امام حسین (ع) قهرمان آزادی و اختیار
- انتشار: ۴ سنبله ۱۳۹۹
- سرویس: دیدگاهدین و اندیشه
- شناسه مطلب: 93364
شخصی به امام علی (ع) ایراد گرفته بود که یا علی، طرز حکومت داری شما دچار اشکال است و مخالفان شما بهتر از شما سیاست را می فهمند و لذا پیروز میدانند؛ طبق آنچه در نهج البلاغه آمده است امام علی جواب میدهد که به خدا قسم من از راه مکر و فریب و اجبار وارد سیاست می شدم، امروز به نظر شما من سیاستمدار ترین آدم روی زمین بودم؛ به گواهی تاریخ، امام علی هیچ گاهی به سران قبایل باج نداد و آنها را اجباری به طرفداری نیز نکرد و در سیاست علوی، اختیار مطلق حاکم بود و این سیره به امام حسن و امام حسین و سایر بنی هاشم رسید. آزادی در خط و سیاست امام حسین به سادگی قابل درک است و چنان که اجبار و تهدید و تطمیع در خط یزید محسوس و ملموس بود.
شواهد تاریخی نشان میدهد که بعد اعلان خلافت، یزید به والی مدینه دستور اخذ بیعت از چهار نفر از جمله حسین بن علی را میدهد و تاکید می کند که اگر اینها تخلف ورزیدند، مستحق کشتن هستند. امام حسین از روزی که پرچم مخالفت بر می گیرد تا سرزمین عراق، همواره یارانش را در اختیار کامل می گذارد که مبادا کسی از سر اجبار در میان یاران او آمده باشد و در راه مکه و عراق، هرکجا به افرادی برخورده، آنها را دعوت به یاری کرده است مثل زهیر و عبید الله جعفی و غیره… اما دعوت امام، هیچ نوع جنبه اجبار نداشته و امام با ذکر شرایط و اوضاع، آنها را فرا می خوانده است. امام برای یارانش این حق را می داد که اگر کسی نمی خواهد با او همراه باشد، می تواند از راهی که آمده برگردد. در اخیر یاران که دور امام جمع شده بودند، در نهایت اختیار، این راه را انتخاب کرده بودند؛ نه از روی طمع، نه از روی تهدید و اجبار… بل عشق که به امام و خدای شان داشتند، آگاهانه این راه را برگزیدند. اما شهر پرآشوب کوفه، هرنوع تهدید به قتل و تبعید و خانه ویرانی از طرف عمال یزید وجود داشت و سران قبایل و افراد با نفوذ، تطمیع می شدند و در زندگی در پناه قبیله، به افراد عادی بزرگترین تهدیدی بود که اگر از امر حاکم یزید تخلف ورزند، ادامه حیات برای آنها ناممکن بود. اما در سیره امام حسین و حتی یاران او، آزادی و اختیار را حق مسلم افراد میدانستند و هیچ کسی را تهدید نمی کردند.
در جهان امروز مع الاسف، جذب متنفذین از راه های غیر مشروعی مثل باج دادن و تهدید به ترور، به یک عرف مبدل شده است و اعطای مقام ها و پُست های تشریفاتی برای بعضی ها، فقط برای این است که آنها در تیم حاکم همسو باقی بمانند و اگر کسی مخالفت کند به سادگی ترورش می کنند و کسی هم نمی فهمد. نوع سیاست در جهان امروز، عمدتا از سیاست انسانی خارج شده و سیاست های شیطانی و یزیدی حاکم شده است.
علی ظفر یوسفی
نظرات(۰ دیدگاه)