اتمر و پروژه هایش

حنیف اتمر، چهره مرموز، نرم و اطلاعاتی است که همواره نقش کلیدی و برجسته ای در جهت تقویت پشتونیزم و تخریب اقوام غیر پشتون در افغانستان داشته است. وی از زمان داکتر نجیب الله به توصیه ی اتاق فکر پشتونیزم، این نقشش را در “سازمان خاد” برعهده گرفت و تا آخرین روزهای حکومت اشرف غنی خائن، طرحهای مخوفی را به خوبی پی ریزی و اجرایی نمود.
اکثریت آگاهان، وی را عامل اصلی انفجارات محافل هزاره ها و شیعیان، و ترورهای چهره های مطرح تاجیکها و ازبکهای افغانستان می دانند.
حال که “مثلا”او از ترس طالبان، افغانستان را رها کرده و به غرب پناهنده شده است، هرگز نقش راهبردی و کاربردی اش را جهت اقتدار پشتونیزم، و نابودی دیگران درافغانستان رها ننموده است. او اینبار به سلاحی دست زده که خطرناکتر از بمب و موشک است. او اینبار نیز تمام قد و بی شرمانه از عملکردهای وحشیانه و ظالمانه حاکمان کنونی پشتون به طریقه دیگری دفاع و قباحت زدایی می کند. چنانچه در زمان غنی خائن، مدعی بود که داعش عامل اصلی انتحار و انفجار در افغانستان است. چون داعش وجه ی غیر اوغانی داشت و طالبان همه اوغان بودند.
این سگ پیر و خدای خدعه، این بار در اظهار نظر جدیدش، مدعی است که نباید کشتار مردم ملکی در پنجشیر و اندراب و بدخشان را به پای یک قوم نوشت.
این موضعگیری او که درجهت قباحت زدایی از رفتار های ضد بشری طالبان(بازوی اجرایی پشتونیزم)و همچنین انحراف افکار عمومی مردم افغانستان است، می تواند زمینه ساز یک طرح و گفتمان نو را در میان چهره های کم تجربه سیاسی و نظامی و حتی توده ها در افکند. که گویا طالبان همه پشتون نیستند و اکثریت پشتونها از طالبان طرفداری نمی کنند.
به گمانم حنیف اتمر و تیمش، روی پروژه ی جدید و خطرناک دیگری کار می کنند که به مراتب مهمتر از دیگر پروژه های وی است. احتمال می رود این روند قباحت زدایی و دیده درایی، چنان ظرافتمندانه مدیریت گردد که روزی تمام مردم افغانستان، تسلیم شدن در مقابل خواسته های نامشروع پشتونیزم را جزء وظایف و مسئولیتهایشان بدانند.
بنائاً بهتر است قلم به دستان هزاره، تاجیک و ازبک روی این افراد و محورها فعالانه تر قلم و قدم بزنند تا
“سیه روی شود آنکس که در او غش بود”.

محمد محمودی