شهیدان خدایی

اول نامه نوشته بودند که میوه های شان رسیده و درخت های شان شکوفه کرده اند و دلهای شان هم آماده است تا پسر پیغمبر را یاری کنند؛ اما حالا که طلوع خونین دهم محرم رسیده است، ورق برگشته است؛ از میوه و درختان پرشکوفه خبری نیست، هرآنچه دیده می شود، برق شمشیر است و سایه های نیزه که برای قتل نواده رسول خدا آماده شده اند. اولین تیر از طرف فرمانده سپاه جهل و دروغ و خیانت به طرف کاروان حسینی پرتاب شد و با نام خدا هم آغاز کردند تا خون خدا را بر روی خاک بریزند. یاران امام حسین، مشتاقانه طرف نبرد تن به تن می رفتند و ذره ای در راهی که در پیش گرفته بودند، تردید نداشتند انگار عینا دیده بودند که راه شان حق است و درجات شان رفیع… به قول مولانا، «ان فی قتلی حیاتا فی حیات» یا «مرگ اگر مرد است گو نزد من آی…» می گفتند اگر هزار بار کشته شویم و هزاربار زنده گردیم باز هم در مقابل این ناجوانمردان در رکاب پسر پیغمبر مبارزه خواهیم کرد.

زمان وقوع آن فاجعه کوتاه بود؛ از صبح دهم محرم آغاز و تا ظهر آن روز، بیشتر دوام نکرد اما در تاریخ جاودانه شد. رمز و راز زنده ماندن این واقعه هم معلوم است؛ چون امام با سپاه قلیل خودش در راه عزت به شهادت رسیدند و خواهان اقامه عدالت بودند و راه و مرام شان انسانی بود. عزت طلبی، عدالت خواهی و انسانیت، تاریخ انقضا ندارند و در عزت و عدالت و انسانیت تا دنیا دنیاست، باقی هستند و ماندگار.

نقش آفرینان عاشورایی، صفحه تاریخ را سرخ کردند و نوشتند برای خلق خدا و فهماندند که زیستن با عزت و عدالت خواهی و زیست اخلاقی، هزینه دارد و اگر کسی حاضر است هزینه سنگین آن را بدهد، سالک راهی باشد که مرشد آن حسین بن علی است.

عاشورای خونین اباعبدالله الحسین تسلیت😭😭😭

علی ظفر یوسفی