مقاله درباره ورزش همگانی و فواید آن در جامعه

محققان اعتقاد دارند که بسیاری از مشکلات و بیماری هایی که امروزه جوامع بشری درگیر آن هستندد ناشی از کم تحرکی و روی برگرداندن مردم از ورزش می باشند. و توصیه می کنند که مردم فازع از ورزش های قهرمانی به ورزش های همگانی روی آورده و به این وسیله نشاط و شادی و تحرک و.. را به اجتماع تزریق نمایند.

ورزش همگانی چیست؟

ساده ترین تعریف از ورزش همگانی پرداختن عامه مردم به ورزش است و بدیهی است این ورزش ممکن است در زمانی کوتاه با توجه به امکانات موجود و شرایط افراد باشد و شامل ورزش هایی مانند پیاده روی، دوچرخه سواری، کوهپیمایی، دوهای عمومی و ورزش های بومی و محلی می باشد.

در تعریف عام تر ورزش همگانی به معنی ورزش برای همه مردم است، و شامل همه فعالیت های جسمی می شود فعالیت هایی اعم از بازی هام غیر منظم و خودجوش بومی تا تمرین های بدنی منظم که طبق برنامه انجام می شود این تمرین های منظم نیز می تواند ورزش های صبحگاهی و فعالیت در پارگ ها و فضاهای باز و کوهپیمایی و… که غیر رقابتی باشد و هزینه ای در بر نداشته باشد.

پروفسور کن هاردمن، ورزش همگانی را این چنین تعریف می کند: «ورزش همگانی در واقع شکلی از فعالیت‌های جسمانی است که سلامت بدنی را بهبود می‌بخشد و روابط اجتماعی را شکل می‌دهد یا منجر به نتایجی از مسابقات در همه‌ی سطوح می‌شود.»

بر اساس تعریف‌های کارشناسان کمیته‌ی بین‌المللی المپیک، ورزشهای همگانی فعالیت هایی است که قدرت و برتری را به انسان بازمی‌گرداند و موجبات رشد و گسترش سلامتی را فراهم آورده و آمادگی و احساس خوب بودن را با فعالیت‌های ورزشی به مردمی که می‌توانند به آن عادت کنند، در هر سن، جنسیت، نگرش و شرایط اقتصادی و فرهنگی (محلی یا منطقه‌ای) می‌چشاند.

ورزش های همگانی در ایران از سال ۱۳۵۸ با نام ورزش محلات آغاز به کار کرد و درسال ۶۲ با عنوان جهاد تربیت بدنی به صورت قانونی رسمیت یافته است. در سال ۱۳۷۱ فدراسیون ورزشهای همگانی چمهوری اسلامی ایران با هدف ایجاد امکانات و بستر مناسب برای ایجاد نشاط و شادابی در میان مردم و بالا بردن سطح مهارت های عمومی بر اساس اساسنامه فدراسیون ها تکشیل شد.

شعار این فدراسیون ورزش برای همه است و سعی در نزدیک کردن مردم به ورزش دارد و اعتقاد دارد که با توجه به سلیقه و علاقه مردم، هر کسی در هر کجا و هر زمانی و با هر بودجه ای بتواند ورزش نماید.

این مسأله به این معنا است که مردم با کمترین امکانات و هزینه های ک متر به انجام ورزش روی بیاورند و به همین جهت همه نهادها و ارگان ها باید تلاش کنند تا بستری مناسب برای ورزش آماده نمایند. به این منظور صدا وسیما و رسانه ها از طریق اطلاع رسانی و تبلیغات می توانند برای آگاهی مردم و ترغیب آنها و ایجاد انگیزه برای آنان موثر بوده و از سوی دیگرنیز سایر ارگان های مرتبط با تهیه تجهیرات و زیرساختهای مناسب مثل گذاشتن امکانات ورزشی در اماکن عمومی و… می توانند در گسترش ورزش و تندرستی و سلامتی مردم کمک کنند

بستر سازی برای رشد ورزشهای همگانی

بدیهی است که ورزش همگانی با سلامت و نشاط مردم به طور مستقیم در مرتبط است و اگر به این مسأله توجه شود، قطعا در پیشگیری بسیاری از بیماری ها موثر خواهد بود که این امر نیز هزینه های خانواده ها را بسیار کم خواهد نمود. به همین جهت شایسته است که در جهت ارتقای کیفیت و کمیت این ورزش ها برنامه ریزی های هدف دار انجام گیرد. طبق تحقیقات برای ارتقای این ورزش در سطح جامعه به سه فاکتور باید توجه اساسی شود. این سه اصل عبارتند از :

1. ایجاد انگیزه؛ برای ایجاد انگیزه نیاز به برنامه‌ریزی های خوب و منظم صورت گیرد تا مردم جذب شوند.
2. بستر سازی فرهنگی، بطوری که این ورزش باید جزئی از فرهنگ خانواده ها شود.
3. بسترسازی و تهیه و ایجاد تجهیزات لازم برای ورزش بطوریکه در دسترس عمودم مردم قرار داشته باشد.

هرکدام از این سه اصل بسیار مهم و ضروری هستند. و اگر نگاهی به تأثیر ورزش بر سلامتی جسمانی و روحی و روانی و میزان مشارکت مردم در فعالیت های جمعی در دیگر کشور ها، این اهمیت را به خوبی روشن می سازد. در اعلام سازمان بهداشت جهانی بیماری های قلبی باعث یک سوم مرگ و میرها در جهان است، و این فعالیت منظم است که کاهش خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی را در پی دارد. در کنار این، کاهش فشار خون و کاهش خطر ابتلا به دیابت و سرطان روده و سرطان سینه نیز از دیگر اثرات مثبت ورزش بر سلامت همگانی می باشد.

انجام حرکات جسمی منظم که به افزایش آمادگی جسمانی افراد منجر می شود، برای تقویت روج و روان افراد جامعه نییز مفید خواهد بود. از سوی دیگر این ورزش ها می تواند به برنامه های جمعی و مشارکت اجتماعی برای بهبود فضای جامعه کمک نموده و روحیه حمعی و نشاط جامعه را بهبود ببخشد.

همچنین دو های همگانی که با مشارگت اقشار و گروه های مختلف مردم صورت می گیرد علاوه بر اهدافی که براری آنها تعریف شده ست، به ارتقای روحیه انسانی در میان همه اقشار مختلف جامعه کمک شایانی می نماید.

البته این طور به نظر می رسد که طی سالهای اخیر خوشبختانه ورزش های همگانی با اقبال عمومی بیشتر مردم همراه بوده و به همین جهت می توان گفت که برگزاری ورزش های همگانی وحدت روحی جامعه را در پی خواهد داشت.

با توجه به آنچه که گفته شد و نیز میزان اهمتی که روزش های همگانی در جوامع امروزی که بر اثر کم تحرکی دچار مشکلات عدیده ای هستند، شاید لازم باشد که فدراسیون ورزشهای همگانی در همه سطوح ملی و استانی فعالیت های مفید و سازنده ای را در خصوص برگزاری این روزش ها انجام دهد تا علاوه بر بازگرداندن نشاط جمعی به جوامع شهری در پیشگری از بسیاری از بیماری های جسمی و روانی تأثیرگذار باشد.