محو یا تشدید خشونت؟

در صدر اسلام، زنان از سوار شدن بالای اسب و استر ممنوع بودند؛ زنان بین کجاوه که شکل صندوق داست مسافرت می کردند… می گفتند “نهی رسول الله عن رکوب ذوات الفروج علی السروج” “السرج ملعون للنساء” لعن الله الفروج علی السروج”…. این نوع احادیث در منابع فریقین وجود دارند و ظاهرا اساسی ندارند.

اولین تابوشکن تاریخ، عایشه همسر پیامبر بود که بالای استر سوار شد طرف بصره به جنگ علی ابن ابیطالب رفت…
فقیهان اسلام در اوایل فتوای شان حرمت سوار شدن زنان بالای زین اسب و استر و قاطر و الاغ بود بعدها حنفی ها گفتند برای زنهایی که به جنگ و جهاد میروند استثناست…

بهر صورت یک مسابقه در دایکندی توسط بانوان برگزار شد و دخترانی پیدا شدند بالای زین های موتور سیکلت نشستند و سوار شدند تا به همین بهانه خشونت را محو کنند بازهم متفقهان ما فتوا به حرمت و برخی مطلقا جواز…

کاری به یجوز و لایجوز فقهی اش ندارم و نمی شود مطلقا حرمت یا مطلقا جواز فتوا داد بلکه تابع شرایط خواهد بود اما قضیه این چنینی هرسال در دایکندی برگزار میشود کمی بویناک به نظر میرسد و نشان میدهد شاید دست های پشت ماجرا باشد که بانوان دایکندی را موش آزمایشگاهی برای محو خشونت ساخته اند در حال که زنان و بانوان در محیط بامیان و دایکندی از آزادی نسبی برخورداند و هیچ منعی برای تحصیل و تعلیم شان وجود ندارد و بانوان شرق کشور در قندهار و جلال آباد و لوی پکتیا و… بیشتر نیازمند محو خشونت اند… بگذریم از اینکه با این مسخره بازی ها خشونت دوبرابر میشود که محو نمی شود.

القصه؛ در جامعه فقیر ما هرنوع توطئه و فریب و کلاهگذاری وجود دارد و ابزارسازی زنان و کودکان همیشه بوده و خواهد بود امیدوارم کمی هوشیاری به خرج دهیم….

علی ظفر یوسفی