سرچشمه‌های تنفر مذهبی

از ویژگی‌های عصر پیامپر یکی این است که در آن عصر، مقدسات کم بود، به‌مرور زمان مسلمانان به‌شاخه‌ها و دسته‌های مختلف تقسیم شدند و هر دسته‌ای، برای خود اصول غیر قابل عدولی تأسیس کردند و جدولی از مقدسات ساختند و چیزهای را به‌دین بستند و آویزان کردند که براساس باورهای موحدانه، هیچ ربطی به‌دین نداشته‌اند.

اینک این مقدسات به‌اصل تبدیل شدند و محور دین که عبارت باشند از، خدا، پیامبر و قرآن نقش فرعی به‌خود گرفته‌ و در میان گردوخاک اصول فرقه‌گرایانه گم گشته‌اند. به‌این خاطر است که آموزه‌های برخی از فرقه‌های اسلامی پیروان فرقه‌های دیگر را مرتد می‌خوانند و حکم قتل و کشتار آن‌ها را از پیش جاری شده می‌دانند. اگر مرتد ندانند، حداقل هر دسته‌ای، خود را مومن واقعی دانسته و دسته دیگر را محروم از رستگاری و غرق در گمراهی می‌داند.

این‌گونه است که سرچشمه‌های تنفر مذهبی و مسلمان‌کشی جاری و جوشان است و بازارهای آن پر رونق، والا اسلام موحدانه و خدای یگانه برای خشنودی خود نیاز به‌خون ندارد، این اسلام و خدای فرقه‌گرایانه است که سخت تشنه خون است.

داکتر سید جواد سجادی