7 میلیون شهروند افغانی دچار کمبود غذا هستند

به گزارش خبرگزاری اطلس به نقل از بی بی سی، سازمان جهانی غذا (WFP) اعلام کرده است که بیشتر از ۷ میلیون نفر در سراسر افغانستان به کمک‌های غذایی نیاز دارند ولی این سازمان با کمبود شدید بودجه روبروست و احتمالا نمی‌تواند پیش از فرا رسیدن فصل زمستان مواد امدادی را به همه نیازمندان برساند.

این سازمان تاکید می‌کند که حدود ۵۰ سال با تمام مشکلات به خانواده‌های فقیر مواد غذایی رسانده‌ اند و پس از این هم با وجود همه چالش‌ها به این کار خود ادامه خواهد داد.

ادامه خشکسالی‌ها در بخش‌های از افغانستان، حوادث طبیعی و ناامنی‌های گسترده در این کشور سبب شده میلیون ها نفر از دسترسی به مواد غذایی محروم شوند.

سازمان جهانی غذا آمار این افراد را بیشتر از هفت میلیون اعلام کرده است. وحیدالله امانی، سخنگوی برنامه جهانی غذا می‌گوید این افراد عمدتا در مناطق دوردست و دشوارگذار زندگی می‌کنند و بیشتر از دو میلیون هم در فقر شدید به سر می‌برند.

هر روز کامیون‌های مملو از مواد غذایی سازمان جهانی غذا، کابل را به مقصد نقاطی در سراسر افغانستان ترک می‌کند. این کامیون‌ها پر اند از مواد امدادی شامل آرد، روغن و نمک آیدین‌دار (یددار)، موادی که باید به زودترین فرصت به دست نیازمندان در مناطق دور افتاده افغانستان برسد. این مواد از سوی کشورهای خارجی در اختیار سازمان جهانی غذا قرار می‌گیرند و در مواردی هم بخشی از آنها از داخل این کشور تهیه می‌شوند.

انتقال این مواد به نقاط مختلف افغانستان خالی خطر نیست. حکومت خان یکی از کارمندان سابقه‌دار سازمان جهانی غذا که ۲۵ سال پیش به این سازمان پیوست، رهبری یکی از این کاروان‌ها را بر عهده دارد. او در همه این سالها سفرهای پرماجرای به سراسر افغانستان داشته، سفرهای که برای او از آخرین سالهای حکومت داکتر نجیب، رئیس جمهوری پیشین افغانستان، آغاز شده و تا امروز ادامه داشته است.

حکومت خان می‌گوید: “در یکی از سفرها به طرف غوربند می‌رفتیم. پیش از چاشت بود که به یک جنگل‌زار رسیدیم. ناگهان صدای تیراندازی شنیدم، سه کامیون ما در جنگ گیر ماند. دو تن از راننده‌های ما به چنگ افراد مسلح اسیر شدند و یکی دیگر هم فرار کرد. سه کامیون ما آتش گرفت. بعد دو راننده پس از چند ساعت آزاد شدند و آنی‌که فرار کرده بود تا نیمه های شب دوباره پیدا شد. سفر ترسناکی بود، ولی اولین و آخرین سفر از این دست نبود.”

حکومت خان می‌افزاید هرچند تا حالا خطرات زیادی از سر گذشتانده اما از اینکه می‌بیند کارش زندگی خانواده‌های فقیر را تا حدی تغییر می‌دهد، خوشحال و راضی‌ است.

“حالا ما فکر کنیم حتی اگر یک بوری آرد یا چند بشکه روغن به یک خانواده فقیر کمک کنیم، حتما اقتصاد خانواده در درازمدت بهتر می‌شود. کار من دشوار است، وقتی از خانه بیرون می‌شوم، همه نگران اند که آیا سالم برمی‌گردم یا نه، ولی من این کار را دوست دارم چون فکر می‌کنم می‌توانم برای خانواده‌های فقیر مفید باشم.”

سازمان جهانی غذا می‌گوید در چند سال گذشته به دلیل افزایش جمعیت و هجوم روستاییان به شهرها برای پیدا کردن کار و زندگی بهتر، تهیه مواد غذایی در برخی از شهرهای بزرگ افغانستان هم دشوارتر شده است. حالا سازمان جهانی غذا که باید برای نیازمندان در سراسر افغانستان مواد امدادی برساند، خود با کمبود هزینه روبرست.

سخنگوی سازمان جهانی غذا می‌گوید که افغانستان در شمار کشورهای فقیر دنیاست و هنوز بخش بزرگ اقتصاد این کشور وابسته به کمک های خارجی است. بسیاری از کاروان های مواد امدادی برای افغانها از راه های ناامن پاکستان وارد افغانستان می‌شود و بخشی دیگر هم از آسیای میانه.

نهادهای امداد رسان می‌گویند ادامه ناامنی‌ها برنامه‌های امدادرسانی برای نیازمندان را دشوار کرده و گاه هم راه‌های دشوار گذار سبب می‌شود کاروانهای امدادی آنها در وقت نیاز به دست خانواده ها نرسد، به ویژه برای آنانی که به دلیل جنگ یا حوادث طبیعی مجبور به فرار از مناطق خود می‌شوند.