مناجات نهم خمس عشر؛ مناجات المحبّین + شرح، متن، ترجمه و قرائت صوتی

مناجات نهم خمس عشر با نام زیبای مناجات المحبین یکی از آن مناجات هایی است که اگر بخوانیدش قطعا عاشقش می شوید و محال است که بتوانید دست از خواندش بردارید و به یکی از اعمال روزانه تان تبدیل خواهد شد. و البته فقط این نیست شما با خواندن این مناجات و درخواست محبت خدا مورد حبیب بندگان خدا نیز خواهید بود چرا که قلبی که در آن محبت خدا جای گرفت محبوب همه دلها خواهد بود. با مروری کوتاه بر دعای نهم از مجموعه ارزشمند مناجات خمس عشر همراه ما باشید.

مناجات محبّین

مناجات نهم خمس عشر یا همان مناجات محبین مناجاتی است که حول مسائلی نظیر محبت خداوند، و آثاری که محبت به خداوند در پی خواهد داشت صحبت می کند.

آغاز مناجات محبین تبیین کننده دو مطلب می باشد، مطلب اول اینکه در صورتی که فردی شیرینی و محبت خدا را چشید و از محبت باریتعالی سرشار شد و لذت عشق و محبتش را چشید و درک نمود، هیچگاه به دنبال جایگزینی برای این محبت نخواهد بود و دلش را هرگز در گرو محبت غیر از او قرار نخواهد داد.

موضوع دیگری که در فراز و طلیعه مناجات نهم خمس عشر به آن اشاره شده است این است که انس با معبود و همجواری با خداوند مهربان سبب می شود که بنده حتی لحظه ای از هوای قرب او خارج نشود.

زیبایی این مناجات از جایی آغاز می شود که حضرت سجاد علیه السلام از خداوند میخواهد که او را برای همنشینی و قرب و نزدیکی به خویش و ولایتش برگزیند. و گفتنی است که این قربی که حضرت درخواستش را دارد قربی اکتسابی است و مختص بندگان برگزیده و مومن خداست.

در بیان امام سجاد علیه السلام در مناجات نهم خمس عشر لوازم و آثار طبیعی محبت به خدا عبارتند از: شوق به لقای الهی و راضی بودن به قضا و قدر الهی.

مطلب مهمی که امام سجاد به آن اشاره می نماید این است که «رویت و مشاهده خداوند برای بندگان خالصش تحقق می یابد» البته باید گفت که به این موضبوع در روایات و آیات و ادعیه دیگر نیز اشاره شده است هرچند مشاهده خداوند دارای مراتبی است که معصومین علیهم السلام در عالی ترین آن مراتب قرار دارند و مراتب پایین تر و نازل تر آن برای سایرین محقق می شود.

در ادامه امام زین العابدین علیه السلام مقام رضایت الهی را می طلبد و می خواهد که وی را نیز در زمره کسانی قرار دهد که رضایت خود را به آنها بخشیده است. و جزو کسانی باشد که به قر و هجران الهی مبتلا نشده اند.

