چهره ها عریان میشود!

شرایط سیاسی موجود در افغانستان به مرحله حساسی رسیده است. مخصوصاً قطب بندی های سیاسی اخیر نگرانی های بسیار جدی را خلق کرده است. در هفته گذشته شما دیدید که سلام رحیمی فرد شماره ۲ تیم تباری اشرف غنی و نزدیکترین فرد در گرایشهای فاشیستی و تجارت خون، به کابل برگشت و جالب آن بود که با استقبال گرم طالبان مواجه شد. این در شرایطی است که طالبان همواره در شعار خود میگویند که مقامات فاسد گذشته دزد بوده و مال و اموال مردم را به غارت برده اند، هرگز در حکومت آنها جای ندارد. آقای سلام رحیمی از کسانی است که چندین شرکت تجاری در خارج و چندین کانال تلویزیون دارد و ملیاردها دالر از دولتهای سابق اخاذی کرده و چگونه است که از سوی طالبان مورد استقبال قرار میگیرد.
لذا بسیار روشن است که به لحاظ داخلی طالبان نگاه قومی به قدرت دارد از لحاظ خارجی و بین المللی سلام رحیمی خود جاسوس سیا و دولتهای غربی است. زیرا او در هیاتی بود که در دوحه با آمریکاییها وطالبان در مذاکره بود و الان نیز به دستور آمریکا در کابل آمده و حیات سیاسی او را آمریکا تضمین کرده است.
آمدن سلام رحیمی و استقبال او از سوی طالبان این مظنه سیاسی را نیز تقویت میکند که خود آقای اشرف غنی نیز به احتمال زیاد به دولت طالبان بپیوندند و آمریکاییها در تلاش است تا عناصری از دولت سابق را که مزدور و جاسوس آمریکا بودند و در ۲۰ سال گذشته کشور را به فساد و تباهی سوق داده بودند و از دمکراسی امیال قومی و فاشیستی را پیگیری میکردند. دوباره وارد دولت طالبان کنند و متعاقب آن دولت طالبان را به رسمیت بشناسند!
از مجموع این تغییرات سیاسی و گزارشهای پشت پرده قدرت استفاده می شود که در روزهای نزدیک امکان دارد که تعداد بیشتری از عناصر پشتون که قدرت اصلی دولت غنی را در دست داشتند در کابل بازگردند. لذا گام سوم پروژه پشتونیزه کردن کشور که از ۲۰۰۱ رقم خورده بود و حتی سیاست، فرهنگ و مدنیت را نیز در چارچوب تفکرات قومی و قبیله ای خود تئوریزه میکردند، با وحدت سیاسی طالبان ارگی سابق و طالبان ترویست حاکم فعلی برداشته خواهد شد. در نتیجه مجاهدین سابق به رغم اشتنباهات فاحشی که داشتند، در نهایت مقصر اصلی و میراث خوار فساد و تباهی غنی و کرزی معرفی شدند و این دو چهره فاسد و مزدور که در حکومت طالبان نیز جایگاه خود را در کابل دارند، پاک و منزه معرفی شدند.
شما تصور کنید که کرزی، اشرف غنی احمدزی و گلبدین حکمتیار، سلام رحیمی، هادی مسلمیار، امرخیل، سلطان زوی و داود زی که در ۲۰ سال گذشته تمام زمام امور قدرت اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کشور را در اختیار داشتند و خوردند و بردند و دزدیدند، چهره های معصوم و پاک معرفی شود و در دولت امارت طالبان می پیوندند و آنگاه مارشال دوستم، محقق، خلیلی، عطامحمد نور و صلاح الدین ربانی که همگی در حاشیه قدرت و طفیلی سیاست در ۲۰ سال گذشته بودند، فاسد و جانی و میراث خوار فساد و تباهی قلمداد شده اند!
حال در نظر داشتم که این بحث از منظر محققان مورد کنکاش و بحث قرار گیرد که با برگشت سلام رحیمی و اشرف غنی در کابل که ترتیبات بازگشت اش سنجیده شده و به احتمال زیاد در روزهای آینده غنی نیز به حکومت طالبان بپیوندند، سرانجامی این کشور چه خواهد شد؟
بهار آینده را چگونه ارزیابی می کنید و آیا دولت طالبان با همین شکل کنونی خود مورد شناسایی قدرتهای خارجی از جمله آمریکا قرار خواهد گرفت؟
کشورهای همسایه مخصوصاً ایران، چین و قدرت منطقه ای روسیه با پیوستن اشرف غنی به طالبان چه سیاستی را در پیش خواهد گرفت؟ به نظر شما آمریکا همه این قدرتهای منطقه ای را با یک بازی موش گربه ای سر شان در بوجی خود نکرده است؟

احمدی رشاد