ترکیه و ترانزیت گروه های افراطی از لیبی و سوریه به افغانستان

افغانستان اکنون با تصرفات طالبان بار دیگر در صدر اخبار مهم منطقه‌ای و جهانی قرار گرفته است. در چنین شرایطی سیاست خارجی مداخله‌جوی ترکیه برای ادامه حضور در افغانستان بدون افزایش تعداد نیروهای نظامی خود را باید یک رویکرد خطرناک برشمرد که پوششی برای ترانزیت و انتقال گروه های افراطی وابسته خود از لیبی و سوریه به افغانستان است.

دولت اردوغان چندان نادان نخواهد بود که بخواهد با تنها ۵۰۰ نظامی ترکیه‌ای حاضر در افغانستان به اداره و تأمین امنیت میدان هوایی کابل بپردازد. بنابراین کمک گرفتن از سازمان‌های تروریستی و افراطی حاضر در سوریه و لیبی و اعزام بخشی از این ها به افغانستان بهترین راهکار دولت ترکیه برای ادامه حضور و مداخله در افغانستان خواهد بود.
در پایان باید گفت، رویای ترکیه برای گسترش نفوذ در افغانستان و تاثیرگذاری بر معادلات منطقه، یکی از چالش برانگیزترین و حساس ترین اقدامات چند سال اخیر انقره است. این در حالی است که اردوغان پیشنهاد کرده، پاکستان و مجارستان نیز باید نیروهای ترکیه را در خاک افغانستان، همراهی کنند.

با توجه به شرایط خاص حاکم بر عراق و سوریه و حتی بی نظمی موجود در لیبی، ترکیه تجارب چندانی از مقابله و مخالفت را تجربه نکرده و در سه کشور مورد بحث، به بخش مهمی از اهداف خود دست پیدا کرده است. اما افغانستان، شرایط بسیار پیچیده و متفاوتی دارد و از برخی جهات، حتی از عراق نیز بغرنج تر است.

علاوه بر مسائل مرتبط با حوزه ژئواستراتژیک افغانستان، ترکیب قومی و اجتماعی، نفوذ طالبان، مخالفت های روسیه، نفوذ فرهنگی ایران، همسایگی چین و چندین فاکتور دیگر، مجموعاً شرایطی به وجود آورده که راه را نه تنها برای ترکیه بلکه برای بازیگران مداخله گر دیگر نیز، پر از مانع و دست انداز می کند.

دکتر عبداللطیف نظری