آپارتمان نشینی و هر آنچه درباره قوانین اش باید بدانیم…
- انتشار: ۸ قوس ۱۳۹۹
- سرویس: اطلس پلاس
- شناسه مطلب: 98594
نزدیک به چهل سال است که به دلیل رشد شهر نشینی و تراکم جمعیت، آپارتمان نشینی در شهرهای بزرگ رواج بیشتری یافته است.
زندگی آپارتمان نشینی اگرچه هزینه های تأمین مسکن را کاهش داده است، اما مشکلات خاص خود را به همراه دارد چرا که چند خانواده باید با یکدیگر کنار آمده و همیشه حواسشان باشد که مزاحم دیگری نباشند.
تقسیم هزینه های ساختمان، سهم شارژ، پرداخت شارژ عقب افتاده و حل و فصل مسائل داخل ساختمانی، باید ها و نباید های زیادی را سبب شده است که به «فرهنگ آپارتمان نشینی» معروف شده است.
فرهنگی که در برخی مناطق شهری به کندی در حال پیشرفت است، اما اگر هر کسی حد و حدود خود و دیگران را در زندگی آپارتمانی بشناسد، اختلافات کمتری در یک ساختمان روی خواهد داد.
رعایت فرهنگ آپارتمان نشینی به آسانی رعایت چند گزاره اخلاقی و قانونی ساده است که در این مطلب آنها را با هم مرور می کنیم:
آپارتمان چیست؟
تعریف دقیقی از آپارتمان وجود ندارد اما در اصطلاح یک واحد مستقل در یک ساختمان چند طبقه است و اینکه فردی بخواهد از آن برای سکونت استفاده کند، یا کسب و تجارت خود را در آن راه اندازی کند، چنان تأثیری در تعریف آن نخواهد داشت.
مدیریت ساختمان
در صورتی که بیش از سه واحد آپارتمانی در یک ساختمان باشند، باید مجمع عمومی مالکان تشکیل شود، یعنی همه مالکان با هم جلسه تشکیل دهند و یک یا چند مدیر (هیأت مدیره) انتخاب نمایند.
معمولا مدیر برای دو سال انتخاب می شود و فرقی نمی کند که از اعضای ساختمان یا فردی خارج از ساختمان انتخاب شود.
وظیفه مدیر حفظ و اداره ساختمان است و باید تصمیمات مالکان را که حالا یک مجمع عمومی را تشکیل داده اند، اجرا کند.
مدیر موظف است تمام ساختمان را در برابر آتش سوزی بیمه کند و هزینه بیمه هم بین همه مالکان به نسبت سهم قسمت اختصاصی آنها تقسیم می شود.
اگر مدیر این کار را انجام ندهد و خسارتی به ساختمان وارد شود، مسئول جبران خسارت خواهد بود.
نکته مهم دیگر در خصوص آپارتمان ها، این ست که برای ساختمان های بیش از ۱۰ واحد باید نگهبان نیز ا ستخدام شود.
قسمت های اختصاصی و مشترک ساختمان ها
فضای داخل آپارتمان ها به دو قسمت تقسیم می شود: اختصاصی و مشترک.
قسمت اختصاصی قسمتی است که فقط مالک آپارتمان یا کسی که در آن زندگی می کند حق استفاده از آن را دارد، مانند بالکن.
بقیه همسایه ها حق ورود به قسمت های اختصاصی آپارتمان شما را بدون اجازه ندارند.
قسمت مشترک که به آن مشاء هم گفته می شود بخشی از ساختمان است که همه ساکنان حق استفاده از آن را دارند، بخش های زیر، جزو قسمت های مشترک است:
ـ زمین بنا
ـ تأسیسات قسمت های مشترک مانند چاه آب، پمپ، مبتع آب و مرکز حرارت و تهویه، رختشوی خانه، کنتورها، تابلوهای برق، تلفن مرکزی، انبار عمومی ساختمان، اتاق سرایداری در هر قسمت ساختمان که باشد، دستگاه آسانسور و محل آن، جاده های فاضلاب، لوله ها از هر قبیل، گذرگاه های زباله و محل جمع آوری آن.
