رویای تعامل با تروریست ها

محمد الشرع (ابو‌ محمد الجولانی)، به محض ورود به دمشق به مسجد اموی رفت و سخنرانی کرد.

همزمان با سخنرانی رهبر گروه تروریستی تحریر الشام در مسجد اموی، نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونسیتی هم در جولان حضور یافت. او علیه محور مقاومت ‌رجز خواند و تصریح کرد که بشار اسد، تاوان همراهی خود با ایران و حزب‌الله را داده است. این سخن، به وضوح بیانگر اینست که اسراییل، وقایع سوریه را بخشی از نبرد هدفمند خود علیه محور مقاومت می‌داند.

اسراییل، قرارداد ۱۹۷۴ را هم ملغی اعلام کرد و این اقدام بدان معناست که از این لحظه، بر بخش قابل توجهی از خاک سوریه، ادعای ارضی دارد و عملاً هم تصرف آن اراضی را آغاز کرد.

همزمان با این اقدام نتانیاهو، محمد الشرع در مسجد اموی سخنرانی کرد و بی آنکه در رابطه با رژیم صهیونسیتی و تجاوزش به سوریه یا حتی موضعش نسبت به اسراییل، کلمه ای بر زبان بیاورد، فقط به ایران حمله کرد.

آنچه که در سخنان نتانیاهو و رهبر تروریست های تحریرالشام مشترک بود، اعلام دشمنی شان با محور مقاومت است.

اسراییل رسما وارد خاک سوریه شده است. تحریرالشام اگر میهن پرست است و دست پرورده اسراییل نیست، علی القاعده با این حجم از امکانات که اکنون در اختیار دارد، باید شجاعانه در مقابل دشمن متجاوز و کافر حربی بایستد. اگر نمی‌تواند بجنگد، لااقل میتواند علیه این تجاوزگری موضع رسمی بگیرد.

اما همه یقین داریم که تروریست های تکفیری، حتی حاضر نخواهند شد که به اسراییل بگویند بالای چشمت ابروست.

واقعیت این است که اسراییل موفق شد گام بلندی در حذف یکی از ارکان محور مقاومت بردارد و در این اقدام، به جای اینکه خود را درگیر کنید، پراکسی های خود را وارد صحنه کرد.

گروه‌های تروریستی تکفیری فعال در منطقه، هرچند که گهگاه خود را سمپات مبارزان فلسطینی نشان می‌دهند، اما دهها سند و دلیل وجود دارد که نشان میدهد آنها عملا پراکسی های اسراییل و آمریکا هستند.

تحریر الشام به عنوان گروه نیابتی محور شرارت (محور استکباری -صهیونی)، پس از طالبان، دومین گروهی است که جغرافیایی وسیع با ژئوپولتیک مهم را در اختیار گرفته است.

روشهایی که در موفقیت های اخیر تحریر الشام به کار گرفته شد، نعل بالنعل از روشهای طالبان الگو برداری شده بود.

به احتمال‌ زیاد، مسیری که حاکمیت جدید سوریه خواهد پیمود هم شباهت زیادی خواهد داشت به مسیری که طالبان پیمودند.

آنها، پراکسی اسراییل و آمریکا باقی میمانند و برای استحمار جهان اسلام، خود را برقرار کننده شریعت نشان خواهند داد و صد البته در راستای صدور تروریزم به جهان اسلام، نقش فعال ایفا خواهند کرد.

آنچه که متحمل است این است که تکفیری ها پس از سلطه بر سوریه، خواهند کوشید تا جهان اسلام را چنان به خود مشغول کنند که مقاومت در برابر اسراییل، به یک رویا تبدیل شود.

در این بین، قطعا باز هم عده ای خواهند کوشید تا با طرح ایده تعامل با تروریستهای تحریر الشام، به زعم خود، تهدید را به فرصت تبدیل کنند، اما این تصور، از بنیان غلط است و هرگونه تعاملی با تروریست های تکفیری (از افغانستان گرفته تا سوریه)، عملا کمک به محور شرارت صهیونیستی-امریکایی است.

در مواجهه با حاکمیت تکفیری ها، تعامل، قطعا راهگشا نیسنت، اما نقطه مقابل،تعامل، در شرایط کنونی الزاما تقابل هم نیست.
میشود فعلا سکوت کرد و مهیا شد، همانگونه که آنها هفت سال در ادلب سکوت کردند و مهیا شدند.

سید احمد موسوی مبلغ