تئاتر قدرت

۲۷۴ سال است که این بازی ادامه دارد. به چشم مردم خاک می‌زنند و به شمایل مختلف در می‌آیند. نام‌های مختلف برای نظام‌ها برمی‌گزینند. دولت‌ها را یک روز با رنگ پادشاهی، یک روز با رنگ جمهوریت، یک روز با رنگ دموکراسی و روز دیگر با رنگ اسلام صیقل می‌دهند.
یک روز به علامت داس و چکش شرق تکیه می‌کنند و لاف می‌زنند. روز دیگر به مجسمه‌ای آزادی غرب تکیه می‌زنند و گزاف می‌گویند.
حال، برفرضی که با این وضعیت و بدون تغییر نگرش، هزار سال با تئاتر، با بازی و با خاک‌زدن به چشم مردم، قدرت را بین خود جا‌به‌جا کنید وضع چندان فرق نمی‌کند، دقیقا جایی خواهید بود که الان هستید و آن گدایی‌گری همیشگی حکومت است، ناپایداری دولت‌هاست، فقر مزمن مردم است، تحمیل عقب‌ماندگی بر جامعه است، آوارگی جوانان است، فرار مغزها است و در نهایت تداوم فلاکت در ابعاد مختلف است.

دکتر سید جواد سجادی