قصر دلکشا یا ” لانه فحشا ” ؟
- انتشار: ۷ جوزا ۱۳۹۸
- سرویس: دیدگاهسیاست
- شناسه مطلب: 62799
اتهام فحشا در ارگ آنقدر سنگین است که دو روز قبل این خبر را بدون ذکر ماهیت اتهام، نامهای متهم کننده و متهمین احتمالی ذکر کردم. حالا هم “لانه فحشا” را در میان گیومه و به حالت سوالیه مطرح میکنم.
داکتر عبدالله خواستار تحقیق توسط یک کمیسیون مستقل شده، زیرا نه تنها آبروی زنان کارمند، بویژه وکلای زن، در میان است، بلکه آبروی تمام دولتمداران، که همه آنها درگیر فساد و فحشا نیستند، در خطر است.
پروسیدور عاجل در کشورهایی که قانون حاکم است و اینگونه اتهامات هم در آن وجود دارد، تشکیل یک کمیسیون تحقیق بی طرف و مستقل و دارای صلاحیت است.
اما کی باور دارد که در افغانستانی که یک رژیم اتوریتر، شخصی، غیر قانونی، و متعصب بر گرده ملت حاکم است، تشکیل چنین کمیسیونی ممکن شود؟
مگر خود داکتر عبدالله همین امروز در نشست شورای وزیران نگفت ” از اینکه به عنوان رییس اجراییه از برکناری وزیران خبر نداشته، خجالت کشیده است؟
او همچنان ابراز تأسف کرده است که مردم و وزیران برکنارشده خبر برکناریشان را از طریق شبکههای اجتماعی خبر میشوند.”
نه! من هیچ امیدی ندارم که حقیقت در مورد افشاگری با شهمات دو مشاور پیشین اشرف غنی، ژنرال حبیب الله احمدزی ومریم وردک، برای مردم روشن شود، حتا اگر کمیسیونی تشکیل شود.
از همین حالا ارگ متهمین را متهم میکند و از آنها “سند” میخواهد و با وضاحت آنها را تهدید میکند که ” از طریق دادستانی کل افغانستان از او سند و مدارک برای اثبات این ادعاها خواسته خواهد شد.” یعنی بجای فراهم نمودن زمینه تحقیق و دستیابی به حقیقت و با استعمال دادستانی کل در خدمت چند فاسد، مردم را به مسخره میگیرند.
با تمام این حرفها آنچه که برای من ناگوار است زخم خوردن چهره زنان فعال، بخصوص وکلای “انتخابی” و سایر زنان که در ادارات دولتی در مناصب بالایی مقرر شده اند می باشد.
حالا صحبت از زنان با مقام های بالاست. ولی طی ۱۸ سال گذشته، استفاده جنسی از زنان توسط زورمندان با سؤ استفاده از قدرت در ادارات، در ارتش و حتا در دانشگاه ها کم نبوده است.
در کشورهای مرد سالار با فرهنگ جنگ، خشونت و فساد، زنان نخستن قربانی اند. آنها طعمه حرص و شهوت برخی مردان بی وجدان میشوند. حمایت از زنان و دفاع از آبرو و حیثیت آنها وظیفه اولی همگان است.
خاک انداختن روی جنایت و بگفته عبدالله “خبر رسان را محکوم کردن” و خبر را کلآ و پیش از پیش رد کردن، شیوه صحیح دفاع از زنان قربانی نیست. یک راه وجود دارد : حقیقت یابی !
دکتور کریم پاکزاد
نظرات(۰ دیدگاه)