چند نکته در مسابقه موتور سواری دایکندی

گل‌دخترانِ شاد و شادابِ جمهوری گل‌بادام (دایکندی) با حفظ حجاب و متانت و نزاکتِ دینی و اخلاقی و اجتماعی، مسابقۀ موتورسواری را در مرکز این جمهو یت برگزار کردند.

آیین اسلام هر نوع ورزش، تحصیل، تحقیق، کار، تولید، فعالیتِ هنری ـ رسانه‌ای و حضورِ سیاسی و اجتماعیِ ریحانه‌های بهشتی (زنان) را با حفظ حجاب و عفاف/متانت و شخصیتِ بانوان، مجاز و مطلوب دانسته است و هیچ منع و محدودیتی در این زمینه وجود ندارد.

چند نکته در حاشیه‌ای این مسابقه، قابل یادداشت است:

۱) در جامعه‌ای که افراط و تفریط/تندروی و کُندروی طوفان می‌کند، رویه‌ی معتدلانه‌ی بانوان دایکندی ـ که هم سنت‌ها را پاس داشتند و هم از ابزارهای نوین بهره بردند ـ جداً درخور تحسین و الگوبرداری است؛

۲) اینجانب هنوز درک نکردم که چه رابطه‌ای میان موتورسواری و نفی خشونت وجود دارد؟! آیا کسانی که موتورسواری نمی‌کنند، اهل خشونت و توحش و دَدخویی و بدخویی هستند؟!

۳) مؤسسۀ خارجی‌ای که اسپانسر یا حامی مالی این مسابقه بود، احتمالاً در سال‌های بعد چنین مراسمی را در دایکندی تکرار نخواهد کرد؛ زیرا هدف مؤسسۀ مذکور، ترویج بی‌بندوباری و هنجارهای مبتذل غرب در دایکندی بود و اینک با قطع و یقین دانست که حجاب و عفاف و ایمان و اخلاق و پاکی در خونِ مردم دایکندی جریان دارد و هرگز قابل تضعیف یا تغییر نیست.

مسیح ارزگانی