آیا ایران از گروه طالبان حمایت می‌کند؟

بر احدی پوشیده نیست که جمهوری اسلامی از پیکار قهرآمیز طالبان علیه حضور نیروهای امریکایی و غربی در افغانستان، حمایتِ سیاسی و رسانه‌ای علنی (و شاید هم اطلاعاتی و نظامی) می‌کرد و اکنون نیز از شکست نظامی و عقب‌نشینی امریکا و غرب، آشکارا شادمان است.
هیچ تردیدی وجود ندارد که جمهوری اسلامی از مبارزۀ طالبان علیه نفوذ و حضور گروه تروریستی ـ تکفیری داعش در افغانستان و انتقال و استقرار آن شبکۀ اهریمنی و ضد شیعی در این سرزمین؛ حمایتِ علنی و عملی می‌کرد؛ زیرا نظام ایران، شبکه‌ی داعش را از اساس، ساخته و پرداختۀ امریکا و غرب و دشمنِ قسم‌خوردۀ محور مقاومت و اسلامِ انقلابی و تفکر شیعی می‌داند.

منطقِ سیاسی و استدلال راهبردی و برهان ایدئولوژیک جمهوری اسلامی در توجیه و تحلیلِ این حمایت‌ها و همسویی‌ها نیز به این شرح بود که «دشمنِ دشمن، دوست به شمار می‌ورد»؛ یعنی فارغ از کارنامه و پیشینه و ایدئولوژی طالبان، فعلاً این گروه هم با سلطه و سبیلِ امریکا و غرب مبارزه می‌کند و هم با حضور و نفوذ داعش. پس طالبان با دشمنان ما دشمن هستند و عملاً با ما در یک سنگر علیه دو دشمن مشترک مبارزه می‌کنند.

تا اینجای ماجرا، نه ابهام و اجمال دارد و نه محلِ بحث و مناقشه است. اما این فرضیه و گمانه که حتی پس از خروج نیروهای امریکایی و غربی و پایان جهادِ طالبان علیه اشغالگران، باز هم جمهوری اسلامی از توِّحش و دَدخویی و ویرانگری و گردن‌زنی طالبان علیه مردم و دولت قانونی افغانستان حمایت می‌کند؛ جداً درخور تأمل و مناقشه است.

تعدادی از هموطنان ما با استناد به مقاله‌ی روزنامه‌ی «کیهان» که از تغییر در مواضع و رفتار طالبان سخن گفته بود، ادعا می‌کنند که ایران از یورش‌ها و خونریزی‌های اخیر طالبان حمایت می‌کند و در سدد طهارت و برائتِ آن گروه از سیاهکاری‌های پیشین است.
تعداد دیگر از هموطنان ما با استناد به گزارش و تحلیلِ روزنامۀ «جمهوری اسلامی» دایر بر ظهور «حشد الشیعی» در راستای مبارزه با «گروه تروریستی طالبان» در افغانستان؛ ادعا می‌کنند که ایران در پی تأسیس و تجهیز مقاومت‌های مردمی بر ضد طالبان در میان اقوام فارسی‌زبان و غیرپشتون و نیز شیعه‌مذهبان این سرزمین است.

اما حقیقت قضیه این است که نه مقاله و تحلیلِ روزنامۀ کیهان موضع رسمی و واقعی نظام و دولت ایران را بازتاب می‌دهد و نه گزارش و تحلیلِ روزنامۀ جمهوری اسلامی. گزارش‌ها و تحلیل‌های این دو روزنامه در خوشبینانه‌ترین حالت، مواضع و دیدگاه‌های برخی محافل و حلقات تندرو درون حاکمیت را بازتاب می‌دهد؛ نه مواضع و دیدگاه‌های رسمی دولت و نظام را.
ادامه دارد ….
مسیح ارزگانی