پیراهن خونین افشار!

تردیدی نیست فجایع تکان دهنده و روزهای سختی را که مردم ما طی چهل سال اخیر تاکنون پشت سرگذرانده و می گذرانند از شرح خارج است.

فاجعه افشاریکی از آن فجایع تکان دهنده است. اما قربانیان و آسیب دیدگان افشار با دو فاجعه روبرو شده اند: نخست آنانی که بر آن ها تاختند و از هیچ جنایتی کوتاهی نکردند؛ دیگری کسانی که پیراهن خونین قربانیان افشار را پرچم ساختند. درد افشار تنها به این محدود نمی شود که چه کسی معامله کرد و چه کسی جنایت کرد؛ بلکه ادامه دردجانکاه افشار دراین است که چه کسانی با خون و سرنوشت قربانیان افشار و دیگر قربانیان فجایع دیگر معامله نمودند و آن را طشت گدایی سیاسی خود ساختند و به امتیازات گوناگون دست یافتند.

امروزکسانی بسیار بنام افشار به قدرت و ثروت رسیدند و یا آن را پروژه ای ساختند برای پیروزی در میدان رقابت و شهره شدن و حتا وسیله ای برای گرفتن پناهندگی به خارج. جنایت چنین کسانی سنگین تر از همه می باشد.

آیا بهترنیست بجای غوغاسالاری و هیاهو و مصیبت خوانی، تدبیری اندیشیده شود که این جنایت در نهادهای حقوق بشری بین المللی مطرح گردد و از مجاری عدلی و قضایی داخلی و بین المللی بعنوان یک جنایت ضدبشری مورد بررسی قرارگیرد. اگر استفاده سیاسی و غوغاسالاری و استفاده جویی درکارنباشد و درد واقعی دردافشارباشد این کارشدنی نیست.

شکور اخلاقی