبل از این که فوگو خود را از حالت عادی خارج کند و تغییر شکل دهد او را به کام می کشد.

بادکنک ماهی زمانی که احساس خطر کند به شکل شگفت انگیزی تغییر می کند.

با توجه به مزه خوبی که این ماهی دارد، باعث شده که همیشه در معرض صید صیادان قرار بگیرد و به همین دلیل نسل آن در حال انقراض است.

فوگو یک غذای خوشمزه

فوگو یک کلمه ژاپنی برای بادکنک ماهی است و همچنین نوع خوراکی که از این ماهی درست می شود.

در منوی غذاهایی که این ماهی قرار دارند، خرچنگ عای هرمیت، پولیپ های دریایی و انواع حلزون ها نیز دیده می شوند.

در حقیقت فوگو خوراکی بی چون و چرای سفره ژاپنی ها به شمار می رود.

ماهی فوگو یکی از چهار نوع بادکنک ماهی هایی است که در کشور ژاپن به عنوان یک غذای لوکس به شمار می رود و جایگاه خاصی دارد.

این ماهی در برخی دیگر از کشورها، مخصوصا کشورهای جنوب شرقی آسیا طرفداران زیادی دارد، کشور های چین و کره جنوبی از آن به عنوان یکی از غذاهای مورد علاقه شان یاد می کنند.

در برخی دیگر از کشورها نیز این ماهی طرفداران خاص خود را پیدا کرده است، مثلاً تا کنون رستوران های زیادی در ایالات متحده مجوز سرو این ماهی را گرفته اند.

برای تهیه فوگو از ماهیان خانواده ی بادکنک ماهیان استفاده می شود.

یکی از چیزهای مهمی که در خوردن فوگو باید به آن دقت کرد،  تترودوتوکسین موجود در آن است. این ماهی به دلیل وجود این ماده زهر آلود، یکی از غذاهای خطرناک به شمار می رود.

هنگام خوردن فوگو باید دقت زیادی کنید که قسمت های زهر آلود آن را جدا کنید تا همه گوشت را آلوده به زهر نکند.

رستوران هایی که این ماهی را سر می کنند، چه در ژاپن و چه در کشورهای دیگر، همگی به شدت تحت نظر قانون هستند و فقط سر آشپزهایی که در این مورد دوره های زیادی دیده اند می توانند این خوراک را آماده کنند.

کسانی که این ماهی را در خانه تهیه می کنند معمولاً با مسمومیت و یا حتی مرگ مواجه شده اند.

از این ماهی نوعی سوپ داغ تهیه می شود به نام ساشی‌می و افرادی که به خوردن این ماهی علاقه دارند، معتقدند که خوشمزه ترین قسمت این بادکنک ماهی ها کبد آنهاست، همان جایی که زهردار ترین بخش این ماهی است.

سرو کبد ماهی فوگو از سال ۱۹۸۴ در رستوران ها ممنوع اعلام شده است و فقط در جشن های خیلی خاص، برای مهمان های ویژه سرو می شود.

یک پرس از این غذا در این رستوران ها قیمت فوق العاده زیادی دارد و کسانی که به خوردن این ماهی علاقه دارند بهایش را نیز به راحتی می پردازند.

مقدار سمیت

این ماهی حاوی مقدار زیاد و کشنده ای از سم تترودوتوکسین می باشد که در قسمت های کبد، تخمدان ها، چشم و پوست ماهی بیشترین مقدار وجود دارد.

مقدار سمی که در بدن ماهی فوگو وجود دارد، به اندازه ای است که می تواند ۳۰ نفر انسان بالغ را به کام مرگ بکشد.

این سم با مهار کانال های سدیمی سلول های عصبی و ماهیچه ای باعث می شود که شخص مسموم فلج شود.

شخص با وجود این که کاملا هوشیار است، توانایی حرکت کردن و نفس کشیدن خود را از دست می دهد و بعد از این حالات، گردش خون او ضعیف شده و جان خود را از دست خواهد داد.

هیچ پادزهری برای نوروتوکسین یافت نشده است، تنها راهی که شما می توانید از آن در امان بمانید، این است که قبل از خوردن حتماً با دقت سم آن را خارج کنید.

کسانی که دچار مسمومیت با این ماهی می شوند، با تنفس مصنوعی و دیگر روش های حمایتی به گردش خون او کمک کنید تا زمانی که سم به مرور در بدن او متابولیزه شود و تاثیرش کم کم از بین برود.