متن مناجات نهم خمس عشر

سم الله الرّحمن الرّحیم

اِلهی‏ مَنْ ذَاالَّذی‏ ذاقَ حَلاوَهَ مَحَبَّتِکَ فَرامَ مِنْکَ بَدَلاً، وَمَنْ ذَاالَّذی‏ ‏
اَنِسَ بِقُرْبِکَ فَابْتَغی‏ عَنْکَ حِوَلاً، اِلهی‏ فَاجْعَلْنا مِمَّنِ اصْطَفَیْتَهُ ‏ ‏
لِقُرْبِکَ وَوِلایَتِکَ، وَاَخْلَصْتَهُ لِوُدِّکَ وَمَحَبَّتِکَ، وَشَوَّقْتَهُ اِلی‏ لِقآئِکَ،
|وَرَضَّیْتَهُ بِقَضآئِکَ، وَمَنَحْتَهُ بِالنَّظَرِ اِلی‏ وَجْهِکَ، وَحَبَوْتَهُ بِرِضاکَ،
وَاَعَذْتَهُ مِنْ هَجْرِکَ وَقِلاکَ، وَبَوَّاْتَهُ مَقْعَدَالصِّدْقِ فی‏ جِوارِکَ،
وَخَصَصْتَهُ بِمَعْرِفَتِکَ، وَاَهَّلْتَهُ لِعِبادَتِکَ، وَهَیَّمْتَ قَلْبَهُ لِإِرادَتِکَ،
وَاجْتَبَیْتَهُ لِمُشاهَدَتِکَ، وَاَخْلَیْتَ وَجْهَهُ لَکَ، وَفَرَّغْتَ فُؤادَهُ لِحُبِّکَ
وَرَغَّبْتَهُ فیما عِنْدَکَ، وَاَلْهَمْتَهُ ذِکْرَکَ، وَاَوْزَعْتَهُ شُکْرَکَ، وَشَغَلْتَهُ‏‏
بِطاعَتِکَ وَصَیَّرْتَهُ مِنْ صالِحی‏ بَرِیَّتِکَ، وَاخْتَرْتَهُ لِمُناجاتِکَ ‏
وَقَطَعْتَ عَنْهُ کُلَّشَیْ‏ءٍ یَقْطَعُهُ عَنْکَ، اَللَّهُمَّ اجْعَلْنا مِمَّنْ دَأْبُهُمُ‏ ‏
الْإِرْتِیاحُ اِلَیْکَ وَالْحَنینُ، وَدَهْرُهُمُ الزَّفْرَهُ وَالْأَنینُ، جِباهُهُمْ ساجِدَهٌ
لِعَظَمَتِکَ، وَعُیُونُهُمْ ساهِرَهٌ فی‏ خِدْمَتِکَ، وَدُمُوعُهُمْ سآئِلَهٌ مِنْ‏
خَشْیَتِکَ، وَقُلُوبُهُمْ مُتَعَلِّقَهٌ بِمَحَبَّتِکَ، وَاَفْئِدَتُهُمْ مُنْخَلِعَهٌ مِنْ مَهابَتِکَ،
مَنْ اَنْوارُ قُدْسِهِ لِأَبْصارِ مُحِبّیهِ رآئِقَهٌ، وَسُبُحاتُ وَجْهِهِ لِقُلُوبِ‏
قلوب‏ عارِفیهِ شآئِفَهٌ، یا مُنی‏ قُلُوبِ الْمُشْتاقینَ وَیا غایَهَ امالِ الْمُحِبّینَ، ‏
اَسْئَلُکَ حُبَّکَ وَحُبَّ مَنْ یُحِبُّکَ وَحُبَّ کُلِّ عَمَلٍ یُوصِلُنی‏ اِلی‏ قُرْبِکَ،
وَاَنْ تَجْعَلَکَ اَحَبَّ اِلَیَّ مِمَّا سِواکَ، وَاَنْ تَجْعَلَ حُبّی‏ اِیَّاکَ قآئِداً اِلی‏
رِضْوانِکَ، وَشَوْقی‏ اِلَیْکَ ذائِداً عَنْ عِصْیانِکَ، وَامْنُنْ بِالنَّظَرِ اِلَیْکَ‏
عَلَیَّ، وَانْظُرْ بِعَیْنِ الْوُدِّ وَالْعَطْفِ اِلَیَّ، وَلا تَصْرِفْ عَنّی‏ وَجْهَکَ،
وَاجْعَلْنی‏ مِنْ اَهْلِ الْاِسْعادِ وَالْحِظْوَهِ عِنْدَکَ، یامُجیبُ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ.

ترجمه مناجات نهم خمس عشر

نام خدای بخشاینده مهربان
خدایا نیست که شیرینی محبت تو را چشیده باشد و جز تو آهنگ دیگری را بکند و کیست که به مقام‏
‏ قرب تو انس گرفته باشد و درصدد روگرداندن از تو باشد خدایا قرار ده ما را از زمره کسانی‏که‏
برای قرب و دوستیت برگزیده‏ای و برای عشق و محبتت خالصش گردانده و به دیدارت شائقش کرده و به قضا
و قدرت راضیش ساخته و به دیدن رویت به او نعمت بخشیده و به خوشنودی خویش مخصوصش گردانده‏
و از غم هجران و فراقت پناهش داده و در جایگاه راستی در جوار خویش جایش داده و
به معرفت خویش مخصوصش کرده و برای پرستش و عبادتت او را لایق کردی و در ارادت خویش دل شیدایش کردی‏
و برای مشاهده جمالت انتخابش کردی و رویش را برای خودت از اغیار خالی کردی و دلش را برای محبت خویش فارغ کردی‏
و تنها بدانچه نزد تو است راغبش کردی و ذکر خویش را بدو الهام کردی و سپاسگزاریت را بدون نصیب کردی‏
و به طاعت خود سرگرمش ساختی و او را از بندگان شایسته‏ات گرداندی و برای مناجات خویش انتخابش کردی‏
و بریدی از او هر چه را که موجب بریدنش از تو گردد خدایا قرار ده ما را از کسانی‏که شیوه‏شان در زندگی‏
شادمانی با تو و زاری به درگاه تو است و روزگارشان آه و ناله است پیشانیهاشان در برابر عظمتت به خاک‏
افتاده و از دیدگانشان در خدمتت یکسره بیدار است و سرشکشان از
ترس تو ریزان و دلهاشان به محبتت آویزان و قلبهاشان از هیبتت از جا کنده شده است‏ یا
ای که انوار قدسش برای دیدگان دوستانش در کمال درخشندگی است و پرتوافکنیهای جمالش برای
عارفان زداینده (چرکیها) است ای آرمان دل مشتاقان و ای منتهای آرزوی دوستان‏
از تو خواهم دوستی خودت و دوستی دوستدارانت و دوستی هر عملی که مرا به قرب تو واصل گرداند
و تو را در پیش من محبوبتر از ماسوای تو قرار دهد و از تو خواهم که دوستیم را نسبت به تو جلودارم قرار دهی تا
مرا به رضوانت بکشاند و اشتیاقم را به سویت چنان کنی که بازدارنده از نافرمانیت باشد و بر من منت نِه به اینکه بر من توجهی‏
فرمایی و با دیده دوستی و عطوفت بر من بنگری و رو از من مگردانی‏
و مرا از جمله سعادتمندان و بهره‏مندان نزد خود قرار دهی ای پاسخ دهنده ای مهربانترین مهربانان‏