ـ اسکلت ساختمان
ـ درها و پنجره ها و راه پله ها
اگر که در قسمت اختصاصی نباشند.
ـ تأسیسات مربوط به راه پله
ـ نمای خارجی ساختمان
ـ محوطه ساختمان و باغ
ـ بام
و قسمت هایی که ساکنان به طور مشترک استفاده می کنند.
ـ قسمت هایی که در سند اختصاصی واحد آپارتمانی قید نشده است.
پرداخت هزینه های ساختمان بر عهده چه کسی است؟
مالکان آپارتمان ها به صورت مشترک هزینه های ساختمان را پرداخت می کنند، هزینه هایی که پرداخت می شود، متناسب با مساحت واحد آپارتمانی است مانند هزینه آب و برق مشاء، مگر هزینه هایی که باید بطور مساوی تقسیم شود مانند دستمزد سرایدار که ربطی به مساخت واحد آپارتمانی ندارد و هم باید یکسان پرداخت نمایند.
برای هزینه های مشاء هم یک نفر نمی تواند به بهانه اینکه از امکانات خاصی استفاده نمی کند از پرداخت هزینه های آنها خودداری کند.
اگر یکی از ساکنان هزینه های مشترک ساختمان را پرداخت نکرد، مدیر یا هیأت مدیره باید صورت حساب های پرداخت نشده را برای مالک یا استفاده کنند بفرستد، اگر تا ۱۰ روز نسبت به پرداخت آنها اقدام نکرد، هیأت مدیره می تواند برخی مزایای آن واحد و یا مشترک را قطع نماید.
چهاردیواری اختیاری مشروط
درست است که هر کسی اختیار واحد آپارتمانی خود را دارد و بقول معروف چهار دیواری اختیاری است، اما برای حفظ آرامش خود و دیگران باید نکاتی را رعایت کنید که به ایجاد فضای آرام تر و تنش کمتر در ساختمان شما منجر شود.
ـ ازایجاد سر و صدای نامتعارف و غیر معمول از ساعت یک تا چهار بعد از ظهر و از ساعت یازده شب تا نه صبح فردا ممنوع است.
صدای رادیو و تلوزیون و موسیقی نیز در این ساعات فقط باید در قسمت اختصاصی شنیده شود.
ـ انجام هرگونه فعالیت ساختمانی که ایجاد صدا می کند باید با هماهنگی مدیر ساختان و بین ساعات خاصی انجام شود.
در مواردی که کف ساختمان سرامیک یا سنگ است، پیشنهاد می شود که قسمت های بیشتر آن را با فرش بپوشایند تا سر و صدای کمتری تولید کند.
ـ سر و صدای مهمان ها حداکثر تا ساعت ۲۴ مجاز است، مراسم بدرقه مهمان هم به جای راه پله و آسانسور در واحد آپارتمانی انجام شود.
ـ تغییر در نمای ساختمان و سر در و بالکن اختصاصی باید با اجازه اکثریت مالکان باشد.
ـ تعمیرات ساختمان که موجب صدمه به اسکلت ساختمان می شود مجاز نیست.
ساکنان هر واحد مسئول جبران خسارت ناشی از گرفتگی آب و فاضلاب و… هستند. همچنین کولر و بند لباس که از بالکن بیرون بزند، مجاز نیست مگر با اجازه کتبی مدیریت.
پارک وسایل نقلیه در بخش های مشخص شده مجاز است و مهمان حق استفاده از پارکینگ را ندارد.
در ساختمان هایی که نگهبان ندارند در ورودی باید شب ها قفل شود.
اینها برخی از مواردی بود که با رعایت آنها می توانیم روزهای زندگی مان را در آرامش و در کنار عزیزان مان سپری کنیم.
البته قابل ذکر است که هر ساختمانی با توجه به شرایط و موقعیت خودش ممکن است قوانین مختص به خودش را نیز داشته باشد.